هدف روسیه از راه اندازی کریدور زنگزور، محدود کردن قدرت ایران است
«وحشت استراتژیک»
سال گذشته نوشتم که سیاست خارجی ایران به شدت از «شرق‌گرایی افراطی» و «عدم توازن» رنج می‌برد. آورده بودم که:
۱) به لطف! ایران: توان نظامی جدید روسیه در اوکراین متحول شد؛ روسها از تنهایی تحریم جهانی رهانده شدند؛ روسیه راه‌های گریز از تحریم‌ها را آموخت؛ و… و در نهایت، با برآورده شدن آرزوی روسیه تزاری در خلیج فارس، «خفگی استراتژیک» که غرب برای روسیه تدارک دیده بود شکاف برداشت؛ و…
۲) اما به لطف! روسیه: ایران در برجام باخت؛ در دام جنگ اوکراین افتاد؛ بی‌دلیل به معضل ناتو تبدیل شد؛ در خلیج فارس، با بیانیه‌ی اقدام مشترک پنج‌ساله‌ی (۲۰۲۳-۲۰۲۸) روسیه و کشور‌های عرب جنوب خلیج فارس، نقض حاکمیت ملی‌اش رقم خورد؛ و…
لیکن دولت پیشین وقعی ننهاد، همان بی‌راهه را «رابطه‌ای استراتژیک» خواند، و بر منتقدین خود سخت تاخت.
در آغاز ریاست‌جمهوری رییس جمهور محترم پزشکیان، باز همان خطای استراتژیک در مقاله‌ی سیاست خارجی ایشان پی گرفته شده و بر آن تاکید گردید؛ لذا در نقد آن نوشتم: ”اگر روسیه یک هم‌پیمان راهبردی ارزشمند و همسایه ایران است و دولت شما متعهد است که به گسترش و تقویت همکاری‌های‌تان پایبند بماند؛ همین روسیه اخیرا زشت‌ترین موضع را در خصوص یکپارچگی سرزمینی ایران اتخاذ نمود. آیا ضرورت نداشت هشداری، چون دولت قبل مطرح می‌کردید؟ اگر شما برای مردم روسیه و اوکراین آرزوی صلح دارید، و دولت شما آماده حمایت فعالانه از ابتکارات دیپلماتیک در جهت دستیابی به این هدف خواهد بود - هدفی که درخواست یک‌طرفه دولت روسیه از سر استیصال است - باید مقبولیت جهانی داشته باشید. جنابعالی که هنوز هیچ کشور غربی انتخاب‌تان را تبریک نگفته است؛ چگونه می‌خواهید در صلح میان روسیه متجاوز و اوکراین نقش‌آفرینی کنید؟ و آیا این اولویت ایران است؟! یا اولویت روسیه؟ ایران کجای این معادله‌ی روسی قرار دارد؟ و…“
اندکی بعد وزیر خارجه محترم جدید در نخستین مصاحبه‌ی خود اظهار داشت: ”برجام قابل احیا نیست… اروپا در اولویتِ دیپلماسی ایران نمی‌باشد… این دولت به دنبال رفع تخاصم و تنش با آمریکا نیست… بلکه مدیریت تنش و خصومت با آمریکا هدف آن است…“ آنگاه با این موضع گیری غرب‌ستیزانه و نمایاندن چراغی راهبردی به روسیه، دوباره همان مواضع مقاله‌ی رییس جمهور محترم در مورد روسیه و چین را تکرار نمود.
اما در سوی دیگر و در پاسخ به این مواضع دولت جدید و تداوم نگرش یک‌طرفه‌ی استراتژیک ایران، رییس جمهور روسیه در سفر خود به آذربایجان، پای «کریدور زنگزور» را به میان کشید؛ تا نشان دهد در مسیر گریز از «طرح خفگی استراتژیک»، رهاندن دریای خزر از بن‌بست استراتژیک انرژی و از بین بردن اتکای آن به مسیر‌های ایران، و «در اختیار گرفتن شاهرگ و شاهراه انرژی جهان»، کمترین اهمیتی برای کشور بزرگی، چون ایران و منافع استراتژیک آن در امر ژئوپلتیک و انرژی قائل نیست. جناب پوتین، در همین راستا و به دنبال امضای تفاهم‌نامه توسعه همکاری‌ها در زمینه انرژی میان ایران و روسیه در سال ۲۰۲۲ و اینکه ایران بار‌ها اعلام کرده بود که قادر است در زمینه صادرات گاز روسیه به این کشور یاری رساند، چند روز پیش، در جریان برگزاری مجمع اقتصادی شرق (EEF) اظهار داشت: «روسیه جریان حمل و نقل در مسیر دریای شمالی را افزایش خواهد داد و ارتباطات و مسیر‌های تجاری اصلی به طور فزاینده‌ای به سمت شرق و جنوب جهانی تغییر جهت می‌دهند… ایران مدت‌هاست از روسیه می‌خواهد که به این کشور گاز عرضه کند… احتمال دارد که گزینه‌های مختلفی برای صادرات گاز به ایران وجود داشته باشد ولی ما روی سوآپ کار خواهیم کرد… ایران یکی از مناطق امیدوارکننده برای احیای حجم بالای صادرات گاز روسیه است...» گامی دیگر در سوء استفاده از موقعیت ژئواستراتژیک ایران و نگرش عاشقانه‌ی تهران به مسکو؛ و اقدامی خطرناک در انتقال «خفگی استراتژیک» روسیه به شمال ایران.
اینک «کریدور زنگزور»، دیگر درخواست آذربایجان و یک راه ساده‌ی اتصال آن به نخجوان و یا مقابله با ارمنستان در رویگردانی‌اش از روسیه و روی‌آوری‌اش به غرب و فرانسه نیست؛ بلکه خواست روسیه برای «تغییر ژئوپلتیک منطقه»، «رهاندن انرژی خزر از وابستگی استراتژیک آن به ایران»، «سلطه‌ی روسیه بر بازار‌های انرژی منطقه و جهان در شمال و جنوب»، «تحت سلطه گرفتن ایران عزیز»، «خفگی استراتژیک شمال ایران در امر انرژی»، و «تبدیل انرژی به اهرم باج‌خواهی از غرب» است. زنگزور دیگر موضوع منطقه‌ی قفقاز نیست، بلکه مخاطره‌ای جهانی است؛ و ایران باید برای مقابله با این بحران، به مذاکره با غرب بپردازد. این منافع مشترک ایران و غرب و خطری جهانی است.
چه خبرتونه؟ 
| 
دنبال بهانه است هواپیما ندهروسیه خیلی رذل است حتی چین هم فهمیده
این رفتار ایران اعتراف به ضعف است و بهمین دلیل نمی‌خواهند ایرانی قوی شود
خط راه آهن و جاده های مراسلاتی دیوارهای بتونی نیستند که مرز کشورها را تغییر دهند. کمی مغزتان را استفاده بکنید. خود ارمنستان از طریق تورکیه به اروپا وصله حالا شما جوری ده جفت کفش و یا چند گونی خرما را از طریق ارمنستان به اروپایی که کلا ایران را تحریم کرده صادر میکنید؟ ارمنستان اجازه بده گرجستان اجازه نمیده. گرجستان اجازه بده اوکرایین اجازه نمیده. اوکرایین اجازه بلغارستان اجازه نمیده. تمام پلهای ایران و منافع ایران را از بین برده اید. مثل آدم رفتار کنید تا در بازیهای بزرگترها راهتان بدهند. با تهدید های توخالی و سرو صدا و جیغ کشیدن به جایی نمی رسبد | شاید بزرگتر تو باشند بدبخت حقیر، برای ایران عددی نیستند، ما اینها رو آدم حساب نمیکنیم تو هم که نون ایران رو میخوری لگد نزن و مثل آدم رفتار کن روسها خیلی نامرد هستند و برای ایران ارزشی قایل نیستند فقط می خواهند سر ایران را با حرف هایی که بعضی از ما ایرانی ها خوشمان می اید سرمان را شیره بمالند و در خفا اهداف خودشان را پیش ببرندو امیداورام مسولین زودتر بفهمند قبل از آنکه خیلی دیر شود مثل سگ خانوادگی پشیمانیم از رای دادن به مثلا یه با سواد مثل دکتر پزشکیان، دارین مملکتو دو دستی میدین به روسیه، مردم خر نبستن و همه کارهای شما زیر زره بینه تاریخ در مورد شما قضاوت خواهد کرد. صد در صد. صد در صد. صد در صد. ناشایسته و خائنه کسی خلاف این فکر کنه. در تاریخ از سیاست های زیر هوش مرزی قجریه ها می خواندیم. شما کارت برنده در منطقه داشتید کریدور ابی و هوایی و اصلی در ثبات استراتژیک بودید و همه رو سوزوندین. تخم مرغهاتون رو در سبد روسیه و چین گذاشتین و با همه در افتادین. روسیه هم به منافع بلند مدتش فکر می کنه اما شما به کوتاه کردن موی بلند زنان!!!!!! ایران در تله خرس افتاده استتله خرس ، سیم یا طنابی است که هر چه بیشتر حرکت و تقلا کنی ،، کشیده میشود و محکم تر میشود .
حاکمیت با کمک مردم و تکیه به آنها میتواند راه خودش را از روسیه جدا کند و کشور را نجات دهد .