تحلیلی از حوادث اخیر؛ جنگ طولانیمدت در راه است/امنیت برای همه یا هیچکس
۱. باید در پروتکلهای حفاظتی شخصیتهای برجسته کشوری و لشکری بازنگری شده و حداکثر سختگیری ممکن جهت حفاظت از جان آنها با در نظرگرفتن بدبینانهترین سناریوها مد نظر قرار گیرد.
۲. از توان مردم جهت شناسایی عوامل مزدور و خنثی کردن آنها استفاده شود. بدون حمایت قاطع و یکپارجه مردم از حاکمیت، اتمام موفق این جنگ امری محال است.
۳. موفقیت در این جنگ در گروی استفاده از الگوهای ابتکاری و خارج از نظام محاسباتی دشمن است.
۴. تهران باید پیام "امنیت برای همه یا برای هیچکس" را در عمل به همه کنشگران منطقهای و بین المللی و خصوصا بازارهای مالی جهان ارسال کند. تهران باید با اهرمهای مناسب مانع ورود مستقیم واشنگتن به جنگ و همچنین به دنبال کند کردن روند حمایت آن از اسراییل باشد.
۵. بعد از حمله اخیر به مراکز هستهای آنهم در شرایطی که تهران در حال مذاکره بود و همچنین احتمال اسنپبک، توجیه افکار عمومی ناظر به احتمال تغییر در دکترین هستهای ایران امری ممکن و حتی واجب است.
۶. امکان طولانی شدن این جنگ وجود دارد، لذا تهران باید تا حد امکان به دنبال منابعی پرقدرت جهت پرکردن خلاهای اقتصادی، اطلاعاتی و تجهیزاتی لازم برای مدیریت جنگ باشد.
۷. باید "شرایط جنگی" هم توسط مسئولان و هم توسط مردم به رسمیت شناخته شود. انکار شرایط جنگی و عدم توجیه مردم ناظر به آن، کار را برای مدیریت جنگ دشوار خواهد کرد.
۸. هم مردم و هممسئولان باید توجیه شوند که جنگ اخیر دارای چه ریشههایی است و چه ارتباطی با سرنوشت کشور و منطقه دارد تا در فراز و فرودهای در پیش رو، همبستگی آنهاد جهت پیروزی دچار آسیب نشود.
با رویکرد مطروحه در بند ۴ ٬ بی خود و بی جهت جبهه های اضافی باز میشوند و نتیجه معکوس خواهد داد.حتی "ضروررتی" ندارد فعلا با آمریکایی ها مواجه شد. در عرصه ظاهری درگیری ٬ اسرائیل تنها بماند بهتر است تا خودتان با دست خود بقیه را وارد کارزار اشکار کنید. اسرائیل خیلی خیلی خیلی بیشتر از همه مایل است سمت خودش صورت کمپین بین المللی بگیرد.