نوکیسگی؛ زخم تازه بر تن رنج‌کشیده جامعه
مریم آب نیکی
در روزگاری که سفره‌ها کوچک‌تر و دل‌ها خسته‌تر شده‌اند، نمایشِ ثروت و تمایز طبقاتی نه فقط بی‌سلیقگی، که بی‌رحمی است. جامعه‌ای که هر روز درگیر گرانی، اجاره‌خانه و اضطراب تأمین نان شب است، تاب شنیدنِ طعنه‌های «بالاشهری» را ندارد. آن‌جا که کسی از سر شوخی یا تفاخر، فاصله طبقاتی را به رخ می‌کشد، در واقع نمک بر زخم جمعی می‌پاشد که سال‌هاست زیر فشار اقتصاد خم شده است.
پول، اگر در مسیر کار، تولید و خدمت به مردم جریان یابد، برکت است. اما وقتی به ابزار خودنمایی تبدیل شود، از معنا تهی می‌شود. پدیده «نوکیسگی» درست از همین‌جا آغاز می‌شود؛ از جایی که ثروت بی‌ریشه، به جای فروتنی، به دنبال شهرت و تمایز است.
در فرهنگ ایرانی، «دارایی» هیچ‌گاه مترادف با «ارزشمندی» نبوده. انسان بزرگ را نه از متراژ خانه و نام محله‌اش، که از منش و مرامش می‌شناختند. اما امروز در شهری مثل تهران، نام محله‌ها گاهی جای انسان‌ها را گرفته‌اند؛ زعفرانیه، الهیه، ونک یا … دیگر فقط آدرس نیستند، بلکه برچسب طبقاتی‌اند. و این یعنی سقوط آرامی که از جیب‌ها شروع شد و به جان‌ها رسید.
وقتی چهره‌ای شناخته‌شده در رسانه از بالا و پایین‌شهر سخن می‌گوید، مردم فقط یک شوخی نمی‌شنوند؛ بلکه بازتاب همان بی‌عدالتیِ دیرینه را احساس می‌کنند. در روزهایی که میلیون‌ها نفر از تأمین ساده‌ترین نیازهای خود درمانده‌اند، شنیدن اینکه «ونک پایین است»، چیزی فراتر از بی‌ذوقی است؛ توهینی است به شعور و دردِ جمعی.
خانم فریبا نادری شاید نخواست تحقیر کند، اما گفتارش پژواک رنج هزاران نفری شد که ماه‌هاست در نبرد نابرابر با تورم شکست خورده‌اند. آنها که دستشان از رفاه کوتاه مانده، حالا باید به شوخی کسی بخندند که برایش ونک، پایین‌شهر است!
نوکیسگی، تنها نداشتنِ فرهنگِ ثروت نیست؛ نداشتنِ همدلی است. ثروت اگر با فروتنی همراه نباشد، به کاریکاتوری از موفقیت تبدیل می‌شود. در جامعه‌ای که نابرابری هر روز پررنگ‌تر می‌شود، بزرگ‌ترین نشان اصالت، سادگی است نه فخرفروشی.
این ماجرا شاید برای یک بازیگر حاشیه‌ای گذرا باشد، اما برای مردم، یادآوری تلخ تبعیض است؛ یادآوری اینکه میان کاخ و کوخ، فاصله‌ای‌ست پر از بغض، بی‌اعتمادی و بی‌عدالتی.
و تا وقتی که عده‌ای تصور می‌کنند با خانه‌ای در زعفرانیه از مردم بالاترند، باید گفت: بلندی به ارتفاع ساختمان نیست، به عمق انسان است.
گزارش خطا
غیر قابل انتشار: ۲
در انتظار بررسی: ۲
انتشار یافته: ۱۵
کاخهایی که الان یک عده درست می کنند کاخهای شاه در مقابل آنها یک بیغوله می باشد. پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۱۵:۲۵ - ۱۴۰۴/۰۸/۰۳
خانم ها بدترند آخ نگو از عروسی هاشون! پنت هاوس هاشون ! پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۱:۴۹ - ۱۴۰۴/۰۸/۰۳
تهرانی های سنگ این بنا را سالها ست گذاشته اند.وحالا به شهرهای بزرگ دیگر نیز سرایت کرده است.در کل آدم های درمانده از درون و تهی
می خواهند با خودنمایی آرام شوند ولی نمی شوند.زیرا که هدف زندگی تجملات و لوکس زندگی کردن نیست.
من یک نوکیسه را میشناسم که شاگرد دوچرخه ساز بوده ولی با کاسبی تحریم ها الان 60 تا کشتی داره و از برکت تحریم ها که حودش عاملش هست به اینجا رسیده و میلیون ها ایرانی را به زیر خط فقر و فلاکت رسانده. پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۱:۵۰ - ۱۴۰۴/۰۸/۰۳
و عروسی می گیرد که بیا و ببین درخت هر چه پربار تر سرش خمیده تر. البته این خانم‌اصلاً باری نداره بیشتر شبیه علف هرز هست نمیشه ازش توقعی داشت. دنبال اصل موضوع باشید حاشیه ها رو ول کنید. پژمان رو ول کردید باز چسبیدید به فریبا پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۱:۳۸ - ۱۴۰۴/۰۸/۰۳
ربطی ندارههر چیزی سر جای خودش
من ونک زندگی می کنم. می خواستیم برای آپارتمان پمپ و منبع نصب کنیم سهم هر واحد ۳۵ تومن شد. بعضیا یکجا نمی تونستن پرداخت کنن و می تونستن قسطی بدن. خود منم یه هزینه سنگین برای ساختمان پیش بیاد باید قسطی بدم. درعوض یکی از همسایه های برج روبرو هر روز برای گربه ها یک کیلو گوشت چرخ کرده میذاره.نمی دونم ونک بالاس یا پایین. ولی در سطح های مختلف اینجا زیاد هست. و اکثرا مشکلات معیشتی خودشون رو دارن.
اشتباه بزرگ شما اینه میخوای بگی ثروتمندان حق فقرا رو خوردنخیر
این قوانین غیر شفاف که سبب اختلاس ها و کج دستی ها شده که این بلا رو سر مردم آورده
چرا کشوری ثروتمند مردمش باید فقیر باشن؟ چرا نمیخوایم بگیم اشتباه کردیم نظرسنجی
کدام کالا را نسبت به قبل کمتر مصرف می‌کنید؟