مدعی تازهی وزن المپیکی، به فینال تورنمنت رنکدار رسید تا فینال اصفهان در اولانباتور هم تکرار شود، این بار اما دست مدعی سابق بالا رفت، در حالیکه این مبارزه یک صحنهی مشکوک داشت که میتوانست جای برنده و بازنده را عوض کند.
به گزارش سرویس ورزشی تابناک، در روز اول رقابتهای کشتی آزاد تورنمنت رنکینگ مغولستان، سه کشتیگیر ایرانی در یک وزن روی تشک رفتند، وزنی که میشد ملیپوشش در اصفهان انتخاب شده باشد؛ وزن ۷۴ کیلوگرم.
ملیپوش وزن ۷۴ کیلوگرم سال ۲۰۲۴ با کارنامهای ضعیف و بدون مدال به کار خود خاتمه داده بود و رئیس فدراسیون کشتی هم در موردش گفته بود که یونس امامی کشتیگیری درجه دو است. او در ادامه نیز چیزی از خود ارائه نداده بود که باز هم افتخار حضور در جمع کشتیگیران درجه یک تیم ملی را به دست آورده باشد، اما با نظر کادرفنی تیم ملی، او هم در جمع معافیهای پرتعداد مسابقات قهرمان کشوری به عنوان مرحله اول چرخه انتخابی تیم ملی در سال ۲۰۲۵ قرار گرفت.
از قهرمانی ابوذری تا پنجمی شاکری در اردن
در شروع چرخه ۲۰۲۵، این حسین ابوذری بود که قهرمان ۷۴ کیلوگرم شد؛ اما شرکت در دو تورنمنت بینالمللی را به خاطر مشکل خروجی از دست داد تا عملاً بهترین فرصت برای ملیپوش شدن را از دست بدهد.
امیرمحمد یزدانی با دو نشان نقره جهانی که شرکت در مسابقات جهانی ۲۰۲۴ اوزان غیرالمپیکی را به دلیل آسیبدیدگی از دست داده بود، هرچند آذر ماه در لیگ پادوبنی، مقابل شاخصترین مدعی طلای ۷۴ کیلوگرم عملکرد خوبی نداشت، اما بعد از آن، در بهمن ۱۴۰۳ به جام ایوان یاریگین رفت و با شکست ۴ حریف روس و مغلوب شدن مقابل یکی از آنها، مقام سوم را از آن خود کرد و در نهایت هم بهترین خارجی شرکتکننده در این جام شد.
یونس امامی هم اسفند ماه نماینده این وزن ایران در دومین مسابقه رنکدار اتحادیه جهانی شد که در آلبانی شکست مقابل چرمن والییف کشتیگیر روسیالاصل تیم ملی میزبان را پذیرفت و به نشان برنز مسابقات رضایت داد.
باتوجه به اینکه در چرخه ۲۰۲۵ عنوان شده بود فقط کشتیگیران زیر ۲۳ سال شانس حضور در مسابقات قهرمانی آسیا را دارند، باتوجه به بالای ۲۳ بودن هر سه مدعی اصلی -ابوذری، یزدانی و امامی- این محمدرضا شاکری بود که با رسیدن به فینال انتخابی جام تختی، گزینه اعزام به اردن شد و آنجا در جایگاه پنجمی قرار گرفت تا از جمع مدعیان ۷۴ کیلوگرم خارج شده و در ادامه به جمع مدعیان ۷۰ کیلو اضافه شود!
امامیِ و زارع مثل هم دیده شدند
محمدرضا شاکری اگر در قهرمانی آسیا میدرخشید، میتوانست پدیدهای باشد که کادرفنی به انتخابش ببالد که بعد از بهبودی از جراحی کتف، روی قهرمان بروجردی جوانان جهان دست گذاشته و گره ۷۴ کیلوگرم را باز کرده است. اما میدان قهرمانی آسیا برای شروع شاکری سنگین بود، ضمن اینکه پیش از جراحی، آخرین وزنی که در آن مدال گرفته بود، دو وزن پایینتر -۶۵ کیلوگرم- بود؛ بنابراین عملکرد ضعیف مدعیان جوان و ناامیدی از شاکری، بار دیگر نگاهها را به همان مدعیان قبلی که همه بالای ۲۳ سال بودند، برگرداند.
هر سه مدعی اصلی هم در جام تختی قرار بود کشتی بگیرند. اگر قرار نبود نظر خاصی روی کشتیگیری در این وزن باشد، طبیعتاً با توجه به شرایط مساوی فنی و کیفی سه کشتیگیر، باتوجه به حضور همه مدعیان در جام تختی، باید قهرمان این وزن صاحب دوبنده تیم ملی میشد، اما یک امتیاز ویژه، بابت کار ویژهای که صورت نپذیرفته بود، به یونس امامی تعلق پیدا کرد که چندان قابل توجیه نبود.
یونس امامی در المپیک ۲۰۲۴ پاریس ناکام بود و بعد از آن هم عملکرد ممتازی نداشت که بخواهد از این پوئن برخوردار شود و حتی اگر در اصفهان باخت، باز هم به او فرصت دوباره داده شود. در چرخه ۲۰۲۵ یونس امامی درست مثل امیرحسین زارعِ نایبقهرمان المپیک دیده شد که اگر فینال جام تختی را به امیررضا معصومی میباخت، باز هم در یک تورنمنت فرصت سبقت گرفتن از او را داشت!
تکرار فینال جام تختی در اولانباتور با برندهای متفاوت
امیرمحمد یزدانی با شایستگی قهرمان جام تختی شد، هم حسین ابوذری را برد و هم یونس امامی را. اگر کشتیاش با ابوذری اشتباه داوری داشت که بررسی مجدد مبارزه، این تصمیم را به همراه داشت که ابوذریِ سوم جام تختی هم جزو گزینههای اعزام به تورنمنت سوم رنکدار قرار بگیرد، اما فینالش مقابل یونس امامی بدون حرف و حدیث و به شایستگی به سود یزدانی تمام شد. با این وجود پیدا بود که ترجیحِ کادرفنی رسیدن یونس امامی به دوبنده تیم ملی بوده -که تمام مراحل چرخه از ابتدا تا انتها مؤید این نکته است- و او همراه با یزدانی و ابوذری به اولانباتور رفت.
ابوذری همان ابتدای کار قافیه را باخت، چون با ضربه فنی مقابل حریف هندی شکست خورد. یونس امامی همین هندی را ۵ بر ۳ برد تا ابوذری از دور رقابتها حذف شود و فینال این وزن، تکرار فینال جام تختی بود، اما این بار جای برنده و بازنده عوض شد و امامی ۴ بر ۳ کشتی را به سود خود تمام کرد و یزدانی را از پیشرو برداشت.
مبارزه فینال، هرچند با قضاوت داور خارجی و در تورنمنتی خارج از ایران برگزار شد، اما یک صحنه مشکوک داشت که نظرات در مورد امتیاز امیرمحمد یزدانی متفاوت است و خیلی بر این باورند که اگر امتیاز به درستی داده میشد، در اولانباتور هم دست امیرمحمد یزدانی باید بالا میرفت.
ناکامِ المپیک و جهانی ۲۰۲۴ باز هم به جهانی میرود
حالا یونس امامی بار دیگر به دوبنده ۷۴ کیلوگرم رسیده و همانی از چرخه ۲۰۲۵ درآمد که میخواستند. نظر حاکم بر این است که یونس اگر روی سکو هم نرود، امتیازاتی را در زاگرب به دست خواهد آورد و در رنک پایانی به کمک تیم ملی میآید؛ آن هم در جایی که تیم برای قهرمانی در حال چیده شده است!
از اصرار به کامران قاسمپور برای رفتن به ۸۶ کیلوگرم باوجود عدم تمایلش برای کشتی گرفتن در این وزن گرفته و نوع برگزاری انتخابی و شایستگی ابوالفضل رحمانی که در این میان نادیده گرفته شد تا برگزاری انتخابی اضافه در وزنی که امیرمحمد یزدانی میتوانست در همان اصفهان دوبنده تیم ملی را از آن خود کند؛ در میدانی که همه مدعیانش در آن حضور داشتند. یونس امامی در این سالها مدعی ۷۴ کیلوگرم بوده که یک نشان برنز جهانی هم سال ۲۰۲۲ در بلگراد به دست آورده، اما دو مسابقه جهانی و المپیک بعدی را با عملکردی ضعیف و غیرقابل دفاع، در بلگراد ۲۰۲۳ و پاریس ۲۰۲۴ بدون دستاورد به پایان رسانده است.
کشتی فینال که تمام شد، هرچند یونس امامی خوش اخلاق سعی کرد رقیب را بارها و بارها در آغوش گرفته و پهلوانطور کار را خاتمه دهد، اما اشکهای امیرمحمد یزدانی روی سکو هم ادامه داشت. کشتیگیر جویباری که در این سالها باوجود همه انتقاداتی که به او وجود داشت، دو نقره جهانی گرفت و یک بار با قرعه اسرائیل و بار دیگر با آسیبدیدگی، دقیقه نودی حضور در مسابقات جهانی را از دست داد که در هر دو میدان -در بلگراد و تیرانا- میتوانست دو نشان جهانی دیگر هم بگیرد.
سایت تابناک از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.