پشت پرده گم شدن ۶۱ تن طلا/ جنجال رسانه‌ای یا واقعیت تلخ اقتصادی؟

در روزهای اخیر، ادعای گم شدن ۶۱ تن طلا در رسانه‌های داخلی و شبکه‌های اجتماعی بحث‌برانگیز شده است. در حالی که گزارش‌های رسمی از رشد بی‌سابقه واردات شمش طلا و افزایش ذخایر بانک مرکزی خبر می‌دهند، برخی فعالان رسانه‌ای مدعی هستند که بخش قابل توجهی از این ذخایر، به شکلی نامعلوم ناپدید شده است. اما واقعیت چیست؟ آیا کشور با بحران ذخایر طلا مواجه است یا این ادعاها بر پایه سوءبرداشت از آمارها مطرح شده است؟

به گزارش سرویس اقتصادی تابناک؛ بر اساس آمار رسمی، ایران در ۱۰ ماه نخست امسال بیش از ۸۱ تن شمش طلا وارد کرده است. این رقم در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته، افزایش ۳۰۰ درصدی را نشان می‌دهد. به این ترتیب، ایران در کنار چین، هند، آمریکا و امارات، در میان پنج کشور نخست جهان در خرید طلا قرار گرفته است. همچنین در هشت سال اخیر، ۱۹۰ تن طلا از معادن داخلی استخراج شده که به پشتوانه ذخایر کشور افزوده شده است.

این آمارها به روشنی نشان می‌دهد که ذخایر طلای کشور نه تنها کاهش نیافته، بلکه در وضعیت مطلوبی قرار دارد. اما با این وجود، ادعای گم شدن ۶۱ تن طلا از کجا نشأت گرفته است؟

ماجرای ادعای ۶۱ تن طلای ناپدید شده

ادعای گم شدن این مقدار طلا نخستین‌بار توسط یک فعال رسانه‌ای مطرح شد که مدعی بود اختلافی بین میزان طلای وارد شده و میزان طلای عرضه‌شده توسط بانک مرکزی وجود دارد. اما بررسی دقیق‌تر نشان می‌دهد که این تحلیل، مبتنی بر درنظر نگرفتن مسیرهای مختلف ورود و نگهداری طلا در کشور است.

طلا در ایران تنها از طریق بانک مرکزی وارد نمی‌شود، بلکه صادرکنندگان و حتی مسافران نیز می‌توانند به‌صورت قانونی شمش طلا وارد کنند. در گزارش مذکور، میزان طلای وارد شده توسط این دو گروه محاسبه نشده و صرفاً به آماری استناد شده که مربوط به بانک مرکزی است.

علاوه بر این، بخشی از این ۶۱ تن طلا در قالب ذخایر بین‌المللی بانک مرکزی نگهداری شده و هرگز به بازار عرضه نشده است. همچنین، حجم قابل توجهی از طلای وارداتی به شکل سکه و جواهرات در اختیار مردم قرار دارد و در بازار به گردش درآمده است. با این تفاسیر، تفاوت میان آمارهای گمرکی و میزان عرضه طلا توسط بانک مرکزی امری طبیعی و قابل توضیح است.

به گزارش تابناک، بنابراین، با نگاهی به آمارهای رسمی، روشن است که ذخایر طلای کشور نه‌تنها کاهش نیافته، بلکه در سال‌های اخیر روندی صعودی داشته است. بخش عمده‌ای از اختلاف آماری که به عنوان «طلاهای گمشده» مطرح شده، ناشی از عدم درک صحیح از مسیرهای ورود و عرضه طلا در کشور است. از سوی دیگر، هجمه رسانه‌ای و تلاش برای القای بحران، همزمان با موضع‌گیری مقامات رژیم صهیونیستی، نشان می‌دهد که این ماجرا فراتر از یک اختلاف آماری بوده و به بخشی از جنگ روانی علیه ایران تبدیل شده است.