چهره 6 تیم صعودکننده به مرحله پایانی جامجهانی از قبل برایمان مشخص شده بود و حالا چیزی در حدود 600 هزار بلیت برای تماشای بازیها پیشفروش شده و حق پخش تلویزیونی این رقابتها را به بیش از 200 کشور واگذار کردهاند.
به نوشته وطن امروز؛ 5 استادیوم جدید در حال بهرهبرداری است، هتلهای جدید برای پذیرایی از توریستها، سیستمهای حمل و نقل هواداران در 9 شهر مختلف و پلنگی به نام زاکومی در شمایل سمبل بازیها که به میهمانان خوشامد میگوید و... اما نکته اصلی اینجاست این تورنمنت خوشیمن [از نظر آفریقاییها] که برای نخستینبار در سرزمین قاره سیاه برگزار میشود از پذیرایی 2 میهمان اصلیاش بینصیب بماند، آن هم میهمانانی در قالب 2 تن از بهترین فوتبالیستهای جهان! بله، تراژدی مرحله مقدماتی جامجهانی 2010 در حال شکل گرفتن است.
اگر پرتغال و آرژانتین به همراه کریس رونالدو و لیونل مسی نتوانند جواز صعود به مرحله پایانی این رقابتها را دریافت کنند، فکرش را بکنید، نفر اول و دوم بهترین بازیکنان جهان نمیتوانند در بزرگترین رویداد تاریخی فوتبال حضور پیدا کنند و اگر این اتفاق بیفتد ما با فاجعهای بزرگ روبهرو خواهیم شد! و شاید هم یک فلاشبک بزرگ با نوستالژی 50سال پیش، زمانی که همین اتفاق گریبان ستارههای کلاسیک آن روزها را گرفته بود تا غیبتشان در جام جهانی حسرت خیلیها را برانگیزد.
در این میان غیبت 5 تن از ستارههای بزرگ را هرگز نمیتوانيم از خاطرمان بزداییم، آنهایی که پیشگامان این تراژدی بزرگ هستند، ستارههایی نظیر جورج بست و ژورژ وهآ و اگر قرار باشد رنگ نوستالژی بیشتر به آن بپاشیم باید از 1958 شروع کنیم، زمانی که آلفردو دی استفانو و فرانس پوشکاش غایبان بزرگ این تورنمنت بودند یا یوهان کرویف که در آستانه جام 78 به دلیل تهدید خانوادهاش از سوی افراد ناشناس از حضور در تیم ملی هلند انصراف داد و نتوانست در فینال برابر آرژانتین بازی کند، یا همینطور کوین کیگان، بهترین بازیکن آن سالهای اروپا که شانس حضور در جام جهانی را با انگلیس از دست داد.
فکر میکنید یوهان کرویف بعد از آن ماجرا چه بلایی بر سر فوتبالش آمد؟ اسطوره هلندی مجبور شد در مدت زمان خیلی کوتاهی کفشهایش را بیاویزد. با تمام این تفاصیل این طور به نظر میرسد که عدم حضور ستارههای بزرگ در جام جهانی به منزله سیر نزولی دوران حرفهایگریشان به حساب میآید. آیا امکان دارد این سرنوشت گریبان لیونل مسی و کریس رونالدو را نیز بگیرد؟
بازیکنانی که به بالاترین قله فوتبال رسیدهاند و حالا امکان دارد با بدشانسی بزرگترین فرصت حرفهایشان را از دست بدهند. آرژانتین در دوره گذشته نیز با بدشانسی برابر آلمان در مرحله یک چهارم نهایی حذف شد و حالا نیز برای صعود از مرحله مقدماتی با شرایط دشواری دست و پنجه نرم میکند.
شاگردان مارادونا در منطقه آمریکای جنوبی حال و روز خوشی ندارند و این اوضاع و احوال شاید به زمان آلفیوباسیله برمیگردد. آنها از همان ابتدا با مشکل مواجه شدند و این مساله تا امروز نیز ادامه داشته است. حتی جایگزین کردن دیهگو مارادونا به جای باسیله دردی را دوانکرد و اسطوره سالهای گذشته آرژانتین بهرغم پتانسیل بالای بازیکنان هرگز نتوانست جبران شرایط بد گذشته را بکند.
آرژانتین با مجموعهای نظیر لیونل مسی، ماسچرانو، رودریگز و سرجیو آگرو هنوز به هماهنگی لازم نرسیده و حتی بدترین نتایج تاریخ فوتبال این کشور با همین بازیکنان که تحت هدایت مارادونا قرار دارند رقم خورده است. به طور مثال شکست مفتضحانه 6 بر یک برابر بولیوی، حادثهای است که در نیم قرن اخیر برای آنها اتفاق نیفتاده بود.
به هر صورت شرایطشان آنقدر بغرنج شده که نتیجه کارشان را باید روز چهارشنبه مشاهده کنیم البته این شرایط در اروپا نیز در گروه یک مشاهده میشود، جایی که پرتغال را در حال حذف شدن میبینیم. تیمی پر از ستارههایی نظیر کریس رونالدو، دکو، ریکاردو کاروالیو و نانی در بدترین حالت ممکن قرار دارد و تساوی آنها برابر دانمارک در بازی قبلی شرایط را وخیمتر کرد.
حالا شاگردان کرش باید 2 بازی مهم برابر مجارستان برگزار کنند و شاید تمام این شور بختیها را باید به کارلوس کرش مربی کنونی پرتغال و دستیار سابق فرگوسن در «منیو» نسبت دهیم. او که یک تنه تیم را به ورطه نابودی کشیده با انتخابهای نادرست بازیکنان مشکلات را چند برابر کرد.
به طور مثال حضور لوئیس بوآمورته بعد از 3 سال غیبت از تیم ملی یا فقدان حضور یک مهاجم با کلاس بالای جهانی دلایل عمدهای است که پرتغال را تا آستانه حذف شدن کشانده است و اگر قرار باشد در این موضوعات بیشتر جستوجو کنیم میتوانیم به تساوی صفر - صفر این تیم برابر سوئد و آلبانی، آن هم در زمین خودشان اشاره کنیم. جام جهانی بدون حضور ستارههای پرتغال و آرژانتین واقعاً غیرقابل تصور است.