به گزارش تابناک؛اسم این خودرو، «قشقایی»، برگرفته از یکی از ایل‌های معروف ایران است که تاریخ و فرهنگ غنی دارد و سمبل استقامت، حرکت و سرزندگی به شمار می‌رود. نیسان با انتخاب این نام می‌خواست تصویر یک خودرو مقاوم، قابل اعتماد و مناسب برای مسیرهای مختلف و خانواده‌ها را منتقل کند؛ خودرویی که بتواند هم در شهر و هم در جاده‌های طولانی، راحتی و دوام را ارائه دهد. این نام انتخاب مناسبی بود که حس هویت و قدرت را با کراس‌اور کوچک و جمع‌وجور ترکیب می‌کرد و باعث شد مدل مونتاژی پارس‌خودرو نیز در ذهن خریداران ایرانی به‌عنوان خودرویی قابل اعتماد و ماندگار شناخته شود.
نیسان قشقایی مونتاژ پارس‌خودرو معمولاً با موتور ۲.۰ لیتری تنفس طبیعی چهار سیلندر عرضه می‌شد. این موتور در زمان خودش با قدرت حدود ۱۴۰ اسب‌بخار و گشتاور نزدیک به ۱۹۶ نیوتن‌متر برای استفاده روزمره، شهری و سفرهای متوسط کفایت می‌کرد. شتاب خودرو نه خیلی سریع بود و نه کند، اما برای خانواده‌ها و رانندگی آرام مناسب بود. مزیت اصلی این موتور، دوام بالا و نگهداری ساده آن بود؛ تنفس طبیعی بودن موتور باعث می‌شد مشکلات توربو یا سیستم‌های پیچیده را نداشته باشد. مصرف سوخت هم منطقی و اقتصادی بود، گرچه در ترافیک یا سربالایی‌ها کمی بالا می‌رفت.
سواری نرم قشقایی تجربه رانندگی آرامی به همراه داشت. سیستم تعلیق جلو مک‌فرسون و عقب چند بازویی ضربات مسیر را جذب می‌کرد و به راننده حس راحتی می‌داد، هرچند در پیچ‌های تند و با بار زیاد کمی حرکات بدنه محسوس بود. فرمان برقی سبک و دقیق، مانورهای شهری و پارک کردن را راحت می‌کرد، اما رانندگانی که به حس سنگینی و اتصال مستقیم فرمان به زمین عادت دارند، ممکن است کمی متفاوت احساس کنند. گیربکس اتوماتیک، تجربه رانندگی راحتی ارائه می‌داد اما در سبقت‌گیری کمی کند بود؛ نه مشکلی بزرگ، اما کسی که انتظار شتاب تهاجمی دارد، ممکن است راضی نباشد.
داخل کابین، قشقایی طراحی منطقی و ساده‌ای داشت. داشبورد مرتب، دکمه‌ها در جای مناسب و متریال با کیفیت متوسط، حس قابل قبولی به سرنشین می‌داد. صندلی‌ها راحت بودند و فضای پای عقب برای دو بزرگسال کافی بود؛ سه نفر بزرگسال پشت کمی محدودیت داشتند. امکانات رفاهی بسته به تیپ خودرو متفاوت بود؛ مدل‌های بالاتر صفحه نمایش لمسی، بلوتوث، دوربین عقب و سنسور پارک داشتند، اما مدل‌های پایین‌تر بیشتر امکانات پایه‌ای داشتند. ایمنی هم در سطح قابل قبول بود: ترمز ABS، EBD، کنترل پایداری ESP و ایربگ‌های پایه‌ای برای راننده و سرنشین جلو، همه استانداردهای لازم برای یک خودرو خانوادگی را داشتند.
مزایا و معایب این خودرو کنار هم یک تصویر واضح می‌دهند: سواری نرم و آرام، موتور پایدار، مصرف سوخت مناسب، امکانات ایمنی معقول و نگهداری ساده، همه از نقاط قوتش بودند. نقطه ضعف‌ها شامل شتاب متوسط، کیفیت متریال داخلی نه چندان لوکس، کمی حرکات بدنه در پیچ‌های تند، محدودیت امکانات رفاهی در تیپ پایین و احتمال استهلاک برخی قطعات با کارکرد بالای خودرو می‌شود.
با توجه به اینکه تولید نیسان قشقایی با این مدل در پارس‌خودرو متوقف شده، بیشتر خودروهای موجود در بازار دست دوم‌اند و بسیاری بالای ۱۵۰ هزار کیلومتر کارکرد دارند. ارزش خرید این خودرو در این شرایط بستگی مستقیم به وضعیت فنی و سابقه نگهداری دارد. اگر خودرو سرویس کامل داشته باشد و مالک درست از آن نگهداری کرده باشد، می‌تواند انتخاب منطقی و کم‌دردسری باشد، چون موتور تنفس طبیعی دوام بیشتری دارد و تعمیرات آن آسان‌تر است. اما اگر سابقه نگهداری مشخص نباشد، ریسک هزینه‌های آتی خصوصاً برای تعلیق، گیربکس و موتور بالاست، خیلی بالا !
مقایسه با کراس‌اورهای چینی امروزی مثل چری تیگو ۸، ام‌وی‌ام X55 پرو یا Exeed LX نشان می‌دهد که این خودروها امکانات مدرن‌تر، طراحی به‌روز و موتور توربو دارند و در برخی موارد قیمت رقابتی ارائه می‌دهند. اما قشقایی هنوز مزایایی دارد که برای برخی خریداران اهمیت ویژه‌ای دارد: برند شناخته‌شده، دوام موتور ساده و قابل اعتماد، بازار دست دوم مطمئن‌تر و نگهداری آسان‌تر. بنابراین اگر اولویت فناوری و امکانات جدید باشد، چینی‌ها جذاب‌اند؛ اما اگر دوام، اطمینان و هزینه نگهداری پایین‌تر مهم است، قشقایی هنوز انتخاب خوبی است.
نیسان قشقایی مونتاژی پارس‌خودرو در زمان خودش خودرو خوبی بود، تجربه رانندگی راحت، موتور قابل اعتماد و امکانات مناسب داشت. امروز، اگر قصد خرید مدل دست دوم را دارید، حتما وضعیت فنی، سوابق نگهداری را دقیق بررسی کنید. برای کسی که دنبال خودرو خانوادگی با دوام و نگهداری آسان است حتی با کارکرد بالا، قشقایی هنوز می‌تواند گزینه منطقی باشد. مقایسه با چینی‌های امروزی بازار نشان می‌دهد که فناوری و امکانات جدید جذاب‌اند، اما تجربه ثابت شده، اطمینان و بازار دست دوم مطمئن قشقایی، هنوز ارزش خرید آن را نگه داشته است.
