بازدید 41759

توصیه عماد افروغ به میر حسین موسوی

عماد افروغ با اینکه منتقد احمدی نژاد و حامی موسوی است، در شرایط کنونی تلویحاً به موسوی پیشنهاد می کند که توصیه آیت الله مهدوی کنی را بپذیرد و " صلح حسنی " را یپذیرد.
کد خبر: ۶۴۲۲۳
تاریخ انتشار: ۲۴ شهريور ۱۳۸۸ - ۱۰:۳۹ 15 September 2009
عصر ایران - عماد افروغ با اینکه منتقد احمدی نژاد و حامی موسوی است، در شرایط کنونی تلویحاً به موسوی پیشنهاد می کند که توصیه آیت الله مهدوی کنی را بپذیرد و " صلح حسنی " را یپذیرد.

استدلال افروغ در ارائه این پیشنهاد این است که مفهوم مصلحت نظام به هر حال باید به نوعی در کنش سیاسی هواداران نظام جمهوری اسلامی متجلی شود.

با این حال افروغ معتقد است که در حال حاضر ایفای نقش میانجیگرانه از سوی آیت الله مهدوی کنی، پیشنهادی غیر عملی و ناسودمند است و آنچه اکنون مورد نیاز است، شکل گیری گفتگو میان نیروهای اجتماعی گوناگون جامعه ایران در عرصه عمومی و حوزه جامعه مدنی است تا پس از آن بتوان تاثیر این گفتگوها را در عملکرد حکومت نیز مشاهده کرد.
گفت و گوی عصرایران با افروغ در ادامه می آید:

اخیراً علی مطهری پیشنهاد داده است که آقای مهدوی کنی در باب اختلافات مربوط به انتخابات بین دو جناح سیاسی کشور میانجیگری کنند. به نظر شما زمینه ای برای پذیرش این پیشنهاد وجود دارد؟

من اصلاً نمی دانم موضوع میانجیگری به چه تعبیر و مفهومی به کار برده شده و قرار است بین چه کسانی میانجیگری و و ساطت صورت گیرد.

به نظر من قبل از اینکه موضوع میانجیگری به میان بیاید، بایستی صورت مساله روشن شود و طی سلسله گفتگوهایی این امر روشن شود که اساساً مسائل امروز ما چیست و پس از آن ما ببینیم که برای برون رفت از این مسائل چه راهکارهایی باید اندیشیده شود.

مسلماً دوستانی که بحث میانجیگری را مطرح کرده اند، حتما مساله یا مسائلی در ذهنشان نقش بسته است که این پیشنهاد را مطرح کرده اند.

بنده هم شخصاً حساس می کنم که مولفه های وحدت بخش جامعه در معرض پاره ای از رخدادها و ذهنیت های بعضاً غلط قرار گرفته است؛ رخدادها و ذهنیتهایی که هر چه زودتر باید ترمیم شوند.

بنابراین باید شرایط گفتگو بین گروههای مختلف وفادار به جمهوری اسلامی را فراهم کرد تا نهایتاً بتوان به سرانجام مناسبی دست یافت.

من پیشنهاد گفتگو را، آن هم نه در یک اردوگاه بلکه در اردوگاههای مختلف دارم؛ گفتگو بین چهره های متعادل و منتقد و خردمند هر دو گروه.

اگر این گفتگو صورت بگیرد که امر مطلوبی است و گر نه می توان به صورت مستقل مساله یابی و مساله شناسی کرد و پس از آن باز هم به صورت مستقل به فکر راهکار بود.

ظاهراً بحث میانجیگری زمانی مطرح می شود که امیدی به نتیجه بخش بودن گفتگوهای مستقل طرفین اختلاف نباشد.

آخر این میانجیگری باید بین چه کسانی باشد؟اگر بنا بر میانجیگری باشد باید طرفین وساطت معلوم باشند. به علاوه نمی توان میانجی را از یک گروه یا جناح انتخاب کرد.

آنچه که من می گویم عملی تر است. شرایط گفتگو یا فراهم است یا فراهم نیست. ظاهراً شرایط گفتگو در بخش رسمی ما فراهم نیست زیرا در بخش رسمی فعلاً تریبونهایی که می توانست بازتاب دهنده آراء مختلف باشد، به انحصار یک گروه خاص در آمده است.

بنا براین می توان از ابزار مدنی استفاده کرد؛ ابزاری که در عرصه عمومی پیدا می شود و با استفاده از آن می توان مسائل جامعه را مطرح کرد. ابزار مدنی کم اثر نیست بلکه بیشترین قدرت را باید در این عرصه جستجو کرد. اگر اراده ای وجود داشته باشد می توان در حوزه مدنی در این باره گفتگو کرد. حالا اگر موانعی در پیش روی این گفتگوی عمومی وجود دارد، می توان به صورت منفرد به این گفتگوها پرداخت و نظر گروههای مختلف را در خصوص مسائل مختلف جویا شد و از خود آنها هم درخواست راه حل کرد. ولی من معتقدم که در شرایط فعلی این گفتگو نمی تواند در یک اردوگاه صورت بگیرد. حتماً باید نیروهای اردوگاههای مختلف در این گفتگو حضور داشته باشند.


آیت الله مهدوی کنی اخیراً تلویحاً به مهندس موسوی توصیه کردند که از صلح امام حسن پیروی کند. آیا ایشان در جریان این اختلافات، حق را به جانب مهندس موسوی می دانند؟ شاید علی مطهری به همین دلیل آقای مهدوی کنی را به عنوان میانجی پیشنهاد کرده اند.

شما این سئوال را از خود آقای مطهری بپرسید. اما آنچه که من می گویم این است که به هر حال محورهای و مولفه های وحدت بخش جامعه، دچار آسیب شده است. حفظ نظام برای هر فرد معتقد به جمهوری اسلامی، امری ضروری است.

یعنی اصل نظام نباید تحت الشعاع برخی سیاستها و رفتارها قرار بگیرد. لامه حفظ نظام و پاسداشت حاکمیت این است که اگر افراد احساس می کنند حرفشان خریدار ندارد و با مسدود شدن مسیر از سوی قانون، نمی توانند از طرق قانونی مسائل خود را دنبال کنند، من فکر می کنم که باید به پیشنهاد آقای مهدوی کنی عمل کنند زیرا این پیشنهاد، پیشنهاد بسیار خوبی است. بالاخره آدم گاهی باید احساس کند که مصلحت اقتضاء می کند که با موضع گیری مناسب، حفظ نظام را مد نظر قرار دهد. بالاخره مصلحت نظام یک جایی باید مد نظر قرار گیرد.

شما فکر می کنید که تندروها حاضر می شوند در گفتگوهای پیشنهادی شما شرکت کنند؟

من به سئوالاتی از این دست پاسخ نمی دهم.

برخی از پیشنهادهای مطرح شده از سوی علی مطهری، مثل گشایش در فضای مطبوعاتی، پیش از این از سوی هاشمی رفسنجانی هم مطرح شد اما مبنای عمل واقع نشد. شما چشم انداز تحقق این پیشنهادها را چطور می بینید؟

ما موضع گیری های خودمان را داشته ایم. الان حرف من این است که اگر ظرفیتهای قانونی به صورت عادلانه در دسترس گروههای سیاسی قرار نمی گیرد، ما ظرفیت دیگری به نام قدرت مدنی در اختیار داریم. چرا از قدرت مدنی استفاده نکنیم؟

چرا این گفتگوها در عرصع عمومی، یعنی در مساجد و حسینیه ها و حوزه علمیه قم و دانشگاهها انجام نشود؟

حتماً باید تریبون رسمی و صدا و سیما در اختیار ما باشد تا به این مباحث بپردازیم؟ حالا که این فرصتها به صورت انحصاری در اختیار یک گروه قرار گرفته است، چرا از امکانات عرصه مدنی استفاده نشود؟

به نظر شما اجازه می دهند که این گفتگوها در عرصه مدنی صورت بگیرد؟

هیچ مانعی برای آن وجود ندارد. اگر شما بخواهید در حوزه علمیه قم همایش برگزار کنید تا گروههای مختلف بخواهند حرفهای خودشان را مطرح کنند، چه مانعی وجود دارد؟ مانع رسمی وجود نخواهد داشت. یک سری موانع طبیعی ممکن است ایجاد شود که آن هم قابل مهار است و در این زمینه مشکلی وجود ندارد.

این گفتگوها در نهایت مگر نباید منشاء اثر واقع شوند؟

آن یک بحث دیگر است. این گفتگوها می تواند در عرصه اجتماعی منشاء اثر باشد. وقتی که در عرصه اجتماعی منشاء اثر واقع شوند، آن وقت فشار لازم را وارد می کند و مسلماً باعث تغییر برخی از مواضع می شود.

در واقع شما هم تز "فشار از پایین، چانه زنی در بالا" را توصیه می کنید!

نه، نه، اصلاً بحث فشار از پایین نیست، بحث آگاهی بخشی است. بحث قدرت مدنی و حضور مردم است. کدام بالا؟! فرض بر این است که این گروهها هیچ حامی و نماینده ای در آن بالا ندارند که این ها فشار بیاورند و آنها هم در آن بالا مطالبات این ها را پیگیری کنند.

بحث آگاه شدن مردم است. سوال این است که بالاخره آگاه شدن مردم نقشی در عالم سیاست دارد یا نه؟ در انقلاب اسلامی که نقش داشت و در تمام حرکتهای مردمی هم نقش دارد.

بحث من این است که آگاهی بخشی صرفاً از تریبونهای رسمی نباید صورت بگیرد. وقتی تریبونهای رسمی در اختیار نیست، می توان به سراغ تریبونهای غیررسمی رفت؛ تریبونهایی که در عرصه مدنی به وفور دیده می شود.
سلام پرواز
خیرات نان
بلیط اتوبوس
تبلیغات تابناک
اشتراک گذاری
برچسب منتخب
# ماه رمضان # عید نوروز # جهش تولید با مشارکت مردم # دعای روز هجدهم رمضان # شب قدر