دردسر تازه برای تاجرنیا

انتشار پوستر هشتادسالگی باشگاه استقلال، به‌جای آن‌که به نمادی از تکریم تاریخ پرافتخار و یادآور هشت دهه افتخار بدل شود، به صحنه‌ای از حذف، بی‌اعتنایی و تحریف حافظه جمعی این باشگاه بزرگ تبدیل شد. تصمیمی که می‌توانست فرصتی برای همگرایی پیشکسوتان، هواداران و مدیران باشد، اکنون به عاملی برای شکاف و دلخوری بدل شده است؛ شکافی که نه حاصل یک سهل‌انگاری ساده، بلکه نشانه رویکردی آگاهانه و گزینشی به گذشته است.

به گزارش تابناک به نقل از روابط عمومی باشگاه، پس از حاشیه‌های جنجالی صفحه اینستاگرام استقلال، این بار در اقدامی شگفت‌آور که بسیاری از پیشکسوتان و کارشناسان آن را «ساختارشکنی مطلق» خوانده‌اند، تنها به انتشار تصاویر کاپیتان‌های استقلال در پوستر هشتادسالگی بسنده کرد؛ گویی تاریخ پرشکوه این باشگاه در چند بازوبند کاپیتانی خلاصه می‌شود. حذف نام‌ها و تصاویر بزرگانی، چون حسن روشن، نصرالله عبداللهی، بهتاش فریبا و ده‌ها ستاره‌ای که در دو قهرمانی قاره‌ای و دهه‌ها افتخارآفرینی نقشی بی‌بدیل داشته‌اند، نه یک غفلت ساده، بلکه تلاشی آشکار برای بازنویسی تاریخ و زدودن حافظه هواداران است.

تأمل‌برانگیزتر آن‌که در همین پوستر، تصویر پرویز خسروانی، بنیان‌گذار باشگاه و شخصیتی وابسته به دربار پهلوی در جایگاهی ممتاز و برجسته قرار گرفته است؛ اقدامی که پرسشی جدی را پیش می‌کشد.

آیا مدیران امروز استقلال، ارزش و شأن مفاخر ورزشی باشگاه را کمتر از نماد‌های سیاسی و پرحاشیه می‌دانند؟ چگونه ممکن است چهره‌های اصیل و ریشه‌دار استقلال که با تعصب و ایثار این نام را به قله رساندند، به حاشیه رانده شوند، اما جایگاه بالاترین نقطه پوستر به یک چهره سیاسی رژیم سابق سپرده شود؟

این رفتار در حالی رخ می‌دهد که علی تاجرنیا، سرپرست مدیرعاملی باشگاه، بار‌ها در سخنان خود بر ضرورت تکریم پیشکسوتان و پاسداری از میراث استقلال تأکید کرده است. اکنون، اما آشکار شده که این جملات بیش از آن‌که بیانگر یک باور مدیریتی باشد، کارکردی تبلیغاتی و نمایشی داشته است. تصمیم اخیر نه‌تنها باعث آزردگی و اعتراض صریح پیشکسوتان شد، بلکه آنان را به تحریم رسمی جشن‌های باشگاه واداشت؛ تحریمی که پیامد‌های آن فراتر از یک مراسم سالگرد است و اعتبار مدیریتی استقلال را به چالش می‌کشد.

از سوی دیگر، شواهد حاکی است که حلقه نزدیک به علی تاجرنیا، متشکل از چهره‌های عمدتاً سیاسی و غیر فوتبالی، این روز‌ها بیش از آن‌که دغدغه استیفای حقوق باشگاه در عرصه‌های ورزشی را داشته باشند، در پی بهره‌گیری از فضای استقلال برای اهداف غیرورزشی و سیاسی‌اند. گمان می‌رود حذف ستاره‌های شناسنامه‌دار استقلال و برجسته‌سازی چهره‌های خاص، بیش از هر چیز به‌منظور چهره‌سازی و سلبریتی‌بازی برای استفاده در انتخابات پیش‌رو، به‌ویژه شورای اسلامی شهر، صورت گرفته باشد؛ رفتاری که نه برای هواداران استقلال اهمیتی دارد و نه از نگاه آنان پنهان خواهد ماند. هواداران این باشگاه به‌خوبی متوجه این بازی‌های سیاسی و تصمیم‌های بحث‌برانگیز تیم مدیریتی فعلی هستند و بی‌تردید داوری آنان، سنگین‌تر از هر قضاوتی بر آینده مدیران کنونی سایه خواهد افکند.

استقلالی که عظمت خود را وامدار نسل‌هایی است که بی‌هیچ چشم‌داشتی برای آن جنگیده و افتخار آفریده‌اند، نمی‌تواند با تصمیم‌های سلیقه‌ای و حافظه‌زدایی عمدی، میراث مشترک هواداران را قربانی منافع مقطعی کند. تاریخ باشگاه، ملک شخصی مدیران گذرا نیست که بتوان آن را به دلخواه حذف یا برجسته کرد.

پوستر هشتادسالگی استقلال، به‌جای آن‌که سندی از شکوه و همبستگی باشد، به آینه‌ای از بی‌تدبیری و غفلت بدل شد؛ آینه‌ای که نشان می‌دهد مدیران کنونی تا چه اندازه در آزمون وفاداری به تاریخ و هویت باشگاه مردود مانده‌اند.