به گزارش تابناک به نقل از ایمنا، بعد از اتمام برجام و تصویب اسنپ‌بک در شورای امنیت، دیگر هیچ ابزار و اهرم فشاری برای اروپا باقی نمانده است تا ایران را تحت فشار قرار دهد، آن‌ها تمام کارت‌های بازی‌شان را در سال‌های گذشته خرج کرده‌اند و اکنون دست خالی مانده‌اند.
اسنپ‌بک؛ سازوکاری بی‌اثر در میدان عمل
همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد، اسنپ‌بک هیچ اثر ملموسی بر ایران نداشت، یکی از بندهای این سازوکار امکان بازرسی و توقف کشتی‌های ایران است، اما هیچ‌کس جرئت اجرای آن را ندارد، زیرا می‌دانند ایران در برابر چنین اقدامی واکنش قطعی و متقابل نشان خواهد داد.
تحریم‌های تکراری مثل نسخه قدیمی آمریکا
تحریم‌های جدیدِ شورای امنیت نیز همان تحریم‌های یک‌جانبه آمریکاست و حتی از نسخه‌های قبلی واشنگتن هم ضعیف‌تر به نظر می‌رسد. این تحریم‌ها نه ظرفیت عملی تازه‌ای دارند و نه می‌توانند اقتصاد ایران را با فشار واقعی مواجه کنند.
وقتی ابزارها تمام می‌شود؛ پناه بردن غرب به جنگ روانی
وقتی ابزار فشار واقعی از بین می‌رود، تنها راه باقی‌مانده برای اروپا و آمریکا ایجاد فضای روانی منفی است؛ فضایی که هدفش هم تأثیرگذاری بر مردم و هم بر هم‌زدن بازار داخلی ایران است تا قیمت‌ها را بالا بکشد و التهاب بسازد.
سناریوی احتمالی در شورای حکام
در آینده، احتمالاً گروه جی ۷ در شورای حکام تلاش خواهد کرد پرونده ایران را به شورای امنیت ارجاع دهد و قطعنامه جدیدی صادر شود، اما این روند نیز مانند دفعات گذشته هیچ اثر واقعی بر توان و سیاست ایران نخواهد داشت و تنها می‌تواند جو و فضای بازار را برای مدتی بی‌ثبات کند.
ضرورت ایستادگی و حفظ آرامش اقتصادی
در برابر این دشمنی‌ها باید ایستادگی کرد؛ زیرا طرف مقابل دست خالی است و صرفاً می‌خواهد ایران را از طریق فشار روانی دچار مشکل کند و نباید به این بازی دامن زد؛ لازم است با حفظ آرامش در بازار و جلوگیری از التهاب مصنوعی، دولت نیز تلاش کند قیمت‌ها کنترل شود و فضای عمومی متشنج نشود.
