فتاوای آیت الله العظمی امام خمینی (قدس سره) درمورد امر به معروف و نهی از منکر
فتاوای آیت الله العظمی امام خمینی (قدس سره)
سؤال 1 : افرادی در إدارات هستند که انسان احساس می کند با انقلاب میانه ای ندارند، و فقط ظاهر خود را عوض کرده و احتمالاً گاهی اوقات کارشکنی می کنند. آیا معرفی این طور افراد به مقامات ذی صلاح مملکت از نظر شرعی إشکال ندارد؟ رفت و آمد خانوادگی با آنان چه صورت دارد؟
جواب:در صورتی که کارشکنی بکند بعد از إرشاد ، معرفی او إشکال ندارد.
سوال 2 : اگر شخصی مدیر یا مسؤول کاری باشد مثلاً مدیر دبستان یا راهنمائی یا دبیرستان و در هنگام مدیریت کارهائی انجام دهد که از نظر شرع صحیح نباشد ، مثلاً برای انتخاب نمایندۀ دبیران شوری بگذارد و شوری نمایندۀ مزبور را انتخاب ماید ( باتوجه به اینکه همۀ افراد و دبیران مکتبی نمی باشند، و معیارهائی که در نظر گرفته می شود معیارهای شورای اسلامی نیست) آیا رفتار این مدیر را می توان به مسؤول بالاتر و یا حتی به شخص دیگری که مسؤول نمی باشد گفت یا نه؟
جواب:اگر مخالف موازین شرعی عمل شده می توانند گزارش کنند[1].
سؤال 3 : هرگاه حرکتی از طرف مسؤولین إدارات بر خلاف حق و قسط اسلامی انجام شود افراد متعهد و کارمندان دلسوز وابسته به آن إداره سرزنش می شوند که چرا در این مورد برخلاف حق و قسط و قانون عمل شده! و اگر آنها به مسؤولین خود اعتراض کنند در جوابشان می گویند: اینگونه «برخوردها با مسؤولین بر خلاف ولایت إداری است، چون ولایت إداری به ولایت فقیه و ولایت إمام و پیغمبر و خدا ختم می شود پس فرد معترض که از طریق قانون، و پیروی دستورات آن رهبر اعتراض خود را به مسؤولین اعلام داشته کافر و ملحد است» خواهشمند است نظریۀ شریف را در این مورد إعلام فرمائید؟
جواب:ولایت إداری در إسلام نیست، و کارمندان و مسؤولین در إدارات فقط مسؤولیت دارند که بر طبق مقررات إداره و دولت اسلامی عمل کنند و ولایتی بر کسی و چیزی ندارند، و اگر بر خلاف موازین شرعی یا قانونی عمل نمایند دیگران می توانند بدون ایجاد هرج و مرج و فساد به آنان تذکر دهند.
[1] -يعني بايد به عنوان«گزارش»داشته باشد نه غيبت و..... بنابراين اين فقط به مسؤلين مربوط بايد گفته شود.
