کلیات

سوره انفال هشتمین سوره و از سوره‌های مدنی قرآن است که در جزء ۹ و ۱۰ قرآن جای دارد. نام‌گذاری این سوره به نام انفال به دلیل استفاده از واژه انفال در نخستین آیه و بیان احکام آن است. سوره انفال به احکام انفال و ثروت‌های عمومی، خمس، جهاد، وظایف مجاهدان، رفتار با اسیران، ضرورت آمادگی‌های رزمی و نشانه‌های مؤمن اشاره کرده است.

آیه صلح و آیه نصر را از آيات مشهور سوره انفال دانسته‌اند. همچنین آیه انفال، آیه خمس و آیه اولو الارحام جزو آیات الاحکام این سوره هستند. در فضیلت تلاوت سوره انفال آمده است هر كس آن را بخواند هرگز نفاق وارد قلب او نمی‌شود.

نامگذاری

نامگذاری این سوره به نام انفال به دلیل بیان احکام انفال (به معنای غنیمت‌های جنگ و ثروت‌های عمومی دوبار) در نخستین آیه سوره است. نام دیگر این سوره، بدر‌ است؛ چون درباره غَزوه بَدر نازل شد. به نظر بعضی از مفسران این سوره هنگامی نازل شد که در غزوه بدر درباره تقسیم غنائم، میان مسلمانان اختلاف افتاد. نام دیگر سوره انفال را سورةالجهاد گفته‌اند؛ زیرا پس از نزول آن، پیامبر(ص) در جنگ‌ها برای تقویت روحیه رزمندگان دستور به تلاوت این سوره می‌داد.

ترتیب و محل نزول

سوره انفال جزو سوره‌های مدنی و در ترتیب نزول، هشتاد و هشتمین سوره‌ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است. این سوره در چینش کنونی مُصحَف، هشتمین سوره است و در جزء‌های نهم و دهم قرآن جای دارد. این سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره آل عمران نازل شده است اگرچه برخی آن را چهارمین و پنجمین سوره مدنی دانسته‌اند.

تعداد آیات و دیگر ویژگی‌ها

سوره انفال ۷۵ آیه، ۱۲۴۴ کلمه و ۵۳۸۸ حرف دارد. این سوره از نظر حجمی جزو سوره‌های مَثانی و از سوره‌های متوسط قرآن است که در ردیف سوره‌های بلند قرار گرفته و نیم جزء قرآن را شامل می‌شود. فاصله نشدن بسم الله میان سوره انفال و سوره توبه باعث شده برخی این دو را یک سوره بدانند و آنها را قرینتین بخوانند.