جاهای دیدنی ایروان که حتما باید ببینید
شهر ایروان پایتخت ارمنستان است که یکی از همسایگان شمالی کشور ماست. این شهر تاریخ دارای پیشینه‌ای غنی است. همه ماه‌ها برای گردشگری در این شهر عالی است زیرا گذشته و حال بدون عیب و نقص با هم ترکیب شده‌اند و کلیساهای قدیمی، بناهای تاریخی و فرهنگی، موزه‌ها و گالری‌ها در کنار مکان‌های تفریحی مدرن نظیر کلوپ‌ها، رستوران‌ها، بارها، مراکز خرید و باغ‌ها و پارک‌های سبز در کنار هم قرار دارند.
در واقع می‌توان گفت جاهای دیدنی ایروان در کنار طیف گسترده‌ای از فعالیت‌های فرهنگی نظیر کنسرت‌های جاز، راک، موسیقی محلی و کلاسیک، نمایش رقص‌های ملی، رویدادها و جشنواره‌های مذهبی، فرهنگی و سرگرمی این شهر را به یکی از بهترین مکان‌های نزدیک برای سفر در تعطیلات می‌کند.
میدان جمهوری
یکی از جاهای دیدنی ایروان که بسیار معروف است و همه گردشگران از آن دیدن می‌کنند، میدان جمهوری است. این میدان در مرکز شهر و در محلی به نام هراپارک قرار دارد. میدان جمهوری که در دهه 1950 ساخته شد، یک مکانی عالی برای وقت گذراندن در یک شبانه‌روز به صورت کامل است، زیرا مکان‌های دیدنی متعددی مانند موزه تاریخ، گالری ملی، خانه دولتی و هتل ارمنستان ماریوت در اطراف آن قرار دارد. زیبایی‌های میدان جمهوری در شب، زمانی که چراغ‌های آن روشن می‌شود، دو برابر شده و از این روست که میدان هم در روز و هم در شب زیباست.
آبنمای موزیکال
از جمله دیدنی‌های شگفت‌انگیز میدان جمهوری، آبنمای موزیکال آن است. آبنما و چراغ‌های این میدان از اوایل بهار تا اواخر پاییز با موسیقی همراه می‌شوند و یک نمایش عالی ر ایجاد می‌کنند. ارمنی‌ها به این فواره آبنمای آوازه‌خوان هم می‌گویند. این آبنما هر روز غروب به مدت دو ساعت با انواع موسیقی‌های بین‌المللی و ارمنی دارای نمایش موزیکال است.
خیابان آبوویان
خیابان آبوویان واقع در ناحیه کنترون شهر ایروان است که عمری بیش از 150 سال دارد. امروزه به احترام خاچاطور آبوویان نویسنده اهل ارمنستان این خیابان با نام آبوویان شناخته می‌شود. خیابان آبوویان واقع در مرکز شهر حدود 1.5 کیلومتر طول دارد که به دلیل ساختمان‌های قدیمی قرن نوزدهمی بسیار دیدنی است. گرند هتل 5 ستاره ایروان در این خیابان قرار دارد که می‌توان با رزرو هتل ایروان، هم از خیابان بازدید کرد و هم در دل تاریخ اقامت داشت. سالن کنسرت آرنو باباجانیان، مرکز هنرهای ایروان، سینما مسکو، تئاتر روسی استانیسلاوسکی و کلیسای کاتولیک ایروان به همراه کافه‌ها و رستوران‌های فراوان و فروشگاه‌های برند زیادی در این خیابان قرار دارند.
خیابان شمالی
خیابان شمالی واقع در منطقه کنترون، تنها برای عابران پیاده است و هیچ خودرویی در آن وجود ندارد. خیابان شمالی خیابان ابوویان را به خیابان تومانیان و میدان آزادی متصل می‌کند. خیابان شمالی کمتر از نیم کیلومتر طول دارد ولی عرض آن 27 متر است که آن را جایی مناسب برای پیاده‌روی و گشت‌وگذار می‌نماید. این خیابان در سال 2007 افتتاح شد و دارای 11 ساختمان، چهار میدان کوچک پارکینگ و مرکز خرید زیرزمینی به همراه رستوران‌های فست فود و چند کافی شاپ است.
دژ اربونی
این دژ که امروزه یک موزه است، یک بنای تاریخی است. دژ اربونی در دامنه‌های تپه‌ای در شهر ایروان قرار دارد که بخش‌هایی از آن بازسازی شده و به موزه تبدیل شده است. بنابراین با بازدید از این دژ می‌توان همراه با بازدید از این قلعه تاریخی، آثار باستانی مکشوفه همین دژ را مشاهده کرد. علاوه بر این اطلاعات جامع و کاملی از مردم ارمنی و تاریخ کشور ارمنستان و همچنین نخستین اقوامی که در این منطقه سکونت گزیدند، در موزه دژ آربونی وجود دارد.
خانه اپرای ایروان
تئاتر، اپرا و باله جایگاه منحصر به فرد خود را در زندگی مردم ارمنستان دارد و از این روست که خانه اپرای ایروان حدود 100 سال پیش برای مردم این شهر ساخته شده تا هم به یک مرکز فرهنگی تبدیل شود و هم باعث جلوه‌گری هنر معماری در پایتخت باشد. معماری خانه اپرای ایروان آن را به یکی از ۱۰ سالن اپرای برجسته جهان تبدیل کرده است.
میدان آزادی
میدان آزادی ایروان یکی دیگر از دیدنی‌های این شهر است که مجسمه دو نفر از هنرمندان به‌نام و مشهور ارمنستان در آن قرار دارد تا افتخار شهرشان باشند. علاوه بر این، میدان آزادی محل گردهم‌آیی‌های سیاسی و تجمعات مردم ارمنستان در روزهای خاص است و با حدود 50000 هزار نفر گنجایشش، می‌تواند جمعیت زیادی را پوشش دهد. خانه اپرای ایروان در شمال میدان آزادی قرار دارد و در بخش غربی آن نیز یک پارک بزرگ و کافه‌های زیبایی دارد. دریاچه سوان نیز در شرق میدان و حوضچه‌ای چشم‌نواز در وسط میدان آزادی قرار دارند.
ماتناداران
موزه ماتناداران در واقع یک پژوهشکده نسخ خطی و از با ارزش‌ترین بناهای تاریخی و فرهنگی شهر ایروان است. در این موزه بزرگ‌ترین مجموعه خطی ارمنی باستانی که برجسته‌ترین گنجینه ادبی ارمنستان است نگهداری می‌شود. موزه ماتناداران که به آن موزه آثار خطی ارمنستان نیز گفته می‌شود، دارای هزاران نسخه خطی و چندین کتاب دست‌نویس به زبان ارمنی است.
مسجد کبود
اکثر شهرهای منطقه دارای یک مسجد کبود هستند و ایروان نیز یکی از آنهاست. این مسجد که همانند مسجد سلطان احمد در استانبول به مسجد آبی نیز معروف است، تنها مسجد از مجموع هشت مسجدی است که در قرون گذشته در ایروان ساخته شده است. مسجد کبود در دهه 1370 شمسی توسط ایران مرمت شد و امروزه جایی برای آموختن زبان فارسی است.
مجسمه مام ارمنستان
مجسمه مام یا مادر ارمنستان یکی از نمادهای این کشور است که اهمیت زنان را به تصویر می‌کشد. مجسمه مام ارمنستان در پارک پیروزی شهر ایراوان، بالای موزه نظامی این شهر قرار دارد. مجسمه ارتفاع زیادی دارد و تقریبا از همه جای شهر قابل دیدن است. در دوران چیرگی کمونسیم بر ارمنستان و هنگامی که این کشور، یکی از جمهوری‌های کشوری تحت نام اتحاد جماهیر شوروی بود، مجسمه استالین به عنوان یادبودی از پیروزی در جنگ جهانی دوم در محل مجسمه مام ارمنستان قرار داشت که پس از چند دهه برداشته شده و این مجمسه جای آن را گرفت. مجسمه مام ارمنستان دارای ۲۲ متر ارتفاع است و از بزرگ‌ترین مجسمه‌های ایروان به شمار می‌آید.
کاسکاد ایروان
کاسکاد ایروان یک مجموعه پله بسیار زیبا به همراه آبشار و فضای سبز بوده و بخش باشکوهی از شهر ایروان است که در آن هنر، زندگی شهری، مجموعه معماری عظیم و فضاهای سبز به زیبایی با هم ترکیب شده‌اند. این سازه دیدنی، دارای ۷۵۰ پله است اما اصطلاحا به آن هزار پله می‌گویند.
خیابان ماشتوتس
خیابان ماشتوتس است. از طولانی‌ترین و مشهورترین خیابان‌های شهر ایروان است که ۲.۶ کیلومتر طول و چهار باند دارد. خیابان ماشتوتس واقع در ناحیه کنترون، یکی از خیابان‌های شلوغ و پر ترافیک شهر است. هنگام گشت‌وگذار در این خیابان می‌توان از موزه ماتناداران و مسجد کبود بازدید کرد.
موزه نسل کشی ارمنستان
موزه نسل کشی ارمنستان که یادآور رویدادی مصیبت‌بار در تاریخ مردم ارمنی است در شهر ایروان و بالای تپه تسیتسرناکابرد قرار دارد. در این موزه می‌توان اطلاعات جامعی در مورد این نسل کشی به دست آورد. این فاجعه منطقه‌ای و جهانی در آغاز جنگ جهانی اول و در ۱۹۱۵ میلادی با کوچاندن بیش از یک و نیم میلیون ارمنی به سوریه توسط دولت عثمانی انجام شد. این کوچ اجباری و سپس قتل‌عام یا مرگ طبیعی تعداد زیادی از ارمنی‌ها به دلیل جابه‌جایی قومی، یکی از فجایع قرن بیستم است که می‌توان آثار و نشانه‌های آن را در این موزه مشاهده کرد.
