وقایع اتفاقیه؛
اقامت رومیها در 100 کیلومتری پایتخت
هم ايرانیاند هم اروپايی، هم فارسی ميدانند هم تركی؛ صورتشان هم شبيه آريايیهاست، هم شبيه گلادياتورها و وايكينگها، قدشان بلند است و مهربانیشان همچون محبت مردم ايل به مهمانها. مسلمان شيعهاند، كارشان دامداری و كشاورزی؛ به سبک همه روستاييان، مرغ و خروس و غاز هم نگه میدارند. روستای زرگر در 30 کیلومتری قزوین و 100 کیلومتری تهران، در شهرستان آبیک قرار دارد و این مردمان آنجا ساکنند. به روایتی در جنگ بین ایران و روم، 200 نفر از رومانوها به دست پادشاه ایران اسیر شدند و چون اندامهای قوی داشتند، مورد عفو قرار گرفته و در نزدیکی شهر قزوین ساکن شدهاند. این روایت را درباره انسانهای برجای مانده از یک رویداد تاریخی میبینید.
گزارش خطا
پسندها:
۰
اخبار مرتبط
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۸
انتشار یافته: ۹
پاسخ ها
ناشناس
| ۱۵:۵۷ - ۱۳۹۸/۰۷/۱۶
مقداریشون در جنوب ایران در اطراف شیراز هم زندگی می کنند
و جاهای مختلف پخش شدند این زبان هم که حرف میزنند
بعضی از طوایف ترک ، زبان رمزی مخصوص به خودشان را دارند که
بهش قوش دیلی می گویند کتابی هم در مورد زرگهای اطراف شیراز نوشته شده
به اسم زرگران ختایی که چند سال قبل چاپ شد
چشم آبی و موی طلایی در بین خیلی از ایلات ترک وجود داره و مخصوص به
زرگرها نیست


