انتقادات تند مردی که نقد‌پذیر نیست
این خاصیت رسیدن به هدف است؛ لازم نیست با همراه خود همدل باشید تنها کافی است با او هم مسیر باشید. محمد دادگان بعد از 2 سال و نیم به تلویزیون آمد و در قامت همان منتقد همیشگی- که در زمان ریاستش بر کوچک‌ترین نقدی بر نمی‌تابید – گله از شرایط موجود کرد ؛ از عدم صعود به جام جهانی تا ظرف کوچک علی کفاشیان.
چند حلقه هوشمندانه کنار هم قرار گرفته‌اند و پل ارتباطی آنها با حضور محمد دادگان در رسانه ملی تکمیل می‌شود. رئیس سابق و تند مزاج فدراسیون حرف تازه‌ای برای بیان نداشت، او همان چیز‌هایی ر ا تکرار کرد که در مصاحبه تفصیلی‌اش با ایسنا چند ماه قبل گفته بود.
به نوشته وطن امروز؛ شاید در ادبیات دادگان بویی از بازگشت به مشام مخاطب نرسد اما قطعا در فضای فعلی، اطرافیان او خواهان بازگشتش هستند، حتی در این سیاهه می‌توانید افرادی را ببینید که در زمان تصدی گری دادگان در فدراسیون فوتبال بیشترین اصطکاک ممکن را با او داشتند. اگر مصطفی آجرلو 3 سال قبل روزش را بدون انتقاد از دادگان به شب نمی‌رساند حالا این بازه را با تعریف از او تکرار می‌کند.
این خاصیت رسیدن به هدف است؛ لازم نیست با همراه خود همدل باشید تنها کافی است با او هم مسیر باشید. محمد دادگان بعد از 2 سال و نیم به تلویزیون آمد و در قامت همان منتقد همیشگی- که در زمان ریاستش بر کوچک‌ترین نقدی بر نمی‌تابید – گله از شرایط موجود کرد ؛ از عدم صعود به جام جهانی تا ظرف کوچک علی کفاشیان.
دادكان نرفتن به آفریقای جنوبی را تنها شکست ورزشی ندانست: «ما از نظر سیاسی متضرر شدیم. در زمینه اجتماعی نیز بازخوردهای منفی ایجاد شد زیرا نشاط در جامعه کم شد. فوتبال می‌تواند جامعه را بانشاط کند. از نظر مالی نیز حضور در جام جهانی باعث می‌شود فیفا 7 میلیون فرانک سوییس به تیم‌های صعود کننده پرداخت کند».
او حتی عدم صعود را با فاجعه یکی کرد: «کره شمالی که حتی لیگ ندارد با 30بازیکن مستقیم به جام جهانی می‌رود. در این شرایط ایران با 70میلیون جمعیت و این همه استعداد به جام جهانی صعود نمی‌کند. آیا عدم صعود به جام جهانی در چنین شرایطی فاجعه نیست؟»
او در ادامه صحبت هایش خواهان معرفی مقصران حذف تیم ملی شد البته جای شکرش باقی است که نخواست آنها را دادگاهی کند! البته با توجه به اینکه هیچگاه به نتایج مایوس کننده ایران در جام جهانی آلمان رسیدگی نشد این درخواست دادگان هم جامه عمل نخواهد پوشید. رئیس سابق فدراسیون در اواسط مصاحبه‌اش به رنکینگ فیفا و حضور ایران بالاتر از آلمان در زمان خودش اشاره کرد و با مقایسه آن در شرایط فعلی تاسف خورد.
او حتی از آوردن قلعه‌نویی و دایی به تیم ملی انتقاد کرد و گفت؛ مخالف حضور زودهنگام این سرمایه‌ها در رده ملی بودم. دادگان سپس به وضع مدیریت تیم‌های باشگاهی رسید و با نفی مدیریت هزینه، خواهان نوعی از مدیریت شد که درآمدزا باشد، مثالی از فدراسیون وقت و خزانه 5 میلیاردی‌اش زد سپس با کنایه گفت: «شخصی است که 10 سال است مدیر یک تیم صنعتی است. چه مقدار درآمدزایی داشته است؟ 10 میلیارد پول می‌گیرد تا تیمداری کند این کجایش هنر است؟» احتمالاً منظورش ساکت نبود!
قسمت بعدی مصاحبه او فلاش بکی بود به برکناری‌اش از فدراسیون فوتبال و دلیل اصلی آن را فشار از سوی سازمان ورزش دانست. او که دوست نداشت بگوید حتما به پیکره فوتبال باز می‌گردم با مثالی درباره کفاشیان او را چنین نقد کرد: «بهتر است مردم درباره آینده فوتبال صحبت کنند. اکنون علی کفاشیان در حد توانش برای فوتبال زحمت می‌کشد اما نمی‌توان در یک ظرف 100گرمی، 200 گرم مواد جا داد».
دادگان در قسمت پایانی حرف هایش به حواشی پر تعداد فدراسیون فعلی اشاره کرد: «در زمان مدیریت من کسی در فدراسیون فوتبال مصاحبه نمی‌کرد اما امروز رئیس کمیته انضباطی بیشتر از دبیرکل فدراسیون مصاحبه می‌کند. در حالی که در طول 4 سال ریاست من، رئیس کمیته انضباطی یک بار حرف زد اما امروز رئیس کمیته انضباطی درباره هر حکمی که می‌خواهد بدهد نشست خبری می‌گذارد».
به نوشته وطن امروز؛ شاید در ادبیات دادگان بویی از بازگشت به مشام مخاطب نرسد اما قطعا در فضای فعلی، اطرافیان او خواهان بازگشتش هستند، حتی در این سیاهه می‌توانید افرادی را ببینید که در زمان تصدی گری دادگان در فدراسیون فوتبال بیشترین اصطکاک ممکن را با او داشتند. اگر مصطفی آجرلو 3 سال قبل روزش را بدون انتقاد از دادگان به شب نمی‌رساند حالا این بازه را با تعریف از او تکرار می‌کند.
این خاصیت رسیدن به هدف است؛ لازم نیست با همراه خود همدل باشید تنها کافی است با او هم مسیر باشید. محمد دادگان بعد از 2 سال و نیم به تلویزیون آمد و در قامت همان منتقد همیشگی- که در زمان ریاستش بر کوچک‌ترین نقدی بر نمی‌تابید – گله از شرایط موجود کرد ؛ از عدم صعود به جام جهانی تا ظرف کوچک علی کفاشیان.
دادكان نرفتن به آفریقای جنوبی را تنها شکست ورزشی ندانست: «ما از نظر سیاسی متضرر شدیم. در زمینه اجتماعی نیز بازخوردهای منفی ایجاد شد زیرا نشاط در جامعه کم شد. فوتبال می‌تواند جامعه را بانشاط کند. از نظر مالی نیز حضور در جام جهانی باعث می‌شود فیفا 7 میلیون فرانک سوییس به تیم‌های صعود کننده پرداخت کند».
او حتی عدم صعود را با فاجعه یکی کرد: «کره شمالی که حتی لیگ ندارد با 30بازیکن مستقیم به جام جهانی می‌رود. در این شرایط ایران با 70میلیون جمعیت و این همه استعداد به جام جهانی صعود نمی‌کند. آیا عدم صعود به جام جهانی در چنین شرایطی فاجعه نیست؟»
او در ادامه صحبت هایش خواهان معرفی مقصران حذف تیم ملی شد البته جای شکرش باقی است که نخواست آنها را دادگاهی کند! البته با توجه به اینکه هیچگاه به نتایج مایوس کننده ایران در جام جهانی آلمان رسیدگی نشد این درخواست دادگان هم جامه عمل نخواهد پوشید. رئیس سابق فدراسیون در اواسط مصاحبه‌اش به رنکینگ فیفا و حضور ایران بالاتر از آلمان در زمان خودش اشاره کرد و با مقایسه آن در شرایط فعلی تاسف خورد.
او حتی از آوردن قلعه‌نویی و دایی به تیم ملی انتقاد کرد و گفت؛ مخالف حضور زودهنگام این سرمایه‌ها در رده ملی بودم. دادگان سپس به وضع مدیریت تیم‌های باشگاهی رسید و با نفی مدیریت هزینه، خواهان نوعی از مدیریت شد که درآمدزا باشد، مثالی از فدراسیون وقت و خزانه 5 میلیاردی‌اش زد سپس با کنایه گفت: «شخصی است که 10 سال است مدیر یک تیم صنعتی است. چه مقدار درآمدزایی داشته است؟ 10 میلیارد پول می‌گیرد تا تیمداری کند این کجایش هنر است؟» احتمالاً منظورش ساکت نبود!
قسمت بعدی مصاحبه او فلاش بکی بود به برکناری‌اش از فدراسیون فوتبال و دلیل اصلی آن را فشار از سوی سازمان ورزش دانست. او که دوست نداشت بگوید حتما به پیکره فوتبال باز می‌گردم با مثالی درباره کفاشیان او را چنین نقد کرد: «بهتر است مردم درباره آینده فوتبال صحبت کنند. اکنون علی کفاشیان در حد توانش برای فوتبال زحمت می‌کشد اما نمی‌توان در یک ظرف 100گرمی، 200 گرم مواد جا داد».
دادگان در قسمت پایانی حرف هایش به حواشی پر تعداد فدراسیون فعلی اشاره کرد: «در زمان مدیریت من کسی در فدراسیون فوتبال مصاحبه نمی‌کرد اما امروز رئیس کمیته انضباطی بیشتر از دبیرکل فدراسیون مصاحبه می‌کند. در حالی که در طول 4 سال ریاست من، رئیس کمیته انضباطی یک بار حرف زد اما امروز رئیس کمیته انضباطی درباره هر حکمی که می‌خواهد بدهد نشست خبری می‌گذارد».
