توجيه انگليس براي تداوم كشت پرسود خشخاش در افغانستان

در حالي كه به دليل افزايش قابل توجه كشت خشخاش و تجارت مواد مخدر در زمان اشغال افغانستان نسبت به دوره طالبان، آمريكا و «ناتو» تحت فشار افكار عمومي هستند، اكنون توجيه تازه‌اي براي افزايش كشت خشخاش در اين كشور مطرح شده است.

به گزارش سرويس بين‌الملل «تابناك»، با افزايش كشت خشخاش در افغانستان، بسياري از سياستمداران و كارشناسان كه بيشتر آنان انگليسي هستند، پرسشي را مطرح كرده‌اند مبني بر اين‌که چرا به جاي مبارزه با نابودي توليد ترياك در افغانستان، اين محصول را خريداري نکرده و از آن براي ساخت مورفين استفاده نمي‌کنند؟

بنا بر اين گزارش، از جمله مهم‌ترين پيشنهادهاي مطرح، ايده شوراي «سنسيل»، يك گروه فعال در زمينه تحقيقات مواد مخدر است كه دفاتري در لندن، بروكسل و كابل نيز دارد.

اين شورا همچنين اعلام كرده است: در حالي كه آمريكا و انگليس، سالانه هشتصد ميليون دلار به همراه جان شماري از سربازان در اين كشور هدر مي‌دهند، بنا بر محاسبات دو سال پيش اين گروه، همه محصول ترياك افغانستان با ششصد ميليون دلار قابل خريد است كه البته قيمت اين محصول در زمين‌هاي تحت كشت است، در حالي كه قيمت هروئين در خيابان‌ها، بيش از پنجاه ميليارد دلار است.

بر پايه اين گزارش، «رومش بهاتاچارجي»، از مقامات سابق مبارزه با مواد مخدر هند كه به عنوان نماينده دفتر مبارزه با مواد مخدر و جرايم سازمان ملل، تحقيقاتي را درباره وضعيت افغانستان انجام داده، بر اين باور است كه قيمت هر چه باشد، تأثيري بر اين كار نخواهد داشت.

وي مي‌گويد: «كشاورز افغاني تا هنگامي كه بازار ترياك در كشورش موجود است، به كشت محصولات ديگر روي نخواهد آورد».

اين در حالي است که دولت‌هاي انگليس و افغانستان مي‌گويند، به شدت با خريد اين محصول مخالف بوده و به مبارزه با نابودي آن و کشاندن كشاورزان به سمت كشت گندم، پنبه و ميوه متمايلند.

البته بايد گفت که اين ايده، سوابق تاريخي نيز در آمريكا دارد، به گونه‌اي که در اواخر دهه 1960، دولت «نيكسون»، براي مبارزه با اپيدمي هروئين، به تركيه فشار آورد تا كشت خشخاش در كشورش را متوقف كند. تركيه كه هم به خاطر رشوه‌خواري و هم اين كه كشاورزان در آن حق رأي نداشتند، موفق به اين كار نشد و از سال 1974 شروع به دادن مجوز براي كشت خشخاش و تجارت مورفين كرد. البته آمريكا هم بازار تضمين شده آن را در سال 1981 براي تركيه و هند تأمين و خود را به خريد 80 درصد توليدات اين كشورها براي توليد داروهاي مسكن در آمريكا ملزم كرد.

اين در حالي است كه قاچاقچيان براي دريافت محصولات، پول بيشتري پرداخت مي‌كنند؛ براي مثال، سال گذشته، هند به كشاورزان قانوني خود، تنها 20 تا 50 دلار براي خريد هر كيلوگرم پرداخت مي‌كرد، حال آن‌كه كشاورزان مركز هند مي‌گويند: خريداران غيرقانوني براي هر كيلوگرم از اين محصول، بين 100 تا 190 دلار پرداخت مي‌كنند.

بر پايه برآوردهاي سازمان بهداشت جهاني، سالانه بيش از شش ميليون نفر از فقراي مبتلا به سرطان، بدون دريافت هيچ گونه مسكني، جان خود را از دست مي‌دهند.

گفتني است، پيشنهاد اين گروه در انگليس در بسياري رسانه‌ها مورد بحث قرار گرفت، اما در آمريكا با استقبال چنداني روبه‌رو نشد.