بودجه های در اختیار باید شفاف شوند/ برخی مدیران دوست ندارند بودجه هایشان شفاف باشد
هم اکنون کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی، مشغول بررسی لایحه بودجه سال 97 کل کشور است. در این لایحه از بودجه، بندی وجود دارد که مربوط به کمک های مستقیم به برخی افراد حقیقی است و به دلیل نبود شفافیت های لازم در این زمینه با حاشیه هایی همراه است.
به گزارش «تابناک»؛ بودجه در اختیار، بودجه ای است که فقط سه قوه و شورای نگهبان از آن سهم دارند؛ بودجه ای که بیشترین سهم آن در سال آینده در اختیار دولت بوده و حدود 60 میلیارد تومان است و کمترین آن حدود 3 میلیارد تومان است که در اختیار شورای نگهبان قرار دارد.
بنا بر این گزارش، این بودجه در قالب ردیفی به نام کمک به اشخاص حقیقی در بودجه گنجانده شده است؛ اما نکته ای که در این بین وجود دارد این است که این بودجه از نظارت مبراست؛ مثلا دیوان محاسبات کل کشور نمی تواند در این خصوص ورودی داشته باشد. به همین دلیل، گنجانده شدن این بودجه در لایحه بودجه کل کشور، باعث اعتراض برخی نماینده های مجلس شده است. نمایندگان معترض بر این باورند، نبود شفافیت در این نوع بودجه ها، ممکن است باعث ایجاد فساد و رانت شود.
محمدعلی پور مختار، عضو کمیسیون حقوق مجلس شورای اسلامی در این باره اظهار داشت: ما در گذشته نیز از این نوع بودجه ها دشته ایم. این بودجه ها از دسترسی دیوان محاسبات و مراجع نظارتی خارج هستند و به نوعی، بودجه های مدیریتی هستند که در اختیار مدیران قرار می گیرند.

وی گفت: مدیران با در اختیار داشتن این بودجه ها، می توانند مانوری داشته باشند و یا در مواقعی افرادی را تشویق کنند و یا اگر مشکلی ایجاد شد، بتوانند در قالب خارج از ردیف های بودجه از آن استفاده کنند؛ البته همیشه تلاش می شود که برای این موارد کمترین بودجه در نظر گرفته شود. اما مدیران علاقه زیادی به این بودجه ها داشته و دوست دارند، مبالغ بیشتری از این نوع بودجه ها را داشته باشند تا بتوانند مانور بیشتری در مدیریت خود داشته باشند و به نوعی دستشان در خرج کردن باز باشد.
البته این داستان همان گونه که این نماینده مجلس به آن اشاره کرد، مسبوق به سابقه است و شاید برای اولین بار این داستان از زمان مدیریت مرتضوی در صندوق تأمین اجتماعی و ماجرای کارت های هدیه مرتضوی به نماینده ها حساسیت ها به خود را برانگیخت.
در آن زمان نمایندگان مجلس در پاسخ به اینکه چرا کارت هدیه گرفته اند گفتند: دریافت کارت هدیه با هدف کمک به مردم و مراجعان بوده است. لاریجانی نیز همزمان با اعلام حمایت از آنان، بودجه ای را که از سوی وی برای کمک به مردم در اختیار نمایندگان بود، نا کافی اعلام کرد.
با این حال، این پرسش همیشه وجود دارد که این ردیف از بودجه چقدر شفاف است؛ پرسشی که جوابی برای آن وجود ندارد و اگر بگوییم، در این بودجه ها فسادی نیست، حداقل آن از بین رفتن بی اعتمادی مردم به مسئولان و هدر رفتن سرمایه های اجتماعی خواهد بود.
هرچند برخی نمایندگان همچنان با این موضوع مخالفند، برخی نمایندگان از جمله پورمختار اعتقاد دارد که این بودجه ها باید به حداقل خود برسد و در جایی هم که اجباری وجود ندارد، نباید ردیف آن وجود داشته باشد و تخصیص اعتبار صورت گیرد.
این نماینده مجلس گفت: اگر هم جایی تخصیص پیدا کرد باید جای خرج آن مشخص باشد و اینگونه نباشد که بودجه در اختیار مدیر باشد و وی به هر که دلش بخواهد و به دوستان نزدیکان خود بذل و بخشش کند و کسان دیگری که به این بودجه ها نیاز دارند از آن محروم شوند.
اما از سوی دیگر حسین علی حاجی دلیگانی، عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس در خصوص این موضوع اعتقاد دیگری دارد و از مقاومت برخی مدیرانی می گوید که ترجیح می دهند، این بند بودجه ای آنها پررنگ و غیر شفاف باشد.
این نماینده مجلس درباره این موضوع یادآور شد: موضعی داریم به نام ذینفع واحد یا به عبارت دیگر، برخی از محل هایی که از آن محل ها و مواضعی که از آن سوءاستفاده می شود، هم کارشناس مربوطه و هم مجری یک رضایت نسبی و یک اتفاق نظر در آن دارند.
وی گفت: متأسفانه اراده ای در مسئولان برای از بین رفتن این موضوعات وجود ندارد و برخی از مسئولان دوست ندارند، مسائل آنها و هر آنچه مربوط به آنها می شود فاش شود؛ بنابراین، باید موضوع شفاف باشد.
شاید وجود این ردیف بودجه به این دلیل که چرا سهم زیادی از بودجه را در اختیار ندارد و از طرف دیگر اجرای برخی از مشکلات حاکمیتی و کمک به مردم نیازمند را تسهیل می کند، درست باشد؛ اما ارایه گزارش شفاف از نحوه هزینه کرد این ردیف، زمینه هر گونه فساد و حتی شبهه فساد را رفع می کند.
هشیار و ولی نعمت خود میدانید اعتماد دارید.
بودجه را درست هزینه کنید تابشود برنامه ریزی درست برای اجرای ان هم داشت.
برای مثال . در صندوقی بازنشستگی سازمانی و شرکت ها کارت خدمات ورزشی میدهند فرضا ماهی ۱۵۰۰۰۰ تومان .ولی اگر کسی انرا استفاده نکرد سوخت می شود . اگر استفاده کنید که بودجه ان مصرف شده مگر نه برمیگردد به حساب سازمان . سوال اینجاست که این پول دوخته کجا مصرف می شود مگر مال صندوق و مال همان بازنشسته نیست و مگر اعتبار ان تامین نشده . این باز بودن موارد بودجه دردسر ساز است . از ابتدا سازمان بودجه را نقدی واریز کند و نیاز نیست که برود و بگردد تا جایی را پیدا کنید تا انرا هزینه کنید. این یعنی سردرگمی نه خدمت . اگر مال بانشسته است اجازه دهید خودش راه هزینه انرا پیدا کند چرا میروید و اجبارش میکنید جایی که شما میگویدبرود پیدا کند اینجا است که رانت و فساد پیدا می شود چون با هر کس بخواهندقرارداد می بندند و توزیع ثروت در کشور صورت نمی گیرد . و دیگر کاغذ بازی و.. نیز کم می شود . کمی باید پول از حیطه ردیف دوم دولت خارج شود و به جامعه برای خدمت برسد نه مثل ماستی که تا اخرین فراورده اش را یک کشاورز بردارد. می شود بخشهایی از انرا به سازمانهای دیگری داد . نمونه دیگر صنایع واگذار شده نفت و پتروشیمیها یک شرکت معمولا از هییت مدیره های مختلف تشکیل شده اند و هر کدام سهی دارند و انهاوتا دلت بخواهد شرکت تاسیس کرده اند و مدیر در انجا گمارده اند پس کارها را در محدودیت خودشان تقسیم میکنند . حمل و نقل را میدهند به شرکتهای همکار خود که حمل ونقل دارند. بازرسی را هم همینطور . بیمه را هم همین طور . کارهای خدماتی را هم به این نحوه . تا زنده اند باید درشرکت کار کنند چون بازنشستگی معنی پیدا نمی کند در صورتز که بچه خودمان بغل دزتمان بیکار است و اگر بتوانند انرا هم مز اورند کنار خود و یا نزدرک خود پس جایی برای فارغالتحصیل دانشگاه وجودندارد . پس شرکتها خصوصی و جامعه از ان بهره ایی نمی برند هرچند که در اصل صاحب اولیه خودشان(خود ملت ) بوده اند . چون متعلق به دولت بوده است . بهتراست که انحصار شکسته شود و توزیع ثروت کمی فراگیرتر شود تا انکه هم در شهر و روستاها هم سهمی از این بین نصیبشان شود هرچند اندک .
نمونه ها ازاین مورد زیاد است . اموزش وپرورش و مدارس غیر انتفاعی. سازمانها و بانکهای مربوطه . از طرفی ایا در خیابانها تا بحال نگاه کرده ایم چقدر تابلوی پزشک و بانک . از خودمان سوال نمی کنیم چرا در یک فاصله به شعاع ۱۰۰ متر این همه بانک مگر بانک کار تولید میکند نشانه بانک زیاد یعنی نبود تولید در کشور . مگر پزشک کار تولید میکند نشانه تابلوی پزشک زیاد یعنی مریضی ملت و جامعه . پس بجای این همه اوردن پولها در بانک برویم تضمین بدهیم تا تولید کننده امید به تولید داشته باشد انگاه جامعه سلام خواهیم داشت و در امد برای جامعه و نتیجه ان کاهش بیکاری در ممالک که دامنگیر کسور است
اینها فقط فقط یه این دلیل است که بودجه ها و دریافتها و پرداختها شفاف نیست که بلکه محرمانه است تا بتوانند هر طور که دلشان میخواهد عمل کنند !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!/؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟







