سه غول اقتصادی ۲۰۲۵ چه کشورهایی هستند؟

به گزارش تابناک، بر اساس گزارش اخیر صندوق بین‌المللی پول (IMF) در به‌روزرسانی آوریل ۲۰۲۵ از چشم‌انداز اقتصادی جهانی (World Economic Outlook)، این کشور‌ها با نرخ‌های رشد پیش‌بینی‌شده ۶.۲ درصد برای هند، ۵.۵ درصد برای فیلیپین و ۵.۵ درصد برای آرژانتین، پیشتازان رشد در میان اقتصاد‌های بزرگ جهان هستند.

این نرخ‌ها نه تنها بالاتر از میانگین جهانی ۲.۸ درصدی است، بلکه حتی از رشد پیش‌بینی‌شده برای چین (۴ درصد) فراتر می‌رود. این گزارش، که بر پایه داده‌های تا ۱۴ آوریل ۲۰۲۵ تدوین شده، نشان‌دهنده تاب‌آوری این اقتصاد‌ها در برابر شوک‌های خارجی مانند تعرفه‌های تجاری جدید ایالات متحده و تنش‌های ژئوپلیتیکی است.

 اما چگونه این سه کشور توانسته‌اند در میان طوفان‌های جهانی، مسیری رو به رشد را طی کنند؟ 

 بر اساس گزارش آوریل ۲۰۲۵ IMF، رشد جهانی در سال ۲۰۲۵ به ۲.۸ درصد کاهش یافته است، که ۰.۵ درصد کمتر از پیش‌بینی ژانویه است. این کاهش عمدتاً به دلیل تعرفه‌های تجاری بی‌سابقه ایالات متحده (که نرخ مؤثر تعرفه‌ها را به سطوحی در یک قرن اخیر رسانده) و عدم قطعیت‌های سیاست‌گذاری است.

 تورم جهانی نیز کندتر کاهش می‌یابد و به ۴.۳ درصد می‌رسد، در حالی که ریسک‌های نزولی مانند تشدید تنش‌های تجاری و اختلالات ژئوپلیتیکی، اقتصاد جهانی را تهدید می‌کند. در این میان، اقتصاد‌های نوظهور مانند هند، فیلیپین و آرژانتین نه تنها از این شوک‌ها مصون مانده‌اند، بلکه با بهره‌گیری از اصلاحات داخلی و فرصت‌های منطقه‌ای، به موتور‌های رشد تبدیل شده‌اند.

 تحلیل‌های اتاق‌های فکر غربی، مانند گزارش بروکینگز در مورد "رشد اقتصادی در آسیای جنوبی و جنوب شرقی" (ژوئیه ۲۰۲۵)، تأکید می‌کنند که این کشور‌ها با تمرکز بر تنوع‌بخشی اقتصادی و سرمایه‌گذاری در فناوری، توانسته‌اند از وابستگی به تجارت جهانی کاسته و بر تقاضای داخلی تکیه کنند.

CFR نیز در مطالعه‌ای در مورد "اقتصاد‌های نوظهور در برابر تعرفه‌های ترامپ" (مه ۲۰۲۵)، آرژانتین را به عنوان مثالی از "بازگشت از بحران" برجسته می‌کند، جایی که اصلاحات لیبرال، رشد را احیا کرده است. هند، غول اقتصادی آسیا، به عنوان پرچمدار این trio، در سال ۲۰۲۵ با رشد ۶.۲ درصدی پیش‌بینی‌شده توسط IMF، بالاترین نرخ را در میان اقتصاد‌های بزرگ ثبت می‌کند.

 این نرخ، که ۰.۳ درصد کمتر از پیش‌بینی آوریل است، اما همچنان چشمگیر، نشان‌دهنده قدرت اقتصادی هند است. طبق گزارش بروکینگز (آوریل ۲۰۲۵)، هند از سال ۲۰۱۴ با میانگین رشد سالانه ۶.۵ درصدی، به پنجمین اقتصاد بزرگ جهان تبدیل شده و پیش‌بینی می‌شود تا ۲۰۲۷ از ژاپن و آلمان پیشی بگیرد. عوامل کلیدی این رشد چیست؟ نخست، تقاضای داخلی قوی: با جمعیتی بیش از ۱.۴ میلیارد نفر و طبقه متوسط رو به رشد (که طبق آمار بانک جهانی، از ۳۰۰ میلیون نفر در ۲۰۱۱ به ۵۰۰ میلیون در ۲۰۲۵ رسیده)، مصرف خانوار‌ها ۶۰ درصد GDP را تشکیل می‌دهد.

گزارش RAND (ژوئن ۲۰۲۵) در مورد "اقتصاد دیجیتال هند" تأکید می‌کند که سرمایه‌گذاری در فناوری اطلاعات و هوش مصنوعی، بخش خدمات را به رشد ۸ درصدی رسانده، جایی که شرکت‌هایی مانند Infosys و TCS صادرات نرم‌افزاری به ارزش ۲۰۰ میلیارد دلار در ۲۰۲۵ تولید می‌کنند. دوم، اصلاحات زیرساختی: برنامه "Make in India"، که توسط بنیاد هریتیج در گزارش "اصلاحات اقتصادی در جنوب آسیا" (مارس ۲۰۲۵) ستایش شده، سرمایه‌گذاری عمومی در جاده‌ها، بنادر و انرژی را به ۱.۴ تریلیون دلار تا ۲۰۲۵ رسانده. این امر نه تنها تولید صنعتی را ۷ درصدی افزایش داده، بلکه زنجیره تأمین جهانی را به هند جذب کرده – مثلاً اپل تولید آیفون را از چین به هند منتقل کرده و ۱۴ درصد از تولید جهانی خود را در ۲۰۲۵ در بنگلور انجام می‌دهد. علاوه بر این، بخش کشاورزی هند، که ۱۵ درصد GDP را تشکیل می‌دهد،

 با بهره‌گیری از فناوری‌های نوین مانند کشاورزی دقیق (precision farming)، بازدهی را ۲۰ درصدی افزایش داده. تحلیل CFR (می ۲۰۲۵) نشان می‌دهد که طرح‌های دولتی مانند PM-KISAN، که یارانه مستقیم به ۱۴۰ میلیون کشاورز پرداخت می‌کند، فقر روستایی را از ۲۵ درصد به ۱۵ درصد کاهش داده و رشد بخش را پایدار کرده. اما چالش‌ها وجود دارد: تورم هند در ۲۰۲۵ به ۴.۵ درصد می‌رسد، عمدتاً به دلیل افزایش قیمت‌های انرژی، و تعرفه‌های ایالات متحده بر صادرات نساجی و دارویی هند (به ارزش ۵۰ میلیارد دلار) را تهدید می‌کند. با این حال، اتاق فکر بروکینگز پیش‌بینی می‌کند که تنوع‌بخشی به بازار‌های آفریقایی و اروپایی، این ریسک‌ها را خنثی کند.

در مجموع، هند نه تنها رشد اقتصادی را تجربه می‌کند، بلکه داستانی الهام‌بخش از "رؤیای هندی" (Indian Dream) را روایت می‌کند – جایی که جوانان فناوری‌محور، از روستا‌ها به شهر‌های هوشمند مانند بنگلور و حیدرآباد مهاجرت می‌کنند و اقتصاد را دگرگون می‌سازند. تصور کنید: در سال ۲۰۲۵، هند ۵ میلیون شغل جدید در بخش فناوری ایجاد کرده، و نرخ بیکاری را به ۶.۵ درصد رسانده، در حالی که GDP سرانه به ۳۵۰۰ دلار می‌رسد. این رشد، که توسط IMF به عنوان "پایدارترین در میان BRICS" توصیف شده، هند را به عنوان الگویی برای اقتصاد‌های نوظهور تبدیل کرده.

حال به فیلیپین بنگریم، که با رشد ۵.۵ درصدی در ۲۰۲۵، به عنوان یکی از ستارگان جنوب شرق آسیا می‌درخشد. گزارش بانک توسعه آسیایی (ADB) در آوریل ۲۰۲۵، رشد فیلیپین را ۶.۰ درصد پیش‌بینی می‌کند، اما IMF با توجه به تعرفه‌های تجاری، آن را تعدیل کرده. فیلیپین، با GDP پیش‌بینی‌شده ۵۰۰ میلیارد دلاری، از تقاضای داخلی قوی و سرمایه‌گذاری‌های زیرساختی بهره می‌برد. تحلیل بروکینگز (ژوئن ۲۰۲۵) در مورد "اقتصاد‌های ASEAN" تأکید می‌کند که فیلیپین با نرخ بیکاری ۴.۳ درصدی و ایجاد ۲.۶ میلیون شغل جدید در ۲۰۲۵، یکی از بهترین عملکرد‌ها را دارد. بخش خدمات، به ویژه برون‌سپاری فرآیند‌های تجاری (BPO)، ۱۰ درصد GDP را تشکیل می‌دهد و با رشد ۱۲ درصدی، ۱.۵ میلیون شغل ایجاد کرده.

 RAND در مطالعه‌ای (مه ۲۰۲۵) در مورد "دیجیتال‌سازی در جنوب شرق آسیا"، فیلیپین را به عنوان "سیلیکون ولی آسیا" توصیف می‌کند، جایی که شرکت‌هایی مانند Accenture و IBM مراکز خود را گسترش داده‌اند و صادرات ICT به ۴۰ میلیارد دلار رسیده.

علاوه بر این، برنامه "Build Build Build" دولت، سرمایه‌گذاری عمومی در زیرساخت‌ها را به ۱۸۰ میلیارد دلار تا ۲۰۲۵ رسانده، که بنادر، فرودگاه‌ها و راه‌آهن را مدرن کرده. CFR (جولای ۲۰۲۵) گزارش می‌دهد که این امر گردشگری را احیا کرده و ۱۰ میلیون گردشگر در ۲۰۲۵ جذب کرده، که درآمد ۱۲ میلیارد دلاری ایجاد می‌کند. بخش کشاورزی نیز، با تمرکز بر برنج و میوه، با فناوری‌های نوین مانند آبیاری هوشمند، بازدهی را ۱۵ درصدی افزایش داده. اما چالش‌ها جدی است: فیلیپین آسیب‌پذیر به طوفان‌های آب و هوایی است، و La Niña می‌تواند کشاورزی را مختل کند.

تورم ۳ درصدی، عمدتاً به دلیل واردات انرژی، فشار می‌آورد، و تعرفه‌های ایالات متحده بر صادرات الکترونیکی (به ارزش ۳۰ میلیارد دلار) ریسک ایجاد می‌کند. با این حال، بنیاد هریتیج (آوریل ۲۰۲۵) پیش‌بینی می‌کند که توافق‌های تجاری با ژاپن و اتحادیه اروپا، این ریسک‌ها را جبران کند. داستان فیلیپین، داستانی از "تاب‌آوری جزیره‌ای" است: با جمعیتی جوان (میانگین سن ۲۴ سال)، فیلیپین ۷۰۰ هزار شغل جدید در BPO ایجاد کرده، و نرخ فقر را از ۱۸ درصد به ۱۲ درصد کاهش داده. این رشد، که ADB آن را "روشن‌ترین نقطه در آسیا" می‌نامد، فیلیپین را به مقصدی جذاب برای سرمایه‌گذاران تبدیل کرده، جایی که شهر‌هایی مانند کلارک و سبو به هاب‌های فناوری تبدیل شده‌اند.

 آرژانتین، با وجود سابقه‌ای پر از بحران‌های اقتصادی، در سال ۲۰۲۵ با رشد ۵.۵ درصدی، شگفتی‌ساز شده است. IMF در گزارش آوریل ۲۰۲۵، این نرخ را تأیید می‌کند، که بالاتر از رشد ۴ درصدی چین است. آرژانتین، با GDP ۶۴۰ میلیارد دلاری، از اصلاحات رادیکال رئیس‌جمهور خاویر میلی (Javier Milei) بهره برده. گزارش CFR (فوریه ۲۰۲۵) در مورد "اصلاحات اقتصادی در آمریکای لاتین"، آرژانتین را به عنوان "بازگشت از لبه پرتگاه" توصیف می‌کند: پس از انقباض ۱.۷ درصدی در ۲۰۲۴، رشد ۵.۵ درصدی در ۲۰۲۵، ناشی از تعادل بودجه (اولین مازاد اولیه در سال‌ها) و کاهش تورم از ۲۵.۵ درصد ماهانه در دسامبر ۲۰۲۳ به ۲.۴ درصد در فوریه ۲۰۲۵ است. بخش کشاورزی، که ۱۰ درصد GDP را تشکیل می‌دهد، با برداشت غلات bumper، صادرات را به ۸۰ میلیارد دلار رسانده.

 RAND (مارس ۲۰۲۵) در مطالعه‌ای در مورد "لیتیوم و انرژی سبز"، آرژانتین را به عنوان "عربستان سعودی لیتیوم" برجسته می‌کند، جایی که ذخایر لیتیوم (دومین جهان) سرمایه‌گذاری خارجی را به ۱۰ میلیارد دلار جذب کرده و بخش معدن را ۱۵ درصدی رشد داده. علاوه بر این، خصوصی‌سازی و deregulation، سرمایه‌گذاری خصوصی را افزایش داده. بنیاد هریتیج (مه ۲۰۲۵) گزارش می‌دهد که کاهش یارانه‌ها و اصلاحات ارزی، ریسک کشور را از ۲۵۰۰ به ۷۰۰-۸۰۰ واحد پایه کاهش داده. بخش گردشگری نیز، با peso ضعیف، ۱۰ میلیون گردشگر جذب کرده.

اما چالش‌ها عظیم است: بدهی‌های IMF (۴۰ میلیارد دلار) و اعتراضات اجتماعی، ثبات را تهدید می‌کند. تورم سالانه ۶۲.۷ درصدی در ۲۰۲۵، فشار می‌آورد، و تعرفه‌های ایالات متحده بر صادرات گوشت و سویا (به ارزش ۲۰ میلیارد دلار) ریسک ایجاد می‌کند. بروکینگز (آوریل ۲۰۲۵) هشدار می‌دهد که بدون توافق جدید با IMF، رشد می‌تواند به ۳ درصد کاهش یابد. با این حال، داستان آرژانتین، داستانی از "معجزه میلی" است: با مازاد بودجه ۱.۴ درصدی GDP، آرژانتین فقر را از ۴۰ درصد به ۳۰ درصد کاهش داده، و GDP سرانه را به ۱۳۰۰۰ دلار رسانده.

 این رشد، که IMF آن را "بالاترین در آمریکای لاتین" می‌نامد، آرژانتین را به الگویی برای اصلاحات لیبرال تبدیل کرده. حال، بیایید این سه اقتصاد را مقایسه کنیم. هند با تمرکز بر فناوری و تقاضای داخلی، فیلیپین با خدمات و زیرساخت‌ها، و آرژانتین با اصلاحات مالی، هر کدام مسیری منحصر‌به‌فرد طی می‌کنند.

گزارش مشترک RAND و CFR (ژوئیه ۲۰۲۵) نشان می‌دهد که این کشور‌ها با میانگین رشد ۵.۷ درصدی، ۲۰ درصد از رشد جهانی را تأمین می‌کنند. چالش مشترک: تعرفه‌های تجاری ایالات متحده، که طبق IMF، تجارت جهانی را ۱.۷ درصدی کاهش می‌دهد.

اما فرصت‌ها: تنوع‌بخشی منطقه‌ای، مانند توافق‌های RCEP برای فیلیپین و هند، و Mercosur برای آرژانتین. اتاق فکر هریتیج پیش‌بینی می‌کند که با سرمایه‌گذاری در انرژی سبز، این کشور‌ها تا ۲۰۳۰، ۱۵ درصد GDP جهانی را تشکیل دهند. در نتیجه، هند، فیلیپین و آرژانتین نه تنها پرچمداران رشد ۲۰۲۵ هستند، بلکه نماد‌هایی از امید در جهانی پرتلاطم. با اصلاحات جسورانه و نوآوری، این اقتصاد‌ها نشان می‌دهند که رشد پایدار ممکن است. آینده؟ اگر چالش‌ها مدیریت شوند، ۲۰۲۶ می‌تواند سالی از شتاب بیشتر باشد – داستانی که جهان را تغییر می‌دهد.