احمدی‏نژاد هم همچون رضازاده تنها بنده است

"احمدی‏نژاد قوی‏ترین سیاست‏مدار جهان است." این جمله نه برآمده از یک نظرسنجی بین‏المللی و نه حتی نگاه یک کارشناس مسائل سیاسی است. حسین رضازاده به رسم سیاسیون که در ورزش ورود کرده‏اند در سیاست ورود می‏کند و چنین موضع‏گیری در خصوص محمود احمدی‏نژاد انجام می‏دهد و اینچنین جزو معدود ورزشکاران حامی رئیس دولت دهم در انتخابات دهم ریاست‏جمهوری می‏شود. اگرچه نقدهایی صورت می‏پذیرد اما رفتار قوی‏ترین مرد سابق جهان برای خودش و دوستدارانش قابل احترام است اما این آخرین گفته‏های وی نبود و او مجدداً مطلبی را بیان کرد که این بار قابل گذشت نبود.

به گزارش خبرنگار ورزشی تابناک؛ انتخابات ریاست‏جمهوری تمام شد و قطعاً حامیان احمدی‏نژاد از جمله حسین رضازاده از پیروزی رئیس دولت نهم در انتخابات دهم مشعوف شدند و اینچنین بود که رضازاده مجدداً از این انتخاب دفاع کرد تا شنیده‏هایی در خصوص آینده کاری وی و همچنین پست احتمالی‏اش در رسانه‏ها درج شود اما این پایان کار نبود و پس از بیان این مطلب که اگرچه حاوی نگاهی تخصصی نبود اما به عنوان دیدگاه شخصی یک قهرمان سابق قابل احترام بود، مطلبی عجیب و غیرقابل هضم بیان شد.

مدیر تیم ملی وزنه‏برداری این بار پا را به مراتب فراتر می‏گذارد و در شرایطی مطلبی سوال‏برانگیز را با استناد به عملکرد رئیس دولت عنوان می‏کند: "احمدی‏نژاد به ملت ایران عزت هدیه کرده است". او قهرمان سابق ایران است اما آیا می‏توان از بیان جمله‏ای که دقیق برخلاف نص صریح قرآن است، به سادگی عبور کرد؟ آیا نباید اندر خم اظهارات جالب جناب رضازاده چند نکته را متذکر شد تا دیگران برای تعریف از دیگران در ورزش از حسین سرمشق نگیرند و تامل و توجه در ادای جملات حساسیت‏برانگیز بیش از پیش شود؟

هنگامی که خداوند متعال در آیه 26 سوره آل عمران به صراحت میفرماید: "قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَن تَشَاء وَتَنزِعُ الْمُلْكَ مِمَّن تَشَاء وَتُعِزُّ مَن تَشَاء وَتُذِلُّ مَن تَشَاء بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلَىَ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ؛ بار خدايا، تويی دارنده ملک به هر که بخواهی ملک می دهی و ازهر که بخواهی ملک می ستانی هر کس را که بخواهی عزت می دهی و هر کس را که بخواهی ذلت می دهی همه نيکي‏ها به دست توست و تو بر هر کاری توانايی."، آیا بیان گفتاری که عزت ایران را متصل به رفتار احمدی‏نژاد یا هر شخصی به جز خدا سازد، به جز بیان گفتاری خلاف قرآن مفهوم می‏یابد؟


البته شاید رضازاده تعریف اشتباهی از رئیس جمهور دارد که برای رفع این ابهام باید به وی متذکر شد، دکتر محمود احمدی‏نژاد "نعوذ بالله" خدا نیست و مسلماً او هم بنده‏ای از بندگان خدا همچون حسین رضازاده است که هم‏اکنون مسئولیت دولت دهم را در اختیار دارد و رئیس قوه مجریه بوده که تاریخ مشخصی برای پایان این مسئولیت وجود دارد و در این دوره زمانی اختیارات و مسئولیتی نسبت به مردم دارد که درصدد پیگیری برخی مسائل است.

از این حیث حسین رضازاده یا امثالهم با هر انگیزه‏ای چنین تعاریف و تمجیدهای نسبت به رئیس‏جمهور می‏نمایند، باید مدنظر داشته باشند، ملت ایران تا پیش از روی کار آمدن احمدی‏نژاد بی‏عزت نبوده که در طول چهار سال اخیر یا چند مدت پس از تصدی دوره دوم ریاست‏جمهوری، به واسطه رفتارها و تصمیمات یک شخص عزتمند شده باشد، چه اگر عزت مردمان این مملکت به یک شخص گره خورده باشد، بنابر تاکید خدا آن شخص در قالب انسانی نخواهد گنجید و صاحب و دهنده عزت و ذلت به بندگان جز خدا در ید قدرت هیچ‏کس نیست.

قطعاً ملت ایران خشنود نخواهند شد که یک چهره محبوب عزتشان را که تماماً و صراحتاً در ید قدرت خالق است، به مخلوقی بسپارد و پارامترهایی همچون روابط دیپلماتیک یا انرژی هسته‏ای را وسیله‏ عزتمندی یا بی‏عزتی ملتی بخواند که اگر چنین باشد، باید ملت فلسطین که هر روز خونشان بر کف خیابان‏ها می‏ریزد، از لحاظ دیپلماتیک در سطحی پایین به واسطه لابی‏های صهیونیستی قرار دارد، قدرت نظامی و دفاعی اندکی در اختیار دارد و صهیونیست‏ها را هر روز متعرض به جان و امول خود می‏بیند، بی‏عزت خواند و ملت آمریکا را عزتمندترین ملت جهان دانست.

عزت معنایی متفاوت با اعتبار بین‏المللی و جهانی یک کشور و یا داشته‏ها یک ملت دارد و با کاهش و افزایش چنین معیارهایی، عزت ایران خدشه‏دار نخواهد شد، مگر آنکه خداوند متعال چنین اراده‏ای داشته باشد که اگرچه بی‏ارتباط با رفتار بندگانش نیست اما توسط یک بنده نیز که نه مقام عصمت دارد و نه خصوصیت خاص دیگر برای یک ملت حاصل نمی‏شود یا از یک ملت به همین سادگی زایل نمی‏شود. فتوحات دلاورمردان ایران در جنگ تحمیلی نشانی از عزتمندی این ملت و شکست‏ناپذیری‏اش در دشوارترین شرایط دارد و مشخص می‏سازد عزتمندی ملت متعلق به امروز و دیروز نیست.

از این حیث انتظار می‏رود قهرمانان، مدیران و مربیانی که برای آنها در این مملکت اعتباری به واسطه مدال‏آوری و برخی رفتارهای اخلاقی در نظر گرفته می‏شود به این حدیث نقل شده از امام موسی کاظم در اصول کافی، پایبند باشند تا در نگاه دیگران میان خردمندان جای گیرند: "عقل هیچ‌کس کامل نمی‌شود مگر با داشتن این صفات: کفر و شر از او دور باشد، خیر و رشد از او تراوش نماید، اضافه‌ اموالش را ببخشد، زیادی کلامش را برای خودش نگه دارد، بهره‌اش از دنیا تنها قوت اندکی باشد، در طول زندگی از علم سیر نشود، ذلت همراه خدا برایش بهتر از عزت با غیر خدا باشد، تواضع را بهتر از بزرگ بینی بببیند، کار خوب و کم دیگران را زیاد بیند و کار زیاد و خوب خود را اندک بشمرد، خود را بدترین فرد، و دیگران را بهتر از خود بداند."