آقای جهانگیری اعتراض مردم را انکار نکنید؛ به صدایشان گوش کنید!
لیلا تیموری- در روزهای گذشته، در برخی از شهرهای کشور، اعتراضاتی در واکنش به وضعیت اقتصادی مردم صورت گرفت؛ اعتراضاتی که عمدتا دنباله و ادامه واکنش مالبختگان مؤسسات مالی و اعتباری است که به تدریج و با حل نشدن مشکلات آنان، احساس همراهی بخش دیگری از مردم را که به نوعی از اوضاع اقتصادی شان ناراضی هستند،به دنبال آورده اند.
به گزارش «تابناک»؛ در جامعه ای با خصوصیات جامعه ایرانی ـ که بخش اعظمی از جمعیت آن را جوانان تحصیل کرده ای تشکیل می دهند که انتظار دارند، مشارکت بیشتری در تعیین حرکت کلی حاکمیت و دولت داشته باشند ـ کنشگری اجتماعی، امری طبیعی، قابل انتظار و قابل درک است. گاهی این کنشگری در قالب شرکت در انتخابات و انتخاب کاندیدای دلخواه مردم روی می دهد و گاهی احساس می شود که مردم راه دیگری جز بیان اعتراض برای نشان دادن انتظارات و توقعات خود به دولت و حاکمیت ندارند. طبیعتا شاید آنان از دیگر راه هایی که ممکن بوده، بدون حضور در خیابان، صدای خود را به مردم برسانند، قطع امید کرده اند!
بی گمان، اعتراض به مسیر حرکت کشور و دولت در زمره حقوق اساسی مردم است؛ اینکه این اعتراضات در چه قالب و محتواهایی لازم است، سازماندهی شود، مسأله ای است که به جامعه ایرانی آموزش داده نشده است؛ بنابراین، همواره ممکن است در انتخاب قالب اعتراضات و محتوایی که برای اعتراضات برگزیده می شود، افراط و تفریط های شود که لازم است به تدریج در این زمینه هم آموزش های لازم داده شود.
با وجود این، گزارش کنونی عمدتا به کمیت و کیفیت واکنش مقامات دولتی به اعتراضات مردم می پردازد، چون امروز دیده شد که معاون اول رئیس جمهور، به جای اینکه در اقدامی خردمندانه، اصل وجود برخی نارضایتی ها از سوی مردم را بپذیرد، نه تنها کاستی های اقتصادی را که مردم با آن در ارتباطند، انکار کرد که این اعتراضات را به تلویح، کار رقیب سیاسی خود دانست و به نوعی رقیب را تهدید کرد که دود این ناآرامی به چشم خود آنان خواهد رفت.
اگر بپذیریم یکی از بهترین روش های مواجهه با کنشگری اعتراضی مردم در جامعه، در مرحله اول پذیرش آن واقعیت است و اگر بپذیریم پس از پذیرش واقعیت موجود، مرحله دوم گوش دادن به صدای مردمی است که این بار به جای سوت و کف زدن در انتخابات درد خود را در خیابان ها فریاد می زنند و باز اگر بپذیریم با فرافکنی به دشمن خارجی و داخلی، واقعیت عینی و کف خیابان تغییری پیدا نخواهد کرد، آنگاه متوجه می شویم که معاون اول رئیس جمهور، ضعیف ترین، ناشیانه ترین، ناپخته ترین و دم دستی ترین مواجهه را با کنشگری اعتراضی مردم داشته است؛ واکنش ناپخته ای که به هیچ وجه در سطح معاون اول یک دولت نبود؛ شاید اگر جهانگیری، به عنوان یک طرفدار معمولی دولت هم چنین مواجهه ای با این نوع کنشگری اجتماعی و اعتراضی مردم داشت، در حد یک هوادار هم پذیرفته نبود؛ چه برسد به معاون اول دولتی که در همه ادوار پس از انقلاب در حوزه های اقتصادی و صنعتی و سیاسی این کشور، حضور مؤثر در تصمیم گیری ها و امور اجرایی داشته است!
اینکه نزاع معاون اول رئیس جمهور با رقبای سیاسی اش ممکن است به اقدام از سوی رقیب و تهدید از سوی او برای انتقام منجر بشود، موضوع مردم نیست، بلکه موضوع مردمی که معترض هستند، این است که مثلا چرا دولتی که مجلس به او اجازه داده بود، در این سالها و با برنامه ریزی کنترل شده به تدریج در چندین سال، قیمت ها را اصلاح کند، قانون را به خاطر انتخابات و رأی مردم اجرا نکرد که اکنون می خواهد تلافی آن همه قانون شکنی را یک جا برای مردم تلافی کند؟
پرسش آنها این است، چرا دولت چندین برابر اصناف و قشرهای ثروتمند، از کارگران و کارمندان مالیات می گیرد؟ آنان توانایی دولت را در تهیه یک بانک جامع اطلاعاتی از مشاغل کشور را به چالش کشیده اند؛ آنان توانایی دولت در کنترل نهادهای مالی و پاسداری از دارایی مردم را به چالش کشیده اند؛ آنان توانایی دولت در مدیریت نظام بانکی را به چالش کشیده اند؛ آنان توانایی دولت در واردات و صادرات را به چالش کشیده اند؛ آنان توانایی دولت در مبارزه با قاچاق را به چالش کشیده اند. به نظر می رسد، مشکل این روزهای مردم، به چالش کشیدن توانایی دولت و سایر نهادها در اداره امور کشور است! از این دست مثال ها فراوان است!
اینکه در این میان شاید رقیب سیاسی از سر بی تقوایی در قالب اعتراضات و هم در محتوای آن دخل و تصرف و از اعتراضات مردمی سوء استفاده کند، وجود دارد. اینکه عده ای در خارج کشور، آتش این اعتراضات را تند و هدف آن را منحرف کنند، وجود دارد؛ اما فرافکنی مشکلات به سوی رقیب داخلی و دشمن خارجی، ممکن است خیال معاون اول رئیس جمهور را راحت کند، ولی مشکلات مردم و واقعیت عینی را از بین نخواهد برد. مردم به عنوان کنشگران اجتماعی، گاهی برای مسئولان سوت و کف می زنند، گاهی هم بر سرشان فریاد می زنند. اگر آن سوت و کف، واقعی است، این فریاد هم واقعی است. اگر می شود آن سوت و کف و حمایت را انکار کرد، می توان این فریاد را هم انکار کرد؛ اما به جای انکار، می توان صدای مردم معترض هم شنید و به گونه ای تصمیم گیری و اداره امور کرد که مشکلات آنان به تدریج حل شود. اگر اراده ای باشد، مشکلات قابل حل هستند.
داری برای مردم روضه میخونی؟ 
| 
نه بندری میخونه 
| تعداد غیر قابل انتشار ها رو سیاحت کنید فقط.معلومه که چی نوشتن.خواسته های برحق مردم رو نوشتن تابناک غیر قابل انتشار زده | ایشان فعلا درگیره پرونده داداششه آیا اختلاس ها ها و وام های پس نده و واردات و قاچاق و تبعیض های استخدامی و هزینه های جنگ های دیگران و کمک به جهیزیه دختران خارجی و اینهمه بودجه برای سازمان های مجعول و افراد معلوم الحال و سازمان های بی اصل و نسب و نا کار آمد تقصیر دولت است. | البته که در اختیار آقای جهانگیری نیست . | جهیزیه دختران خارجی ؟!!!حتی ثبت نام وام ازدواج به . راتباع متولدین اینجاممنوع است
| دولت تمام روزنه های درامدی مردم رو وقتی میبنده الان از وقتی روحانی اومده سرکار کلا بورس زیان ده شده و یا نمادها رو کلا بسته مثلا نماد بانکیها و کسی از بورس سودی نمیبره.از اون طرف استخدامها رو جمع کرده .خب تقصیر من جوان چیه دولت الان بودجه نداره؟بودجه نداره حقوق چندصد میلیونی نده و استخدام رو با حقوق متعارف زیاد کنه.از اون طرف داره باعث تعطیلی کارخانجات و اضافه شدن بیکارهای جدید میشه.از طرف دیگه بیمه بیکاری رو تبدیل به مسخره بازی کرده که پولی به بیکاران نده.سود بانکی رو کم کرده و عملا درامد خیلی از بازنشسته ها و جوانان بیکار و زنان بی سرپرست و... رو از بین برده.از طرف دیگه کاری کرده هر کسی دلالی ارز و سکه میکرد اونا هم متضرر بشن.بابا بالاخره یه جایی باید باشه مردم دوزار کاسب بشن تا تخم مرغ 10 هزار تومنی رو بتونن بخرن یا نه؟از اون ور هم میاد میگه سال بعد میخوایم با افزایش ناگهانی و سرسام آور قیمتها فیتیله پیچ و ضربه فنیتون کنیم.خب مشخصه صدای درد و شکستن استخوانهای نحیف مردم زیر فشار این تورم و گرانی درمیاد دیگه. | البته که مخاطب اعتراضات مردم فقط دولت نیست ... خودشان هم میدانند. خواست مردم عدالت وبرابری آزادی است طفره نروید این مردم ولی نعمت شما هستند. مردم دشمن نیستند... بسيار درست و به جاست اين مقاله | گرسنگي نكشيدي تا عاشقي يادت بره واقعا برایتان عجیب است که هر کسی در مقام قدرت باشد پاسخش این است؟ من طرفدار اشوب نیستم ولی مردم حق دارند گرانی وبیکاری واین همه آمار دروغ براستی غار نشین ها وچادر نشین ها فقیر تر شدند وثروتمندان غنی تر به فکر آنهایی باشید که برای شما انقلاب کردند. خون شهدا بهایش این نبوده جهانگیری گوش کنه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ | ساعتی که به مچش بسته چندین هزار دلار فقط قیمتشه.این گوش کنه؟ | منحرف کردن افکار عمومی.!!!!!! همه ناراحتی مردم از اوضاع اقتصادی و وضعیت بیکاری است. به نظر شما سیل دکتری بیکاری که داره هر روز به تعدادشون افزوده میشه منتظر میمانند و نگاه میکنند. شخصی که از 30 سال زندگی 24 سالش را زحمت کشده و درس خونده فردا اگر بیکار بود فقط 2 راه داره. خروج از کشور (که همه کس راضی نمیشود) و دوم تحمل فشار عصبی زیاد که نهایتا بیرون میریزد.
قشرهای با تحصیلات کمتر هم به همان نسبت شرایط سختی دارند.
قشر کارگری هم که با این وضعیت کار و حقوق توانایی ادامه زندگی نخواهد داشت.
آیا نباید تا دیر نشده فکری کرد و کشور را نجات داد؟
کمی از بودجه های بخشهای دیگر صرف استخدام و به کار گیری نیرویهای توانمند بشود. به عنوان مثال در بسیاری از ادارات و شرکتها هنوز نیروهای بازنشسته مشغول هستند. همین افزاد حذف شوند وشعیت مردم خیلی بهتر می شود.
یا در دانشگاه های به جای جذب نیرو و هیئت علمی تا می توانند از نیوری های حق التدریس استفاده می کنند و یا اینکه موظفی بیشتری برای اساتید در نظر می گیرند که هر دو باعث عدم جذب نیروی متخصص می شود. آیا نمی شود جلوی این موارد را گرفت.
راهکارهای زیادی هست که مسلما مسئلین هم میدانند ولی من نمیدانم چرا اعمال نمی شود!
| خیلی واضح هست برخی به فکر جیب شخصی هستند و نه به فکر مردم شک نکنید که عین واقعیت هست متأسفانه آقای روحانی هم آمار غلط زیاد به مردم دادن مردم دیگه جونشون به لبشون رسیده | مردم دیگه تحمل نمی کنند عده ای بیسواد سر پستها باشند و جوانها با مدرک فوق لیسانس و دکترا بیکار بمانند.این قابل تحمل نیست.به خداوندی خدا رییس شعبه تامین اجتماعی دیدم دیپلمه.کارشناس شهرداری دیدم که قبلا راننده اتوبوس شرکت واحد بود و زیردیپلمه.با رییس دفتر یکی از مقامات بلندپایه مملکت اون روز در مورد بیکاری باهاش صحبت میکردم(اتفاقا جوان بود) که لیسانس داشت و به زعم خودش خیلی هم فخر می فروخت که مثلا لیسانسم.منم رفته بودم از رییسش کار بخوام.وقتی دیدم یه لیسانس رو نشونده اونجا که هیچ چی حالیش نیست اصلا نگفتم فوق لیسانس دارم .آخه اینهمه دکتر و فوق لیسانس بیکار بمونند اونوقت اینا پشت میز بشینند و برای ما تعیین تکلیف کنند و تازه مسخره هم می کنن که فلان رشته رو میخوندی بهتر از این رشته بود.آخه لامصب خودت چی خوندی؟ ا