دیودونه طنزپرداز فرانسوی که صبح روز چهارشنبه به اتهام عجیب تمجید از تروریسم در خانهاش از سوی پلیس به طور موقت بازداشت شده بود، برای رسیدگی به اتهاماتش در دادگاه کیفری حضور مییابد تا در کشوری که ادعای آزادی بیان وجود دارد، یک طعنه به فضای اسلام هراسی که بر فرانسه حاکم شده، با تاوانی سنگین همراه باشد.
به گزارش «تابناک»، دیودونه هنرپیشه و طنزپرداز اهل فرانسوی، چهره شناختهای است. او با بازی دونفره الی و دیودونه شناخته شد که به همراه «الی سمون /Élie Semoun» نقشهای طنز یک سیاه و یک یهودی در برابر هم روی صحنه را اجرا میکردند، اما فشارها آنچنان بالا گرفت که در سال ۱۹۹۷ این دو چهره طنز از یکدیگر جدا شده و دیودونه کارهای یک نفره را بر روی صحنه برد که با موفقیت همراه بود.
مطالب طنز انتقادی دیودونه بر روی صحنه به تدریج تحریک آمیز خوانده شده و در نهایت در سال ۲۰۰۰ میلادی ابتدا به عنوان فعال سیاسی طرفدار چپ شناخته و سپس متهم به یهودستیزی شد و پس از آن شکایاتی از او برای مطالبی که در طنز خود به کار میبرد از طرف اشخاص و انجمنهای حافظ منافع رژیم صهیونیستی به دادگاه ارائه شد.
در این میان، چهره و حضورش در رسانههای فرانسه به تدریج محدود و سپس ممنوع التصویر و اجرای نمایشهایش در شهرهای مختلف منحل شد و سرانجام در یکی از شوهای خود، روبر فوریسون را که به خاطر انکار هولوکاست مدتها پیش در رسانههای این کشور ممنوع التصویر شده بود به روی صحنه فراخواند و پس از این بود که او به عنوان چهره ضدیهود در فرانسه خوانده شد، حال آنکه او را ضدصهیونیستم میخواند.
او برای ادامه فعالیتش وارد پروسه قضایی طولانی شد و سال گذشته برخی محاکم قضایی فرانسه به نفعش رأی صادر کردند؛ اما حالا دوباره و به بهانه حوادث پاریس، برخورد با او و گروهی از فرانسویها که حتی نقدی کوچک به حادثه «شارلی ابدو» داشتند، آغاز شد و ظاهراً نقد اظهارات جالب وزیر کشور فرانسه که گفته بود: «اگر یکی از ضاربین حادثه تروریستی مرتکب اشتباه مهلک جا گذاشتن کارت شناساییاش در اتومبیلی که جا مانده بود نمیشد، پلیس هیچ وقت نمیتوانست پی به هویت ضاربین ببرد»، یک جرم خواهد بود!
دیودونه در صفحه فیسبوکش نوشته است: «من خودم را شارلی کولیبالی احساس میکنم» و در واقع اشاره کرده بود که باید در این ماجرا هر دو سوی خشونت کلامی و خشونت فیزیکی را نشان داد و نمیتوان بدین شکل به اسلام هراسی دامن زد، اما ظاهراً این جمله مصداق «نفرتپراکنی، یهودستیزی و ستایش تروریسم» در نظر گرفته شده و منجر به بازداشت دیودونه شده و در همین ارتباط اعلام شده که در روزهای اخیر ۵۴ نفر دیگر با این اتهامات مشابه بازداشت شدهاند.
وزارت دادگستری به قضات و دادستانها دستور داده با کسانی که از حملات پاریس دفاع میکنند و همچنین کسانی که اعمال یا سخنانشان نژادپرستانه یا یهودستیزانه باشد، برخورد شود اما مصداقی در این زمینه وجود ندارد و به همین دلیل، قضات به تفسیر خود، بسیاری از اشخاص را در روزهای گذشته بازداشت کردهاند که با بازداشت موقت دیودونه، نوع تفسیر از این ماجرا مشخص شد.
مانوئل والس، نخست وزیر فرانسه نیز در سخنانی در پارلمان کشور با اشاره به دیودونه گفته بود: «این توهین است که ببینیم یک مجرم نفرت برانگیز شنبه شب در تئاتری در حال نمایش برنامه خود است، در حالی که سراسر کشور در سوگ اتفاقهای پورت دو ونسن بود. ما این را فراموش نمیکنیم و عدالت باید در رابطه با این فرد نفرت برانگیز اجرا شود!».
فارین پالیسی درباره این کمدین گفته است: «استاد بودن «دیودنه» به ابهام عامدانه ادبی دادستانها را دیوانه کرده و میکند. او در نامهای سرگشاده به وزیر کشور فرانسه، دولت این کشور را به «تلاش برای کشتن من با هر وسیلهای» متهم کرد؛ البته قبل از آن گفت که «وقتی حرف میزنم شما به دنبال بهانه برای ایجاد ممنوعیت برای من هستید. شما مرا «آمدی کولیبالی» (یکی از عوامل حملات اخیر پاریس) ملاحظه میکنید، در حالی که من هیچ تفاوتی با شارلی ندارم».
فارین پالیسی تصریح کرد: «دیودنه» که در سراسر فرانسه شناخته شده است، با مقامات فرانسوی یک بازی طولانی قانونی و حقوقی موش و گربه راه انداخته است. مقامات فرانسوی تلاش کردهاند نظریات وی به اتهام برانگیختن نفرت و یهودی ستیزی ممنوع شود. این مسأله تنها سبب افزایش اعتبار این کمدین در نزد طرفدارانش به عنوان فردی مخالف دستگاه حاکم شده و دیگران را قانع ساخته که دستگاه کنونی حاکمیت فرانسه، سنگر تزویر و ملاکهای دوگانه است».
فارین پالیسی با هشدار درباره علت اصلی حوادث پاریس و احتمال تکرار آن مینویسد: «اگر فرانسویها از حملات پاریس درس نگیرند و در مقابله با ملاکهای دوگانه آزادی شکست بخورند (ملاکهایی که امروز این کشور را دچار تشتت و تقسیم کرده است) همچنان خون و نه قلم به جاری شدن ادامه خواهد داد».
در ادامه این گزارش تصریح شده است: «در حالی که شارلی ابدو به عنوان هفته نامه نترس فرانسوی مورد تحسین قرار میگیرد (نشریهای که از هیچ آدم و موجود مقدس بزرگی نمیترسد) اما به نظر میرسد برخی آدمها بزرگتر از دیگران هستند. در سال ۲۰۰۹ این مجله موریس سینت کاریکاتوریست خود را که به عنوان یکی از معروفترین کاریکاتوریستها به «سینی» شهرت داشت، اخراج کرد. علت اخراج، کاریکاتوری بود که در آن او درباره ژان پسر نیکلا سارکوزی گفته بود، «او عمر و زندگی طولانی در پیش دارد، زیرا با یک یهودی ازدواج میکند». جنجالها به حدی شد که سردبیر شارلی ابدو از سینی خواست عذرخواهی کند اما او رد کرد».
فارین پالیسی، ممنوعیت نقد هولوکاست را یکی دیگر از این تناقضها میخواند و سپس به مواردی همچون تسهیلات فراهم آمده برای یهودیان و همچنین سازوکارهای سیاسی آنها در قدرت فرانسه سخن به میان آورده و در مقابل تأکید کرده، میلیونها مسلمان فرانسه فاقد حزب و سازوکاری برای مشارکت در قدرت سیاسی هستند و حتی درباره هرگونه حضور آنها در فضای سیاسی، با نگرانی سخن گفته میشود و آیندهای که مسلمانان فرانسه جزو چهرههای سیاسیاش باشند، بسیار تیره به تصویر کشیده میشود.
با این اوصاف، ظاهراً یهودیان خط قرمز دولت فرانسه هستند و در همین راستا حتی نمیتوان در حمایت از فلسطینیها و علیه جنایات رژیم اسرائیل تجمع برگزار کرد و در نهایت نیز این تجمع با فشار شدید مردم برگزار میشود؛ اما تخریب موقعیت مسلمانان که اتفاقاً بخش قابل توجهی از آنها جزو طبقه مؤثر فرانسه نظیر پزشکان، وکلا، اساتید دانشگاه و... هستند، باید مشمول برخورد حذفی شوند؛ اتفاقی که نمونهاش برای دیودونه رخ داد و کمدی سیاسی در این کشور را بیش از پیش محدود کرد.