به گزارش تابناک، بر اساس یافته‌های روان‌شناختی، استفاده از پتو هنگام خواب تنها یک عادت نیست، بلکه نوعی مکانیسم «خود‌آرام‌سازی بدنی» (Self-Soothing) محسوب می‌شود.
در این حالت، بدن به دنبال گرما یا تنظیم دما نیست؛ بلکه احساس احاطه و امنیت را جست‌وجو می‌کند. به همین دلیل، بسیاری از افراد حتی در فصول گرم سال نیز تمایل دارند زیر پتو بخوابند و تنها بخشی از بدن خود را بیرون از آن نگه دارند تا تعادل دمایی برقرار شود.
روان‌شناسان می‌گویند برای بسیاری از افراد، پتو تنها وسیله‌ای برای خواب نیست، بلکه ابزاری برای مقابله با اضطراب و ایجاد حس امنیت روانی است. رفتارهایی مانند چرخاندن بالش به سمت قسمت خنک‌تر یا جمع‌کردن دست‌ها زیر آن نیز تلاشی ناخودآگاه برای بازسازی حس «در آغوش گرفته شدن» است بدون نیاز به حضور فردی دیگر.
این واکنش طبیعی بدن، نشان می‌دهد که حتی در ساده‌ترین عادت‌های روزمره نیز، نقش روان و احساس امنیت بسیار پررنگ‌تر از نیاز فیزیکی است.
من بر عکسم. حتی در سرما هم با پتو نیمتونم بخوابم.