از تویوتا کرولا کراس تا تویوتا فرانتلندر ! وقتی تویوتا در تکرار خودش گم می‌شود

در نگاه اول شاید Toyota Frontlander 2025 همان کراس‌اوور جمع‌وجور آشنا باشد که قرار است نیاز بازار چین را برآورده کند، اما کافی‌ست کمی دقیق‌تر نگاه کنی تا بفهمی با همان پلتفرم، همان موتور و همان چهره‌ای روبه‌رو هستی که سال قبل روی Corolla Cross دیده بودی. فرقش چیست؟ فقط اینکه این یکی را تویوتا با GAC ساخته، نه FAW.

اما ماجرا اینجا تمام نمی‌شود. تویوتا در مسیر «اقتصادی‌سازی» تولید، آن‌قدر درگیر قراردادهای منطقه‌ای و جوینت‌ونچر شده که اصالت طراحی و فلسفه‌ی مهندسی ژاپنی‌اش را به حراج گذاشته است.

تکرار پشت تکرار؛ وقتی پلتفرم‌ها بی‌هویت می‌شوند

به گزارش تابناک؛Frontlander روی همان پلتفرم TNGA-C ساخته شده که کرولا، کرولا کراس و چند مدل دیگر هم از آن استفاده می‌کنند. موتور ۲ لیتری با قدرت حدود ۱۷۱ اسب‌بخار، گیربکس CVT، مصرف میانگین ۵ تا ۶ لیتر و همان حس رانندگی آشنا.
خوب است؟ بله، اما جدید نیست.

در واقع Frontlander همان Corolla Cross است که کمی چهره‌اش را تغییر داده‌اند، چند خط روی بدنه کشیده‌اند و داخلش را با نمایشگر بزرگ‌تر و چند تزئین براق‌تر فروخته‌اند. همین و بس. این یعنی تویوتا به‌جای نوآوری، تصمیم گرفته نسخه‌های متعدد از یک فرمول بسازد تا بازارهای محلی را با مدل‌های ظاهراً متفاوت ولی در واقع تکراری پر کند انگار تنه اش به تن ایران خودرو و سایپا خودمان خورده !!

اینجاست که سوال اصلی مطرح می‌شود: تویوتا تا کی می‌خواهد با تکرار و همکاری‌های کم‌عمق اقتصادی، خود را در مسیر ارزان‌سازی و منطقه‌ای‌سازی گم کند؟

ببینید ما در ایران زندگی میکنیم و تویوتا رسما هیچ نقشی در آبروی ملی یا صنعت ما ندارد ، اما به عنوان یک دوستدار خودرو از این بازی تویوتا حرص تان نمی گیرد؟ خاطرت و مجله های ماشین را به یاد بیاورید ، برنامه های خودرویی دهه دهه هشتاد که بعضا از همسایه هایمان کابل میگرفتیم و نگاه میکردیم !!! 

وقتی تویوتا از فلسفه‌ی خودش فاصله می‌گیرد

تویوتا همیشه برندی بود که با فلسفه‌ی «Kaizen» یا بهبود مستمر شناخته می‌شد. یعنی هر نسل بهتر از قبل، هر مدل یک گام جلوتر. اما Frontlander و چند مدل اخیر دقیقاً خلاف این مسیر را می‌روند. حالا دیگر خبری از آن مهندسی سخت‌گیرانه و طراحی ژاپنی نیست. خودرو در چین طراحی و مونتاژ می‌شود، با همکاری شریک محلی GAC، برای بازاری تولید انبوه که کیفیت برایش در اولویت دوم است.

تویوتا می‌گوید این تصمیم‌ها برای کاهش هزینه و گسترش تولید جهانی است. اما به چه بهایی؟ به بهای نابودی تمایز برند. امروز اگر روبه‌روی Frontlander بایستی و کنارش Corolla Cross یا RAV4 را بگذاری، باید دقت زیادی کنی تا بفهمی کدام‌کدام است.

واقعاً آیا ارزشش را دارد که فقط به‌خاطر چند دلار ارزان‌تر ساختن، هویت برند خودت را در بازار جهانی فراموش کنی؟

بیرون Frontlander جذاب است: چراغ‌های LED، جلوپنجره‌ی بزرگ و سقف شناور، همان سبک طراحی که تویوتا این روزها در هر مدلش تکرار می‌کند. اما داخل کابین، هرچند نمایشگر ۱۰.۲۵ اینچی، سیستم تهویه دو‌منطقه‌ای و صندلی‌های راحت را می‌بینی، باز هم همان حس آشنای کابین‌های تویوتاست — کارآمد ولی بی‌هیجان.

مصرف سوخت مناسب و سیستم هیبریدی قابل‌اعتماد همچنان نقطه‌ی قوت هستند، اما این مزیت‌ها دیگر تویوتا را متمایز نمی‌کنند. چون تقریباً هر برند آسیایی دیگری حالا همان فناوری را دارد.

جوینت‌ونچر یا بازی با نام‌ها؟

یک‌بار تویوتا با FAW می‌شود «کرولا کراس»، یک‌بار با GAC می‌شود «فرانت‌لندر». این دیگر تنوع نیست؛ نوعی پراکندگی و بی‌هویتی است. هر کارخانه‌ی شریک، یک نام تازه می‌گذارد و همان خودرو را به بازار خودش می‌فرستد.

بله، از نظر اقتصادی شاید برای تویوتا سودآور باشد. تولید محلی یعنی مالیات کمتر، دستمزد ارزان‌تر و دسترسی سریع‌تر به بازار چین. اما از نظر اعتبار برند، نتیجه چیز دیگری است: مشتری دیگر نمی‌داند دقیقاً چه می‌خرد. آیا این همان تویوتای ژاپنی است یا نسخه‌ای بازاری و ساده‌شده برای مصرف داخلی؟ اصل مشکل من آنجایی است که همین خودرو ها که مثلا تویوتا آن ها را ساخته با قیمت میلیاردی و دقیقا با قیمت تویوتا اصل به مصرف کننده و خریدار ایرانی آنهم با منت و سود فراوان فروخته می شود ، تازه وارد کننده منت هم می گذارد و بلاگرهای خودرویی هم می گویند : تویوتا است !  آخه توی چه تایی !!!!!!!!

آلبوم عکس

وقتی برندهایی مثل هیوندای یا مزدا هنوز تلاش می‌کنند تفاوت طراحی و فلسفه‌ی مهندسی خودشان را حفظ کنند، تویوتا درگیر ساخت چند مدل یک‌شکل با نام‌های متفاوت است.  محصولاتی که دیگر جذابیت گذشته را ندارند.

Toyota Frontlander 2025 نه خودرو بدی است، نه از نظر فنی ضعیف؛ اما مشکل اینجاست که «چیزی تازه ندارد». همان ترکیب آشنا، همان حس رانندگی، همان گیربکس CVT، همان موتور ۲ لیتری و همان طراحی که در ده مدل دیگر تکرار شده است.

در دنیایی که مشتری‌ها به دنبال نوآوری، هویت و اصالت هستند، تویوتا با سیاست جوینت‌ونچرهایش بیشتر شبیه کارخانه‌ای شده که خودروهای خودش را کلون می‌کند. شاید هنوز فروش بالایی داشته باشد، اما در ذهن علاقه‌مندان به خودرو، جایگاه ویژه‌ی آن در حال فرسایش است.

ضمننا این خودرو به زودی وارد خیابان های شهر های ما در ایران می شود ، که امیدوارم خریدارنش بدانند و آگاه باشند خودرویی که می خرند تویوتا نیست ! گک است !