چگونه می‌توان مذاکرات هسته‌ای را به شکست کشاند؟!

با گذشت یک هفته از مذاکرات ایران و ۱+۵ در بغداد و در شرایطی که اکنون همه چشم‌ها به مسکو دوخته شده، گمانه‌زنی‌ها درباره نقاط قوت و ضعف پیشنهادهای هر یک از دو طرف در مذاکرات، اکنون به یکی از مهمترین مباحث میان تحلیلگران تبدیل شده است.

به گزارش «تابناک»، با مروری بر خط خبری چند روز اخیر رسانه‌های جهان، می‌توان متوجه یک تغییر جهت مهم در تحلیل‌ها شد و آن، اذعان به ضعف پیشنهادهای ارائه شده از سوی غرب به ایران درباره اقدامات لازم در پرونده هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران است.

در همین راستا، پس از آنکه روزنامه «کریستین ساینس مانیتور» یک روز پس از مذاکرات بغداد، از لزوم برداشته شدن تحریم‌ها به منظور پیشبرد روند مذاکرات و تشویق ایران به ماندن پای میز مذاکره سخن گفت، امروز نیز سایت شبکه خبری «بلومبرگ»، تحلیلی را در همین زمینه منتشر کرده است.

از دید بلومبرگ، آنچه موجب آمدن دوباره ایران به پای میز مذاکره شد، اعمال تحریم‌های سخت بود؛ اما آنچه موجب ماندن ایران پای این میز می‌شود، چشم‌انداز برداشته شدن این تحریم‌هاست. در حقیقت، در صورتی که غرب دیوار خواسته‌های خود را بلند نگه دارد، ایران انگیزه‌های خود را برای توافق از دست خواهد داد.

در ادامه این تحلیل آمده است، پیش از آنکه دیپلمات‌های غربی، بار دیگر با طرف ایرانی مذاکره کنند، باید در این باره که هدف تحقق یافتنی آنها از این گفت‌و‌گو‌ها چیست و همچنین درباره بررسی دوباره پیشنهادهای خود به ایران، با یکدیگر به توافق برسند.

بلومبرگ می‌افزاید: دیپلمات‌های غربی، یکی پس از دیگری از عملی شدن تحریم‌های نفتی آمریکا از ۲۸ ژوئن و تحریم اتحادیه اروپا از یکم ژوئیه سخن می‌گویند و تنها چیزی که به ایران ارائه می‌کنند، برداشته شدن تحریم فروش قطعات هواپیما و دادن ایزوتوپ‌های پزشکی به ایران است.

البته در این باره باید گفت که این پیشنهاد از فشار تحریم‌ها بر ایران نمی‌کاهد، بلکه عملاً این فشار را تا چند هفته افزایش نیز می‌دهد. همچنین در ازای آن، از ایران خواسته شده غنی‌سازی ۲۰ درصدی را متوقف کرده، اورانیوم‌های ۲۰ درصدی خود را به بیرون انتقال دهد و به بازرسان اجازه دسترسی بیشتر بدهد؛ چنین رهیافتی محکوم به شکست است.

در ادامه این تحلیل آمده است، هم‌اکنون جامعه جهانی با دو انتخاب روبه‌روست: نخست اینکه بر خواسته خود برای تعلیق کامل همه فعالیت‌های هسته‌ای ایران تأکید بورزند که البته چنین چیزی برای غرب نتیجه خوبی است؛ اما تجربه ده ساله مذاکرات نافرجام، نشان داده این خواسته دستیافتنی نیست.

انتخاب دیگر آن که ایران با تعلیق غنی‌سازی ۲۰ درصد موافقت کرده و تأسیسات هسته‌ای خود را زیر نظر بازرسان آژانس گذارد؛ افزون بر این، می‌توان در مذاکرات بعدی درخواست عدم ساخت تأسیسات هسته‌ای جدید را از ایران مطرح کرد.

در مقابل، گروه ۱+۵ باید یک نقشه راه مشخص را تعریف کند که به برداشته شدن مرحله به مرحله تحریم‌ها و همچنین به رسمیت شناخته شده حق ایران در غنی‌سازی با درصد پایین در قالب یک توافقنامه همیشگی منجر شود.

در این میان، می‌توان به عنوان نخستین گام در مذاکرات مسکو، موضوع به تعویق انداختن تحریم نفتی اتحادیه اروپا را مطرح کرد.

به این ترتیب، بلومبرگ بر این باور است، هدف از مذاکرات نه تشدید تحریم‌ها، بلکه رسیدن به توافق و جلوگیری از جنگ است و در این راه، برداشته شدن مرحله‌ای تحریم‌ها، می‌تواند زمینه خوبی برای ادامه این روند فراهم کند.