افشاگری جنجالی: بودجه محرمانه دانشگاه میشیگان برای سرکوب دانشجویان حامی فلسطین

به گزارش تابناک، در دنیای مدرن، دانشگاه‌ها نه‌تنها مراکز علم و دانش، بلکه میدان‌های نبرد اندیشه‌ها و اعتراضات اجتماعی نیز بوده‌اند. از جنبش‌های دانشجویی دهه ۶۰ در فرانسه تا قیام‌های ضداستعماری در جهان سوم، دانشجویان همیشه پیشگام تغییر بوده‌اند.

 اما وقتی این اعتراضات با سیاست‌های امنیتی و نظارت مخفیانه روبه‌رو می‌شوند، داستان پیچیده‌تر می‌شود. در روزگار ما، با پیشرفت تکنولوژی و افزایش تنش‌های جهانی، چنین رویارویی‌ها رنگ و بوی جدیدی به خود گرفته‌اند. یکی از این موارد جنجالی اخیر، افشای استفاده دانشگاه میشیگان از بازرسان مخفی برای نظارت و شناسایی و برخورد با  دانشجویان طرفدار فلسطین است.

بر اساس افشاگری انجام شده در شبکه های اجتماعی یک ردیف بودچه محرمانه از سوی دانشگاه میشیگان به یک شرکت امنیتی خصوصی برای شناسایی و نظارت بر دانشجویان حامی فلسطین وجود دارد.

  این اقدامات شامل ردیابی دانشجویان در داخل و خارج از پردیس، استراق سمع مکالماتشان، و حتی مواردی از تهدید مستقیم—مانند راندن یک خودرو به سمت دانشجویی که مجبور به پریدن از سر راه شد بوده است. این افشاگری، که بر اساس گزارش گاردین منتشر شده، موجی از واکنش‌ها را در میان کاربران به دنبال داشت.

گزارش گاردین، که در ۶ ژوئن ۲۰۲۵ منتشر شد، جزئیات بیشتری ارائه داد: شرکت امنیتی "سیتی شیلد" (City Shield) از دیترویت، با استفاده از مأموران مخفی، نه‌تنها دانشجویان را تحت نظر داشت، بلکه در مواردی با تقلید از معلولیت و اتهامات ساختگی، سعی در ایجاد وحشت داشت. این اقدامات، که ظاهراً برای حفظ "امنیت" توجیه شده، توسط دانشجویان و وکلا به‌عنوان تاکتیک‌های ارعاب‌بار تفسیر شده است.

سابقه تاریخی: وقتی دانشگاه‌ها به میدان جنگ تبدیل می‌شوند

این اتفاق، بی‌سابقه نیست. تاریخ پر است از نمونه‌هایی که دانشگاه‌ها به جبهه‌های نبرد میان قدرت و اعتراض تبدیل شده‌اند. در سال ۱۹۶۸، جنبش دانشجویی مِی در فرانسه، با بسته شدن دانشگاه نانتر به دلیل تنش‌ها با مدیریت، به انفجاری از اعتراضات در سراسر پاریس منجر شد. دانشجویان، با شعار‌هایی علیه سرمایه‌داری و جنگ ویتنام، نه‌تنها دانشگاه‌ها را اشغال کردند، بلکه نظام سیاسی را به لرزه درآوردند. در ژاپن، اعتراضات آنپو در سال ۱۹۶۰ علیه پیمان امنیتی با آمریکا، با درگیری‌های مسلحانه میان دانشجویان و پلیس همراه بود. حتی در ایران، جنبش دانشجویی دهه ۵۰ و ۶۰ خورشیدی، با اعتراض به رژیم پهلوی، نقش کلیدی در شکل‌گیری انقلاب ۵۷ داشت.

در ایالات متحده نیز، دهه ۱۹۶۰ و ۷۰ شاهد اعتراضات گسترده علیه جنگ ویتنام بود. دانشگاه‌هایی مانند برکلی و کلمبیا، با اشغال ساختمان‌ها توسط دانشجویان، به نماد مقاومت تبدیل شدند. اما آنچه در میشیگان رخ داده، گامی فراتر است: استفاده از شرکت‌های امنیتی خصوصی برای نظارت مخفیانه، که پیش‌تر بیشتر در چارچوب عملیات دولتی دیده می‌شد، حالا به دانشگاه‌ها کشیده شده است.
 
از سوی دیگر، کارشناسان حقوق بشر، مانند لینزی رانک از بنیاد "حقوق فردی و بیان"، استفاده از مأموران مخفی را بی‌سابقه و نقض آزادی بیان دانسته‌اند. دانشگاه میشیگان، در دفاع از خود، ادعا کرده که این اقدامات صرفاً برای "حفظ امنیت" بوده و هدفش سرکوب عقاید نیست—دفاعی که با شواهد ویدئویی و گزارش‌های دانشجویان در تضاد به نظر می‌رسد.

 
این ماجرا، پرسش‌های بزرگی را مطرح می‌کند: تا کجا می‌توان آزادی اعتراض را محدود کرد؟ آیا دانشگاه‌ها، به‌عنوان پایگاه اندیشه آزاد، باید به میدان جاسوسی تبدیل شوند؟ هزینه باور نکردنی ۸۰۰،۰۰۰ دلاری برای نظارت و شناسایی دانشجویان حامی فلسطین در دانشگاه میشیگان - آنطور که گاردین مدعی است- نشان از برنامه ریزی همه جانبه دولت ترامپ برای کور کردن آرمان فلسطین در دانشگاههای آمریکا است، اقدامی که یک شروع است نه پایان!

داستان دانشگاه میشیگان، فراتر از یک خبر محلی، بازتاب‌دهنده تنش‌های جهانی میان اعتراض، امنیت و قدرت است. از اعتراضات ضداستعماری دهه‌های گذشته تا جنبش‌های امروزی علیه سیاست‌های اسرائیل، دانشجویان همیشه پیشگام بوده‌اند. اما وقتی این اعتراضات با نظارت مخفیانه و تهدید روبه‌رو می‌شوند، زنگ خطری برای دموکراسی و آزادی بیان به صدا درمی‌آید. 

در رده‌بندی دانشگاه‌های جهان در سال ۲۰۲۰ مؤسسه QS و تایمز، دانشگاه میشیگان در رده ۲۱ دانشگاه‌های جهان قرار گرفته‌است.همچنین ۷ برنده جایزه نوبل، ۱۱۶ قهرمان المپیک، ۱۶ برنده جایزه مؤسسه مک‌آرتور و ۱۸ برنده جایزه پولیتزر از این دانشگاه بوده‌اند. از دانش‌آموختگان نام‌دار این دانشگاه می‌توان به جرالد فورد رئیس‌جمهور سابق آمریکا و لَری پِیج بنیان‌گذار گوگل اشاره کرد.