تهدید باورنکردنی یک کشتیگیر علیه فدراسیون؛ تغییر پرچم با وسوسه مالی جمهوری آذربایجان
جمهوری آذربایجان که در ورزش به خرید ورزشکار در رشته های مختلف شهرت یافته است، حالا بار دیگر تور خودرا برای صید یکی دیگر از سرمایههای کشتی ایران پهن کرده است.
به گزارش تابناک ورزشی؛ در تازهترین اقدام فدراسیون کشتی جمهوری آذربایجان، پیشنهاد مالی وسوسه برانگیزی به آزادکار جوان وزن ۱۲۵ کیلوگرم ایران ارائه کرد.

طبق خبری که خبرگزاری رسمی دولت یعنی ایرنا منتشر کرده؛جمهوری آذربایجان در تلاش است تا در سنگین وزن رقابتهای کشتی المپیک پاریس بتواند به مدال دست پیدا کند و بر همین اساس قصد دارد امیررضا معصومی دارنده نشان طلای نوجوانان، جوانان و امیدهای جهان را به خدمت بگیرد این موضوع نیز به جایی کشیده شده که باید مسئولان فدراسیون کشتی و شخص علیرضا دبیر نظر نهایی خود را اعلام کنند.
با توجه به درخشش پیاپی امیرحسین زارع کشتیگیر آملی و قرارداشتن او در سنین آغازین قهرمانی، گویا فردین معصومی در پسر خود یارای رقابت و مقابله با این پادشاه ایرانی دسته فوق سنگین را نمیبیند.
فردین معصومی پدر قهرمان جوان سنگین وزن ایران که خود نیز سالها عضو تیم ملی بوده، در خصوص پیشنهاد جمهوری آذربایجان به پسرش میگوید: برای این موضوع جبرئیل حسنوف (سرمربی) به نمایندگی از فدراسیون کشتی جمهوری آذربایجان خواهان آن است تا امیررضا برای این کشور کشتی بگیرد. در این خصوص هنوز هیچ تصمیمی نگرفتیم و باید با فدراسیون و علیرضا دبیر مشورت لازم صورت گیرد.
وی ادامه داد: باید بگویم که اولویت اصلی ما به اهتزاز در آمدن پرچم ایران و شادی مردم است. اگر فدراسیون کشتی به امیررضا نیاز دارد طبیعتا اولویت ما افتخار آفرینی برای ایران است و در غیر اینصورت تصمیم دیگری گرفته خواهد شد!!
نوع ادبیات فردین معصومی به حدی زشت و باورناپذیر است که اگر این خبر را ایرنا منتشر نکرده بود، میتوانستیم به صحت آن شک کنیم.
گویا خانواده معصومی که با سرمایه و اعتبار نام ایران در کشتی جهان، پسرشان را با دوبنده کشورمان به اینجا رسانده اند، دنبال گرفتن قول و تعهد از فدراسیون کشتی سرزمین مادری هستند که فرزند شان، پشت سد محکم نفرات برتر قرار نگیرد!
تهدیدی تلویحی که اگر به امیررضای جوان میدان داده نشود، زیر پرچم کشوری خواهد رفت که مدتی است برای ایران شاخ و شانه میکشد و طرحهای ضد امنیت ملی کشورمان را دنبال میکند. بلندپروازیهایی که رییس جمهور موروثی این جمهوری نوظهور، در میدان سیاست با امور نظامی در سر میپروراند، در میدان ورزش نیز با دست درازی به منابع انسانی همسایگان دنبال میشود. مشخص نیست کسب عنوان با ورزشکاران کشورهای دیگر چه افتخاری برای جمهوری آذربایجان دارد؟
عاقبت این سوداگری البته روشن است اما قوانین عجیب برخی فدراسیونهای ورزشی نظیر اتحادیه جهانی کشتی، فدراسیون جهانی وزنهبرداری و تشکیلات بینالمللی چند رشته دیگر این اجازه را برای خریداری افتخار و عنوان باز گذاشته است و کشوری نظیر جمهوری آذربایجان به جای سرمایه گذاری اصولی روی داشته های خود، راه میانبر را برگزیده و میخواهد از ورزش به خصوص در رشته هایی که قدرت را در ذهن متبادر میکند، خودنمایی کند.

گویا فردا جمعه نشستی در همین زمینه بین علیرضا دبیر و کادرفنی کشتی آزاد با حضور فردین معصومی برگزار خواهد داشت. معصومی افزود: جلسه داریم که اگر نیاز است که امیررضا زیر پرچم ایران کشتی بگیرد من نیز حرفی ندارم ولی در غیر این صورت باید تصمیم نهایی برای او گرفته شود!
در پایان این گزارش، دلیل اصلی این ادعا و تهدید تلویحی به تغییر ملیت کشتیگیر جوان گیلانی نیز لابلای حرفهای پدرش نمایان شد؛ جایی که فردین معصومی در پاسخ به یک سوال درباره نبودن امیررضا در ترکیب بازیهای آسیایی هانگژو، گفت: من احترام زیادی به کادرفنی و امیرحسین زارع قائل هستم، ولی اگر نفر اول به جهانی اعزام میشود بهتر است که نفر دوم به بازیهای آسیایی میرفت ولی کادر فنی تصمیم دیگری برای فرزندم گرفت. امیررضا سرباز تیم ملی و کشورش است و برای آینده حرفه ای او باید فدراسیون و کادرفنی کشتی آزاد تصمیم نهایی را زودتر بگیرند.
از طرفی مسوولان ورزش ایران و کمیته ملی المپیک به دلیل شرایط ویژه کاروان کشورمان در بازیهای آسیایی اصرار زیادی به حضور با تمام قوا در هانگژو توسط تیم ملی کشتی داشتند.
ایران در جدول مدال این دوره از رقبای مستقیم خود عقب مانده است و از قبل ، این قول از علیرضا دبیر گرفته شده که بعداز مسابقات جهانی بلگراد با تمام توان و نفرات اصلی در دهکده بازیهای آسیایی حضور یابد تا بیشترین طلا نصیب کاروان ورزش ایران شود.
حالا پدر یک ورزشکار مستعد ایران که البته طبیعی است نگران آینده حرفهای پسرش باشد، با این سیاست مخالف است و برای اعزام پسرش به هانگژو به جای قهرمان کنونی جهان، دست به تاکتیک نابجایی زده و مدیران فدراسیون را بر سر دوراهی قرار داده است.
اگر میدان دادن به امیررضا معصومی به قیمت از دست رفتن یک مدال طلا تمام شود، پدر او فردین معصومی چه تاوانی را به خانواده ورزش ایران خواهد داد.
این شگرد قبلا هم توسط کشتیگیران دیگری نظیر صبا شریعتی و ارسلان و بقیه مهاجران، آزموده شده است و آنها در برخی میادین مقابل ورزشکار هموطن ایستادهاند و حتی موفق به پیروزی مقابل نماینده کشور مادری خود شدهاند اما اینکار حس خوبی ندارد و شاید یک عمر پشیمانی عذاب وجدان به همراه بیاورد؛ به خصوص وقتی بحث پول و وسوسه مالی نیز در آن دخیل شود.
مگر یک قهرمان در سطح جهانی در یک کشور چند سال
شانس و امکان افتخار افرینی دارد ؟
فردین معصومی هم حرف بدی نزده است ؟ و اگر برای
مسابقات جهانی از زارع استفاده کردند
خوب بود در اسیایی از امیر رصا معصومی استفاده
میشد که هم امکان آسیب دیدگی زارع را کم کنند
و هم به معصومی یک شانس برای نشان دادن خودش میدادند
در غیر اینصورت چه اشکالی دارد که یک جوان ایرانی
دیگر با نام یک کشور مسلمان دیگر به مسابقات برود ؟
و هر کسی قویتر و مناسب تر است ، مدال و حقش را
خواهد گرفت و اصلا بد نیست که باعث افتخار برای
ورزش کشتی کشور هم میباشد
تصویر 2 استاد بزرگ سابق شطرنج ایران که در یک سال گذشته مهاجرت کرده و با پرچمهای آمریکا و فرانسه در مسابقات جهانی اخیر در لهستان با یکدیگر مسابقه دادند، عمق فاجعه را می رساند.
در این میان انتشار هفته پیش تصویر 13 فارغ التحصیل دانشگاه شریف که در یک شب و در یک هواپیما به آمریکا مهاجرت کردند، از این هم دردناک تر بود.
بجای توهین شرایط زندگی در ایران را برای جوانان تسهیل کنید.
چرا این دلسوزی ها یتان را در مورد متخصصین و نخبه گان به طور کلی اعلام نمی کنید؟
در حالیکه افراد مفید به حال کشور فوج فوج از کشور مهاجرت می کنند، شاهدیم که افغانهای فاقد سرمایه و تخصص فوج فوج به ایران وارد می شوند. این یک تراژدی و پدیده ترسناک و به شدت خسارت بار است.
دیروز مجلس پاکستان اعلام کرد که قانونی را مصوب کرده که به موجب آن یک میلیون افغانی از این کشور اخراج خواهند شد. انتظار می رود که این یک میلیون افغانی هم وارد ایران شوند.
هجوم یهودیان از سراسر دنیا به فلسطین و بیرون رانده شدن فلسطینیان از کشورشان.
بعد این فوج فوج ها رو کی تربیت کرده؟
و اینکه این فوج فوج ها اونور هم به جایی نمی سن تا جایی ما دیدیم
شعار نده ما خودمان در جنگ بودیم ولی آنها کجا و اینها کجا
و کار افرینان و جوانان با انرژی و سرمایه داران بزرگ و مجرب و کارآزموده به مهاجرت رفته اند
و حالا نوبت به افراد کاربلد تجربی مثل رانندگان پایه یک و جوشکاران صنعتی و بنًا و تراشکار و نجار و مونتاژ کار و لوله کش و کشاورزان و زنبور داران ووو رسیده
و هر روز بر تعداد افرادی که در صف انتظار قرار گرفته اند و در حال برنامه ریزی و انجام تشریفات اداری معمول شان هستند اضافه میگردد
حالا چه شده که مسولان ناکارامد و بی کفایت و لجباز که مسول این اوضاع و احوال اسفبار و فلاکت بارتر کشور و مردم هستند
برای رفتن یک کشتی گیر جوان نگران هستند و آشفته شده اند ؟؟
مگر ارزش آن ده میلیون نفر که رفتند و ان چندین میلیون نفر که میخواهند بروند کمتر از این کشتی گیر جوان و مستعد قهرمانی میباشد ؟
و البته چندین میلیون نفر از جمعیت کشور افغانستان که جمع زیادی از تبهکاران و تروریست های خشن و خطرناک و قاتلین و دزدان هم بین انها هستند
روزانه دارند وارد کشور میشوند و در جای جای کشور پهناورمان از تمام مواهب که متعلق به مردم است استفاده میکنند و بزرگترین خطر جدی برای کشور و مردم هستند و مسولان طبق معمول فقط نظاره گر هستند و هیچی به هیچی!!!!؟؟؟؟
ایرانی که جزو تیم ملی کشور بودند در زیر پرچم فرانسه
و امریکا به رقابت ننشستند و مقامهای سوم و چهارم
جهان را برای آن دو کشور نگرفتند ؟؟؟
غنای فرهنگی رو بیشتر از این به نمایش نذار
جامعه مدرک نمیخاد کار میخاد .
مثل کره جنوبی مهندسش باید فرغون بگیره کار کنه .ایران در حال توسعه به کارگر افغانی بژشتر از مهندس نیاز داره چو بیشترین مهندسین رو داره .
به لیسانسه وارشد کمتر از یک دامدار ومرغدار نیاز داره.
وباید تقدیر کنید از مهاجرین برای پیشبرد صنعت طیور ودام وزراعت وکارهای شاقه .






