آیا ورود زنان به ورزشگاه حاصل «تصمیمات داخلی» بود یا «فشار فیفا»؟
قرار است بازی ایران و کامبوج در مرحله مقدماتی انتخابی جامجهانی به یک رویداد تاریخی تبدیل شود؛ اولین حضور رسمی زنان در ورزشگاه با بلیتفروشی رسمی و تعیین جایگاه برای آنها. مسأله ورود زنان به ورزشگاه از آن داستانهای طول و درازی است که سرانجام در سال ۱۳۹۸ نخستین گامها برای حل مشکلاتش برداشته شد.
در نخستین گام، سایت بلیتفروشی با اختصاص ۳۵۰۰ صندلی به زنان ـ آن هم در رقابتهای ملی ـ فرصت را برای حضور زنان در ورزشگاه فراهم آود؛ ۳۵۰۰ صندلی که در کمترین زمان ممکن بعد از آغاز بلیتفروشی پر شد، در حالی که سایر جایگاههای ورزشگاه آزادی هنوز خالی است. البته ماجرای ورود زنان به ورزشگاه چندان هم ساده نبود و هنوز موافق و مخالفانی دارد. روز دوشنبه تجمع محدودی از مخالفان حضور زنان در ورزشگاه مقابل مجلس برگزار شد و شب گذشته هم پویش توئیتری موافقان حضور زنان در ورزشگاه به منظور افزایش تعداد صندلیهای مخصوص زنان به راه افتاد که البته هنوز به نتیجه نرسیده است.
در این میان در خصوص چگونگی این تصمیم گیری ابهاماتی موجود است. در حالی که فیفا در یک سال اخیر و بعد از فینال آسیایی پرسپولیس در تهران و حضور اینفانتینو در تهران بارها در خصوص ورود آزادانه زنان به ورزشگاه موضعگیری و بیانیه صادر کرده بود؛ اما بسیاری در کشور معتقدند این تصمیم به دلیل فشارهای بینالمللی نبوده و نتیجه یک تصمیم داخلی بوده. علی ربیعی، سخنگوی دولت روحانی، یکی از آنهاست که در حساب توئیتریاش نوشت:

عده دیگری هم بر این باورند، این دستاورد حاصل تلاش جامعه مدنی ایرانی بوده، نه تأثیر سازمانی چون فیفا. با این حال، این حرفها مخالفان فراوانی هم دارد. مخالفانی که معتقدند اگر این یک تصمیم داخلی بوده، چرا فقط در بازیهای ملی و زیر نظر فیفا ورود زنان قرار است آزاد باشد و چرا زنان نمیتوانند بازیهای لیگ ایران را در ورزشگاه تماشا کنند. یا اینکه اگر چنین تصمیمی داخلی است، چرا مسئولان تصمیمگیر علاقهای به افزایش جایگاه اختصاصی زنان ندارند و در حالی که بخش بزرگی از ورزشگاه هنوز خالی است، جایگاه زنان پر شده تلاشی برای باز کردن سایر جایگاهها به نفع زنان نمیشود؟
نظر شما در خصوص رویدادهای مربوط به این ماجرا چیست؟
* به نظر شما، ورود زنان به ورزشگاه ـ آنطور که ربیعی میگوید ـ یکی از دستاوردهای دولت است یا نتیجه فشار فیفاست؟
* چطور ممکن است زیرساختهای لازم برای حضور زنان در مسابقات ملی فراهم شده باشد و در بازیهای باشگاهی فراهم نشود؟
*به نظر شما اتفاق بازی ایران و کامبوج، گام مؤثری برای حل مسأله حضور زنان در ورزشگاه است؟
اگر آقای ربیعی، وزیر ورزش و هرکسی در دولت و خارج دولت معتقده که این تصمیم رو خودشون گرفتن بیان توضیح بدن که چرا تا حالا ممنوع بوده؟ چه زیر ساختی آماده کردید جز فنس کشی ورزشگاه؟ یعنی ۴۰ سال نمیتونستید فنسکشی کنید؟ بعد چجوری که تو هیمن آزادی زیرساخت برای بازیهای ملی فراهمه برای باشگاهی نیست؟
بعد اومدید پارکینگ زنان و مردان رو جدا کردید. من الا با همسرم بخوام برم باید با دو ماشین جدا بریم؟ ورودی جدا، جایگاه جدا، همهچی جدا!
بابا لامصبا! یه کم فکر کنید. ما خانوادگی میریم ورزشگاه که لذت ببریم از سرگرمیمون (ما منظورم همه اوناییه که فوتبال سرگرمی شونه، نیایید حالا بگید ورزشگاه اولویت ما نیست، نیست که نیستْ برید دنبال اولویتهاتون)
خلاصه میگفتم: تو این مملکت اگر بخوای برای یه آخر هفته برنامهریزی کنی که به سرگرمیت برسی و کنی سرحال بشی باید از میدان مین عبور کنی
تقدیم بخ ربیعی و همه دوستانش در دولت و خارج دولت با عشق و نفرت
تازه اون فنس كشي هم از صد توهين بدتره
آزادي مگر در فنس ميشه
اونهائي كه در فنس هستند در خطرند يا آنهائي كه بيرون فنس هستند عامل خطر
لابد یک مدت بعد هم تماشای شنای زنان برا عموم ازاد بشه... به کچا میرویم..........
از دیروز هم سرگرمی جدید بنزین شروع شد که با کارت جایگاه 20 تا میتونی بزنی.هر روز یه سرگرمی برای ملت ...
ولی فشار فیفا تابلو هست.
حالا فیفا خارجیه یا داخلی؟
ان هم زمانی که تبلیغاترسانه ای فیفا بسیار بیشتر از دست های پشت است و معلوم است که اکثرا می گویند فشار خارجی
اگه بخاطر تهدید فیفا نبوده پس چرا تابحال بانوان امکان ورود به ورزشگاه ها را نداشتن البته فقط بانوان ایرانی وگرنه بانوان خارجی و مخصوصا بانوان کشور دوست و برادر سوریه که براحتی بدون حجاب وارد ورزشگاه های ایران میشن و لولوخورخوره هم نمی خوردشون و دلواپسان هم ولواپس نمیشن !!!






