اين بار آمارها از مرگ وميرهاي نوزادان براثر احياي نامناسب هنگام تولد برمي گردد.
آخرين بررسيهاي يك فوق تخصص نوزادان نشان ميدهد كه معلوليت ذهني و ناتوانيهاي جسمي از مهمترين عوارض عدم احياي به موقع در نوزادان هنگام تولد است.
الهه اميني، عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران به ايسنا، با بيان اهميت احياء در نوزادان خبر ميدهد كه نوزادان، نيازمند تطبيق با محيط خارج رحمي و تغييرات فيزيولوژيك اساسي هستند؛ به گونهاي كه حدود 10 درصد نوزادان در برقراري اين ارتباط و ايجاد مطابقت با فضاي خارج رحمي به كمك نياز دارند.
اميني از اتفاق عجيبي كه باعث ناتوانيهاي جسمي ميشود، ميگويد و اينكه برخي نوزادان در هنگام زايمان به علت كمبود اكسيژن، دچار مشكل مغزي، معلوليت ذهني و ناتوانيهاي جسمي خواهند شد.
اين فوق تخصص نوزادان از آمارها هم ميگويد: طبق آمار موجود يك ميليون نوزاد جان خود را به علت عدم احياي به موقع در اتاق زايمان از دست ميدهند. از آنجايي كه اجراي صحيح و دقيق احياء در نوزادان كار پيچيدهاي نبوده و نسبت به احياء در بالغين موفقيت آميزتر است، تنها به افراد آموزش ديده نياز دارد.
عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران با بيان اهميت احياء در نوزادان هم تاكيد ميكند كه اثرات مثبت يا منفي احياء در نوزادان در تمام عمر فرد تاثير خود را به جاي ميگذارد. از اين رو احياء اهميت زيادي در ايجاد حيات و يك زندگي سالم و طبيعي براي نوزادان نسبت به بالغان را دارد.
به اعتقاد دكتر اميني،حضور افراد متبحر و با مهارت و با سرعت زياد براي پيشگيري از مرگ و عوارض آسفيكسي بسيار ضروري است. اين فوق تخصص نوزادان به همراه همكارانش كه از برگزار كنندگان كارگاههاي آموزشي احياء در نوزادان بيمارستان وليعصر است با بيان ويژگيهاي اين كارگاه، از اهميت تشكيل اين كارگاه ميگويد: اين كارگاه آموزشي در دو بخش هفتگي و رسمي ويژه ماماها، پرستاران اتاق زايمان، متخصص زنان، بيهوشي و نوزادان برگزار ميشود كه اثرات مثبتي نيز به جاي گذاشته است. عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران درباره توسعه و اجراي اين برنامهها تاكيد ميكند: اگر اين طرح در سطح كشوري برگزار شود درصد مرگ و مير نوزادان حين تولد كاهش چشمگيري خواهد داشت. همچنين اجراي منطقهاي آن با توجه به عملكرد مناسبي كه داشته دور از انتظار نيست.
ميزان مرگومير نوزادان در سال ۲۰۰۷ بر اساس آمار سيا ورلد فكتبوكه مرگومير نوزادان يك شاخص بهداشتي است كه از تقسيم تعداد مرگوميرهاي نوزادان كمتر از يكساله در طول يك سال به نوزادان زنده متولد شده در همان سال به دست ميآيد و حاصل آن در ۱۰۰۰ ضرب ميشود. اين شاخص نشان ميدهد كه در ازاي هر ۱۰۰۰ بچه زنده متولد شده در يك سال چند نفر از آنها پيش از يكسالگي ميميرند.در گذشته كمآبي ناشي از اسهال مهمترين عامل مرگ نوزادان بود، اما با آگاهسازي مادران سراسر دنيا در مورد رساندن نوشيدنيها، نمك و قند (بهويژه محلول ORS) به كودكان مبتلا به اسهال، مرگ و مير ناشي از كمآبي به ميزان قابل توجهي كاهش يافته و از اواخر دهه ۱۹۹۰ ميلادي تاكنون سينهپهلو مهمترين قاتل نوزادان بودهاست.
اما امروزه تا حدود قابل توجهي يافتههاي پزشكي باعث شده كه آمارهاي مرگ و مير كاهش پيدا كند و در حال حاضر مرگ و مير نوزادان كنترل شده اند.
مرگومير كودكان نيز يك شاخص بهداشتي و مرتبط با توسعه اقتصادي و اجتماعي است كه تعداد مرگ افراد كمتر از ۵ سال را نسبت به ۱۰۰۰ كودك كمتر از ۵ سال نشان ميدهد. بر اساس اين شاخص ايران رتبه 74 را دارد.