به گزارش تابناک، این پیامکها که این بار ربطی به خودرو ندارد، ظاهرا با سامانه شناسایی جدیدی که چهره به چهره کار میکند ارسال شده است و توسط "ستاد امر به معروف و نهی از منکر" هر استان، امضاء شده است.
واقعیت این است که موضوع حساس گشت ارشاد و حجاب، یکی از موضوعات مورد اختلاف در کشور است و تبدیل به یک دو قطبی تنش آفرین اجتماعی-سیاسی و فرهنگی در کشور شده است، حجاب و عفاف مساله ای ذاتا فرهنگی است که به دلیل اهمیت خود، برای حل ناهنجاری های پیرامون آن، ابزارهای فرهنگی ظریف و حساب شده می طلبد.
باید توجه داشت هرگونه دستکاری و تغییر و اجتهاد شخصی در این مساله حساس میتواند عواقب ناخوشایندی داشته باشد، حوادث تلخ سال ۱۴۰۱ تنها گوشهای از نتایج این شکاف اجتماعی-فرهنگی در کشور بود که بلافاصله دشمنان این ملت هم بر آن سوار شدند و شد آنچه که نباید میشد.
موضوع حجاب و گشت ارشاد چنان بغرنج شده بود که نهایتا با یک توافق میان حاکمینی -درون سران قوا موقتا حل و فصل شد و طی توافقی غیررسمی که بسیار هم سخت به دست آمد، قرار شد با وجود تایید مجلس و شورای نگهبان، به دلیل مخالفت قاطع رئیس جمهور و مصالح امنیتی و اجتماعی که نخبگان امنیتی تشخیص دادند، قانون جنجالی مذکور متوقف بماند و ابلاغ نشود.
این موضوع در نیمه دوم سال گذشته بعد از گفتوگوها و چالش های فراوان، بالاخره با راهبری شورای عالی امنیت ملی که شورای بالا دستی مسئول مستقیم "امنیت ملی" است به سامان رسید و تصمیم نظام بر توقف این قانون شد، حتی تجمعات و تحصن های غیرقانونی ولی بعضا دلسوزانه بسیاری از موافقین این قانون با قاطعیت جمع آوری و تغطیل شد.
حالا چه شده است که دقیقا در این روزهای حساس که باید صدای واحدی از اتخاد ایرانیان به جهان مخابره شود، ستاد امر به معروف و نهی از منکر به میدان آمده و در "تیراژ میلیونی" پیامک حجاب ارسال میکند؟ آیا این اقدام عدول از توافق نانوشته قبلی در حاکمیت نیست؟ چه فایدهای دارد و چه هزینه هایی؟ قرار است چه اتفاقی بیفتد؟
در شرایطی که کشورمان با وجود همه مشکلات و ناملایمات،درگیر مذاکرات حساس، مهم و تاریخی با آمریکا است، این چنگ انداختن به وحدت ملی و صدای واحد ایرانی چه معنایی دارد؟
باید کمی با نگاه کلی تر به موضوع نگاه کنیم، واقعیت این است که دولت مستقر که حاصل انتخابات ریاستجمهوری ۱۴۰۳ است، در انتخاباتی توانست رای و امید مردم را به دست آورد که یکی از پایینترین نرخهای مشارکت مردمی را در تاریخ جمهوری اسلامی ثبت کرد. گزارشها حاکی از مشارکت حدود ۴۲ درصدی در کل کشور و حتی کمتر از ۱۶ درصد در تهران بود.
توقف گشت ارشاد و روشهای دهه شصتی درخصوص حچاب، حتما یکی از دلایل رای دادن همان کسانی بود که با تردید و امید به مسعود پزشکیان رای دادند و در واقع مجددا به نظام برای حل و فصل مشکلات اعتماد کردند، حالا چرا باید دقیقا همین قشر هدف قرار بگیرند؟ چه مشکلی از کشور با این رو در رو قرار دادن سلائق مختلف سیاسی و فرهنگی حل خواهد شد؟
تحریک رئیس جمهور به خروج از آن توافق درون حاکمیتی، عصبانی کردن مردم و نمک پاشی به زخمهای گذشته چه ارمغانی برای امنیت ملی و نظام به دنبال میآورد؟ ناامید کردن مطلق بخش عمدهای از مردم چه تاثیری بر امنیت ملی دارد؟ آیا دوستانی که پیامک میلیونی ارسال میکنند به این نکات توجه دارند؟
ستاد امر به معروف و نهی از منکر، که در سالهای اخیر نقش پررنگی در موضوع حجاب ایفا کرده، بلافاصله بعد از حوادث تلخ مربوط به درگذشت مهسا امینی، در سال ۱۴۰۲ با تغییراتی در مدیریت خود مواجه شد. برکناری سید محمدصالح هاشمی گلپایگانی، پس از اعتراضات به لایحه عفاف و حجاب، نشانهای از این نکته که راه قبلی، صواب و ثواب نبود! حالا چه شده است که دوباره همان روشهای تحریک آمیز و کم فایده و تنش زا دوباره در دستور کار قرار گرفته است؟
پرسش اساسی اینجاست: آیا ستاد امر به معروف جای نهادهای بالادستی مانند شورای عالی امنیت ملی را گرفته است؟ تصمیمگیری درباره موضوع حساسی مانند حجاب، که به امنیت اجتماعی و انسجام ملی گره خورده، نیازمند هماهنگی در سطح کلان است. اما اقداماتی مثل ارسال پیامکهای تذکر، فقط یک پیام خطرناک دارد: چندگانگی در حاکمیت!
بی شک، نظام چمهوری اسلامی در طول همه دهههای گذشته و بحرانهای مختلف این یگانگی و وحدت کلمه را در سطوح اصلی و کلیدی خود حفظ کرده است و همین باعث انسجامش و عبور از بحرانهای مختلف شده است، حال چه شده است که همین نقطه قوت هدف قرار گرفته است؟
سایت تابناک از انتشار نظرات حاوی توهین و افترا و نوشته شده با حروف لاتین (فینگیلیش) معذور است.