عمده ترین چالش های آمریکا برای حمله به کره شمالی

به گزارش «تابناک»؛ در همین راستا خبرگزاری «اسپوتنیک» با انتشار مطلبی توسط توماس ریکس، تحلیلگر روزنامه «فارن پالیسی» به این مسأله پرداخته است.

توماس ریکس نوشته است: اولا، به همراه حمله پیشگیرانه نمی توان از بین رفتن موشک ها و کلاهک های هسته ای را که در تونل هایی در کوهستان مخفی کرده اند، ضمانت نمود؛ ضمن اینکه حملات هوایی، جنگ الکترونیک و اقدامات دیگر، ممکن است به طور جدی امکانات پرتاب موشک کره شمالی را کاهش دهد.

در عین حال، این مسأله حل نشده می ماند که با هزاران توپخانه کره شمالی چه باید کرد. توپخانه هایی که در منطقه غیر نظامی مستقر شده اند. به رغم اینکه بعید است کره شمالی بتواند در شرایط پاسخ متقابل به حملات هوایی آمریکایی به سمت سئول شلیک کند تا قول پیونگ یانگ در چند سال پیش با عنوان «دریای آتش» را عملی سازد؛ چشم اندازی که برای کلان شهر بیست میلیونی در هر صورت تار و غم انگیز به نظر می رسد. سپس در صورت حرکت به شمال، آمریکا با لزوم تضمین مایحتاج مردم و حفظ نظم در استان های آنها مواجه می شود. حتی اگر موفق شود که سازمان ملل متحد را به ورود نیروهای حافظ صلح متقاعد سازد، سازماندهی عملیات مربوط به لجستیک در هر صورت بر دوش آمریکا خواهد بود، تنها به این دلیل که کشورهای کمی قادرند در این ارتباط حتی بخش کوچکی را بر عهده بگیرند.

ریکس ادامه می دهد: در پایان، کاملا بدیهی است که بسیاری از کره شمالی ها از سقوط کیم خوشحال نخواهند شد؛ برای نمونه، اگر بخش شمال شرقی کشور از پایان جنگ امتناع کند، آن گاه برای اتمام عملیات نیروهای حافظ صلح کافی نیستند. در آمریکا به خوبی می دانند که جنگ طولانی در منطقه ی آسیا تهدیدشان می کند.

مهم‌ترین ویژگی ارتش کره شمالی، انبوه سربازان آن است. در حالت عادی، 1.8 میلیون سرباز در پادگان‌های این کشور کمونیستی زندگی می‌کنند که هر لحظه آماده هر نوع عملیاتی هستند. علاوه بر آن، پیونگ یانگ دارای 9 میلیون سرباز احتیاطی است که در صورت نیاز به پادگان‌ها فراخوانده می‌شوند. به این ترتیب، در برابر هر نوع جنگ احتمالی، مجموعاً 10 میلیون سرباز آماده رزم در لشکر کره شمالی وجود دارند. برای درک بهتر این رقم، کافی است به یاد آوریم، ایالات متحده در جریان حمله و اشغال عراق، کمتر از 300 هزار سرباز را به عملیات فرستاد. هم‌اکنون کره شمالی دارای 3000 موشک‌انداز است که قابلیت شلیک به نیویورک در شرق آمریکا را نیز دارند و به راحتی می‌توانند همه نقاط کره جنوبی و ژاپن را هدف بگیرند.

از سوی دیگر، واحدهای ضدزرهی ارتش کره شمالی، 20هزار عدد بوده و به همین علت، حتی از لحاظ معادلات کوتاه مدت نظامی نیز تقریباً محال است ارتش‌های جهان بتوانند زمینی وارد خاک کره شمالی شده و بخش‌هایی از این کشور را اشغال کنند. ماشین‌های ضدزرهی پشتیبانی و لجستیکی این کشور، 40هزار عدد است.

همچنین نیروی دریایی این کشور، 750 جنگنده دارد که 80 فروند آن از نوع زیردریایی است که از مجموع زیردریایی‌های متحدان غرب در خاور دور بیشتر است. علاوه بر این‌ها، پیونگ یانگ دارای تسلیحات هسته‌ای و شیمیایی است که مقامات سئول و واشنگتن نیز به ناآگاهی نسبت به تفاصیل آن اذعان کرده‌اند. به نظر می‌رسد، این تسلیحات، مهم‌ترین ابزار مقامات پیونگ یانگ برای چانه‌زنی‌های سیاسی و اقتصادی است.

در مورد امکانات موشکی کره شمالی، اطلاعاتی دقیقی وجود ندارد؛ اما مقامات سئول، این امکانات را «بزرگ‌ترین تهدید برای هر یک از کشورهای جهان» خوانده‌اند. بنا بر اطلاعات منتشره در رسانه‌های کره جنوبی، به نقل از منابع وزارت دفاع سئول، برد موشکی پیونگ یانگ حداقل 10هزار کیلومتر بوده و هر موشک 600 کیلوگرمی در این شعاع قابل پرتاب است.

«دمیتری کورنیف»، رئیس مرکز مطالعات نظامی روسیه می گوید: کره شمالی آماده نشان دادن مقاومتی سرسختانه در برابر هر نوع حمله است.

کورنیف افزود: اگر آمریکا یا متحدانش به کره شمالی حمله کنند، پیونگ یانگ می تواند نیروهای خود را به سوی خاک کره جنوبی اعزام کند و به علت برخورداری از سلاح های کشتار جمعی و تعداد چشمگیر نیروی نظامی می تواند وارد خاک کره جنوبی شود.

کورنیف گفت: پیش بینی می شود، کره شمالی سریع شکست نخورد، زیرا آمریکا از نیروهای دریایی فراوانی در جنگ استفاده خواهد کرد، ولی ورود این نیروها به خاک کره شمالی به راحتی ورودشان به افغانستان و عراق نخواهد بود، چو نیروهای کره شمالی تلفات و خسارات سنگینی به متجاوزان وارد خواهند کرد و شاید حداقل تا شش ماه نیز سرسختانه مقاومت کنند.