بازدید 11383
۱

وقتی یک عکس تبدیل به حرکت اجتماعی می شود

کد خبر: ۷۶۹۹۰۹
تاریخ انتشار: ۱۱ بهمن ۱۳۹۶ - ۱۲:۳۰ 31 January 2018

روزنامه ایران نوشت: شورای شهر بابل با کلاه دوچرخه سواری و همان دوچرخه معروفش به باغ ملی بابل می‌رسد تا در همایش دوچرخه سواری صبح جمعه بابلی‌ها شرکت کند. چند هفته پیش بود که عکسی از بیژنی در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شد؛ عکسی از عضو شورای شهر بابل که با کت و شلوار روی دوچرخه درحال رفتن به سر کار است، عکسی که مورد توجه و تشویق مردم قرار گرفت و همه گفتند چرا همه مسئولان این طور سر کار نمی‌روند؟

 
ساعت ۷ و نیم صبح جمعه است و محوطه باغ شهرداری یا به قول قدیمی‌ها باغ ملی هر لحظه شلوغ‌تر می‌شود. زنان و مردان و کودکان از هر سن و سالی لباس گرم پوشیده‌اند و برای دوچرخه سواری آماده‌اند. آسمان آنقدر ابری است که هر لحظه ممکن است باران ببارد. جواد بیژنی هم از راه می‌رسد. با دوچرخه و کلاه دوچرخه سواری و کاپشن و شلوار کتان. بیژنی ۴۰ ساله قبل از عضویت در شورای شهر بابل به واسطه فعالیت‌های مدنی و عکس‌هایش شناخته شده بود. خودش می‌گوید: «خوشبختانه در خانواده بیژنی رشد کرده‌ام که هنرمند زیاد دارد و این ارث به من هم رسیده، اما غیر از دلمشغولی هنری، در سال‌های گذشته فعالیت اجتماعی هم داشتم مثل تشکیل «سمن» در حوزه مطالبات شهری بخصوص حوزه میراث فرهنگی. از شهریور ۹۶ هم در شورای شهر بابل هستم.»
 
از بیژنی درباره عکس او با دوچرخه می‌پرسم و این‌که چطور به سرعت در کانال‌ها و فضای اجتماعی چرخید، می‌گوید: «راستش من هم مثل همه در کودکی و نوجوانی مثل اکثر همسن و سال‌ها در بابل دوچرخه داشتم و استفاده می‌کردیم، بعد از این‌که وارد محیط اداری شدیم به علت پوشیدن لباس رسمی در محیط کار این فرصت از ما گرفته شد و فقط گاهی از دوچرخه استفاده می‌کردم. فکر کردم لابد خیلی‌ها مثل من بابت همین پوشش محل کار برای دوچرخه سواری معذب باشند. بعد هم حرف کمپین سه‌شنبه‌های بدون خودرو پیش آمد و ما از دوره شهرداری پیشین آن را کلید زده بودیم، تا این‌که در ملاقات مردمی شورای شهر من از روابط عمومی خواستم وقتی با دوچرخه به محل کار می‌روم از من عکس بگیرد تا بتوان از این طریق تابوی استفاده از دوچرخه را از بین برد و برای کمپین سه‌شنبه‌های بدون خودرو تبلیغ کرد.»
 
بیژنی تعریف می‌کند که چطور عکسی را که روابط عمومی از او گرفته بود در صفحه اینستاگرام می‌گذارد و این عکس به فعالین محیط زیست و کمپین سه‌شنبه‌های بدون خودرو می‌رسد: «در مدت سه روز دیدم دوستان عکس را برای خودم می‌فرستند. دو روز بعد دیدم ساعت ۸ صبح همه زنگ می‌زنند که رادیو جوان خبرش را گفته. دوباره دیدم دو روز بعد همه زنگ می‌زنند و می‌گویند رضا رشیدپور توی برنامه‌اش عکس را نشان داده، البته این حد از بازتاب، کار را هم برای من مشکل کرد.»‌
عکسی که تبدیل به یک حرکت اجتماعی شد
 
می‌خندد، اما نگران است از این‌که حالا که این‌قدر دیده شده اگر روزی مردم او را با ماشین ببینند چه فکری می‌کنند؟ بیژنی از نظرات مردم پای عکس اینستاگرامش می‌گوید که او را متهم به ریا کاری کرده‌اند: «مردم واقعاً نسبت به مسئولان بی‌اعتماد هستند و همه را متهم به ریاکاری می‌کنند. بعضی هم تشویق می‌کردند. بعضی می‌گفتند این دوچرخه‌اش اندازه یک ماشین قیمت دارد. من این دوچرخه را ۳۴۰ هزار تومان خریده‌ام و اگر هم کسی می‌خواهد می‌توانم آدرس بدهم برود بخرد.» به دوچرخه‌اش که زیر درخت پارک شده نگاهی می‌کند و می‌زند زیر خنده.
همین‌طور که روی صندلی پارک نشسته‌ایم مردم را تماشا می‌کنیم که به تعدادشان اضافه شده و دارند به خط می‌شوند تا حرکت را شروع کنند. سیف‌الله شهابی عضو دیگر شورای شهر از صف مردم جدا می‌شود و به سمت ما می‌آید و با خنده می‌گوید: «من هم امروز آمدم. یک عکس بگیر و بنویس مسن‌ترین عضو شورای شهر هم آمده دوچرخه سواری.»
 
بیژنی در مورد سه‌شنبه‌های بدون خودرو می‌گوید: «این کمپین بیشتر تأکیدش به کارمندان روی استفاده از کارمندان اداره است که برای رفت و آمد سر کار از خودروی شخصی استفاده نکنند یا پیاده بروند یا با دوچرخه و وسایل نقلیه عمومی.»
 
از بیژنی می‌پرسم بابل که آلودگی هوا ندارد و حتی مسیر‌های شهری هم به علت تنگ بودن و ازدحام ماشین جای خیلی امنی برای دوچرخه سواری نیست، چرا در این فضا باید دوچرخه سواری را تبلیغ کرد؟ او می‌گوید: «شهر ما وسعت زیادی ندارد، اما الان به نسبت گذشته مردم خیلی زیاد از خودرو استفاده می‌کنند، طوری شده که مردم برای نان خریدن هم سوار ماشین می‌شوند. عملا خیلی از سفر‌های کوچک شهری در بابل واقعاً با دوچرخه راحت‌تر است. در این فضا احتیاج است یک تلنگری به این زندگی زده شود، مثل همین همایش دوچرخه سواری که جمعه صبح‌ها باکمک شهرداری برپا می‌شود و مردم دور هم جمع می‌شوند و صبحانه مختصری می‌خورند و بعد دور بابل را رکاب می‌زنند و آخرش هم جمع می‌شوند و به قید قرعه به یک نفر دوچرخه می‌دهند.»
 
بیژنی از روزگاری می‌گوید که اکثر مردم با دوچرخه تردد می‌کردند و آنقدر دوچرخه زیاد بود که یک طرف بازار قدیمی شهر فقط دوچرخه‌سازی بود. جمعیت دوچرخه سوار بعد از گرفتن عکس سلفی و بگو و بخند راه می‌افتند و جاده پر از دوچرخه می‌شود.
سلام پرواز
خیرات نان
بلیط اتوبوس
تبلیغات تابناک
اشتراک گذاری
نظرات بینندگان
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۶
انتشار یافته: ۱
چقدر خوب میشد اگر مسئولین شهر بجای سر دادن شعارهای تکراری ، عملا شرایطی فراهم میاوردند که شهروندان بتواند از دوچرخه هم بعنوان ورزش و هم بعنوان وسیله نقلبه برای ذفتن بسر کار استفاده کنند. شرایطی که دوچرخه سوار بتواند در شلوغی خیابانها احساس امنیت کند. نیم متر مشخث شده از عرض خیابان و یا نیم متر از عرض پیاده روهای پهن میتواند مردم را به استفاده از این وسیله نقلیه سالم تشویق کند.
برچسب منتخب
# ماه رمضان # عید نوروز # جهش تولید با مشارکت مردم # دعای روز هجدهم رمضان # شب قدر