آقایان، سوت پایان رقابت ایران و کره را فراموش نکنید!

تا ساعاتی دیگر، رقابت ملی پوشان فوتبال کشورمان و همتایان کره‌ای شان انجام خواهد شد و پایان خواهد یافت، اما بعید است آثار برخی اظهار نظرهای صورت گرفته در این باره پایان بیابد.

به گزارش «تابناک»، همزمانی دیدار تیم ملی فوتبال کشورمان در مسابقات انتخابی جام جهانی فوتبال با تاسوعای حسینی، اتفاقی است که تا چند هفته پیش کسی درباره آن اطلاعی نداشت یا دست کم دلیلی برای حساس شدن درباره ش نمی‌یافت، چون پیشتر هم سابقه انجام رقابت فوتبال در چنین زمانی را داشته‌ایم.

رویدادی که با توجه به جهانی بودن برنامه ریزی مسابقاتی از این دست و پیچیدگی های خاص این برنامه ها، ناگزیر به نظر می‌رسد؛ هرچند اساسا رقابت ورزشی، ولو حساس و نفس‌گیر، مقوله‌ای متضاد با عرف جامعه در ایام عزاداری و سوگواری نیز نیست، بلکه تبدیل به بخشی از زندگی روزمره جهانیان شده که در هر حالی جریان دارد. شاهد آن، برگزاری مسابقات ورزشی در کشورمان، یا اعزام تیم های ورزشی میهنمان به مسابقات در دوران دفاع مقدس.

این موضوع به قدری روزمره شده که اشکال وارد دانستن به آن شبیه به درخواست لغو کلیه فعالیت های روتین جامعه در روزهای سوگواری است. یعنی نیروهای پلیس هم دست از کار بکشند، بانک ها فعالیت خود را متوقف کنند و حتی به قدر بارگذاری پول در خشاب خودپردازها هم فعالیت نکنند، خطوط هواپیمایی و فرودگاه ها فعالیت خود را متوقف کنند و اتوبوسرانی و تاکسیرانی خبر از توقف فعالیت هایشان دهند.

البته ممکن است با این مثال ها چندان موافق نباشید اما بی شک تأیید می‌کنید که حضور ورزشکاران حرفه ای بر سر تمرینات، حتی در روزهای تعطیل و مناسبت های مختلف، امری طبیعی به شمار می‌آید و هدف غایی مسابقات ورزشی که همانا اهتزاز پرچم کشورمان در مجامع جهانی و بلندآوازه کردن نام کشوری است که با قیام کربلا و راه شهدای آن رویداد عظیم تاریخی عجین است، ایجاب می‌کند با تمام توان برای رسیدن به این هدف تلاش نماییم.
 
این در حالی است که به دلایل مختلف، برخی این گونه فکر نمی‌کنند و بر این باورند که برگزاری مسابقه فوتبال در روز تاسوعای حسینی، حاوی اشکالاتی است و باید لغوش کرد، یا اگر لغو آن ممکن نیست، به گونه‌ای دیگر در ماجرا تغییر ایجاد نمود؛ رویکردی که موجب شده برخی با اتکا بر آن برای این بازی نسخه های مختلفی بپیچند و چندصدایی تلخی را به گوش جامعه برسانند.

آن هم در شرایطی که همزمانی دهه محرم با این رقابت ورزشی را می‌توان با همزمانی این دهه با عید نوروز نیز قیاس کرد و به یاد آورد که ایرانیان چگونه چند سال پیش نوروز باستانی خود را در محرم برگزار کردند و نه از دید و بازدیدهای بهاری جا ماندند و نه از دسته های عزاداری و هیأت های مذهبی. اتفاقی که یادآوری آن برای زدن پنبه همه مخالفت ها با برگزاری رقابت ایران و کره و حواشی آن کفایت می‌کند.

این در حالی است که می‌بینیم کار آنقدر بالا گرفته که بعضی پا را از توصیه های مصلحانه و مشفقانه در این خصوص فراتر گذاشته‌اند و درباره پخش زنده شدن یا نشدن این رویداد مهم ورزشی ایده می‌دهند. آن هم در شرایطی که مردم کشورمان پیشتر بارها و بارها ثابت کرده‌اند هم حد و حدود خودشان را می‌دانند و هم عاشورا با جانشان عجین است. اینقدر که بی هیچ خط و خطوطی قرن های متمادی عزاداری دهه محرم را در اوج شکوه برگزار و در سوگ سالار شهیدان و یاران باوفایش، سوگواری کرده اند.

مردمی که هیچ توصیه و دستورالعملی برای برگزاری چنین سوگواری هایی نداشته و ندارند و آیین سوگواری حسینی با گوشت و پوستشان آمیخته شده، اما افسوس برخی متوجه این موضوع نیستند. امثال آنهایی که نسخه پخش زنده نشدن رقابت ایران و کره را می‌پیچند و سعی دارند در گرد و غبارهایی که این موضوع را فراگرفته، برای خود اسم و رسمی فراهم کنند.

عده ای که در اظهار نظرهایشان به گونه ای درباره مردم سخن می‌گویند که گویی نیاز است برای چگونگی حضورشان در ورزشگاه و رفتارهایی که قرار است از خود بروز دهند، نیازمند برنامه ریزی هستیم و از این موضوع غافل اند که بعد از شنیدن سوت پایان بازی ایران و کره، می‌توان خودشان را بابت نشناختن ملت بزرگ ایران مورد قضاوت قرار داد!