خوان گوآیدو کیست و چه می‌خواهد؟

خوآن گوآیدو رهبر اپوزیسیون دولت مادورو که اکنون خود را رئیس جمهور موقت ونزوئلا خوانده است، تا این اواخر چهره‌ای نسبتا ناشناخته محسوب می‌شد.
به گزارش یورونیوز، او که در ماه جاری میلادی به عنوان رهبر مخالفان به مقام ریاست پارلمان ونزوئلا رسید، پیش‌تر در دوران دانشجویی اعتراضات علیه حکومت سوسیالیستی هوگو چاوز را رهبری می‌کرد.
رسیدن او به مقام ریاست پارلمان ونزوئلا، به مخالفان دولت این کشور که دستگاه سرکوب مادورو طی سال‌ها آن‌ها را فرسوده و چندپاره کرده بود، جانی دوباره بخشید.
خوآن گوآیدو که ۳۵ سال سن دارد، به همراه دولت ایالات متحده آمریکا و شماری از ناظران بین‌المللی اینگونه استدلال می‌کند که از آنجا که انتخابات ریاست جمهوری برگزار شده در ماه مه گذشته، انتخاباتی غیرواقعی و ساختگی تنها برای حفظ قدرت نیکلاس مادورو بوده است بنابراین ریاست جمهوری آقای مادورو بر این کشور از مشروعیت قانونی لازم برخوردار نیست.
او با این استدلال، روز چهارشنبه ۲۳ ژانویه در میان جمع گسترده‌ای از مخالفان نیکلاس مادورو خود را رئیس دولت موقت ونزوئلا اعلام و تاکید کرد که بر اساس قانون اساسی این کشور، حق دارد تا زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، ریاست دولت موقت را برعهده داشته باشد.
آقای گوآیدو پس از ادای سوگند قول داد که با رهبری دولت انتقالی، زمینه را برای برگزاری یک انتخابات آزاد فراهم کند. او همچنین از نظامیان کشور خواست که دیگر از فرمان‌های دولت مادورو اطاعت نکنند.
اعلام ریاست جمهوری خودخوانده او در زمانی است که موج گسترده‌ای از اعتراضات علیه عملکرد نیکلاس مادورو در پی بحران اقتصادی، تورم افسار گسیخته و کمبود شدید کالا‌های اساسی، سراسر ونزوئلا را فرا گرفته و حدود ۳ میلیون نفر از جمعیت ۳۲ میلیون نفری این کشور را آواره کشور‌های همسایه کرده است.
فقر در حالی سراسر ونزوئلا را گرفته که ۹۵ درصد از درآمد دولت این کشور، حاصل از درآمد‌های فروش نفت است.
تنها دو روز پیش از اعلام ریاست جمهوری آقای گوآیدو ۲۷ تن از سربازان گارد ملی ونزوئلا در یکی از ایستگاه‌های نگهبانی در کاراکاس، دست به شورش علیه دولت مادورو زدند و در جریان اعتراضات دو روز سه‌شنبه و چهارشنبه در این کشور نیز ۱۴ نفر کشته شدند.
نیکلاس مادورو در سال ۲۰۱۳ میلادی بر مسند قدرت نشست و در ماه جاری میلادی نیز برای آغاز دومین دور ریاست جمهوریش سوگند یاد کرد. گفته می‌شود علاوه بر واکنش شدید آقای مادورو به اعلام ریاست جمهوری خوان گوآیدو، تعدادی راهپیمایی نیز در شهر‌های مختلف این کشور در حمایت از او برگزار شد، اما این راهپیمایی‌های دولتی، در مقیاسی بسیار کوچک شکل گرفت.
سازمان ملل طرفین را به گفتگو دعوت کرد
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد روز پنج‌شنبه ۲۴ ژانویه خواستار گفتگو میان طرفین برای جلوگیری از تشدید درگیری‎ها شد. او که در نشست اقتصادی داووس سخنرانی می‌کرد گفت: «ما امیدواریم که امکان گفتگو در ونزوئلا فراهم شود تا از تشدید تنش‌هایی که منجر به درگیری و در پی آن وقوع فاجعه‌ای برای مردم این کشور و منطقه می‌شود، جلوگیری شود.»
اسپانیا نیز تنها راه حل را برگزاری انتخابات در ونزوئلا دانست. همچنین اعلام شد که نخست‌وزیر این کشور پس از رایزنی با مقامات کشور‌های آمریکای لاتین در حاشیه نشست داووس سوئیس، با خوآن گوآیدو تماس خواهد گرفت.

نیوکلاس مادورو کیست؟
نیکولاس مادورو معاون هوگو چاوز که در زمان بیماری وی زمام امور ونزوئلا را در اختیار داشت، از انقلابیون اصیل این کشور و همراه وفادار چاوز به حساب می‌آید.
نیکولاس مادورو، فعالیت سیاسی خود را از زمان نوجوانی با حمایت از جنبش انقلابی بولیویاری آغاز کرد و از زمانی که راننده اتوبوس بود به نمایندگی از کارگران در اتحادیه صنف حمل و نقل در کاراکاس رسما وارد سیاست شد. وی یکی از بنیان گذاران حزب سیاسی است که بعد‌ها حزب چاوز از دل آن بوجود آمد.
مادورو در سال ۲۰۰۰ نماینده شورای ملی بود و دفاع جانانه او از سیاست‌های چاوز، او را به یکی از حامیان مورد علاقه وی تبدیل کرد. وی از سال ۲۰۰۶ وزیر خارجه ونزوئلا بوده و پس از برگزاری انتخابات ماه اکتبر به معاون اولی رئیس جمهور ارتقا یافت.
مادورو در دوران تصدیش در وزارت خارجه، مدافع جدی ایده‌های چاوز بود و همراه با چاوز منتقد سرسخت مسائل جهانی با رویکرد حزب چپ بشمار می‌رفت.
وی که پیش از تصدی وزارت خارجه رئیس قوه مقننه بود، پس از وزارت، پست قبلی خود را به همسرش سیلیا فلوره واگذرا کرد. فلوره اولین زنی است که در فاصله سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۱ ریاست شورای ملی را به عهده گرفته است.
در سال ۱۹۹۲ که چاوز در پی کودتای نظامی ناموفق خود به زندان افتاد، فلوره با هدایت تیم قضایی توانست وی را پس از دو سال، از زندان آزاد کند. فلوره در حال حاضر دادستان کل کشور است.
مادورو از اولین روز‌های درمان سرطان چاوز در نیمه سال ۲۰۱۱، همراه وی بوده و اغلب با او به هاوانا سفر می‌کرده است.
در طول برگزاری انتخابات ریاست جمهوری اکتبر ۲۰۱۲ در ونزوئلا، مادورو در اقدامی که نشان از وفاداری داشت، رانندگی اتوبوس حامل چاوز و همراهانش را شخصا به عهده گرفت.
پیشینه عضویت وی در اتحادیه کارگری سبب شده است نظر طرفداران چاوز به وی مثبت بوده و احترام زیادی برای او قائل باشند. از نظر دیپلمات‌های خارجی، مادورو بسیار خوش برخورد است و در میان همه اطرافیان چاوز بهتر می‌توان با وی ارتباط برقرار کرد.
هوگو چاوز، مادورو را به عنوان جانشین خود در حزب و ریاست جمهوری معرفی کرده بود و طبق قانون اساسی ونزوئلا، اگر رئیس جمهور نتواند دولت را اداره کند معاون اول وی به طور موقت جانشین او خواهد شد.
چاوز قبل از مرگ به طرفدارانش تاکید کرده بود در دور بعدی انتخابات ریاست جمهوری، مادرور کاندیدای حزب متبوع‌اش خواهد بود و از مردم خواست برای تداوم انقلاب بولیویاری به مادورو رای بدهند.
نیکولاس مادورو پس از مرگ هوگو چاوز، ششم مارس سال ۲۰۱۳ به عنوان رئیس‌جمهور موقت ونزوئلا انتخاب شد.