امان از سلیبریتی‌های K یلویی

فرض بر این است که عده ای استاد از دانشگاههای گوناگون با طرز تفکرهای مختلف در یک نشست هم اندیشی مجازی حاضر شده و به بحث و گفتگو می پردازند؛ و حاصل همه این بحث ها می شود نیوشیدن کلی حرف خوب؛
....و نوشیدن: «یک فنجان فرهنگ»

حقاً و انصافاً حيات علمي و معنوي ما در گرو همین سخنان شيرين و نغز است. چنانچه فردوسي بزرگ نيز پس از سرودن اشعار شاهنامه‌ چنين اذعان مي‌كند:
علت انتخاب اين بحث عمدتاً به دو موضوع مهم برمي‌گردد:
از آن جمله اینکه نبايد با جمود و ذهنيت بسته با مسائل مواجه شود. نبايد حق انتخاب و آزادي را ازدانشجو سلب كند. نبايد تنها به صورت فعل خود توجه نموده، از باطن و ضمير آن غافل باشد. نبايد به تبليغِ صرف اكتفا كند و از تبيين و تشريح آن دست بردارد.
بخشی از نسل حاضر معتقد است اساساً زندگی نمی کند و فقط وقت می گذراند. با چنین بینشی آنان به خودشان و ديگران احترام كمتري مي‌گذارند. حتی بعضي مصاديق احترام كه در نسل گذشته كاملاً جا افتاده بود، امروزه مورد تمسخر قرار مي‌گيرد.
وقتي در شبكه‌هاي اجتماعي تصوير مدرك دانشگاهي را به كوزه‌اي الصاق می کنند؛ ...كه يعني «بگذار در كوزه آبش را بخور»، تو خودت حديث مفصل بخوان از اين مجمل!
ايشان با آنكه كم‌حرف و بي‌حاشيه بود ولي چنان آثار معنوي شگفتي برجاي مي‌گذاشت كه تا مدتها نقل محافل و مجلس استادان بود. بسياري از اوقات مشاهده مي‌شد كه برخي افراد كه تقيد كمتري نسبت به حجاب و پوشش اسلامي داشتند با وجود آنكه ايشان در اين سفرها کمترین تذکری در باره حجاب نمی دادند، پس از سفر حجاب خود را اصلاح می کردند.
اين اثر برجسته استادي است كه با درك درست از زمان و شرايط، نقش بی بدیل خويش را در ذهن‌ها ماندگار كرده و در نهايت به اسوه‌اي شايسته مبدل شده است.


انقلاب ژاكت‌هاي دگمه‌دار
خوب است من هم عنان سخن را به دست گرفته و از همين جا بحث را ادامه دهم.
من معتقدم كه اتفاقاً يكي از مهمترين عرصه‌هايي كه استاد بايستي از عقل و تدبير خويش كمك گرفته، به ميدان معضلي كه همه ما را رنج مي‌دهد، برود همين بحث بدحجابي است.
بدحجابي ممكن است راهي براي مطرح كردن جوان باشد. اگر در زمينه‌هاي ديگر به او ميدان داده شود كه استعدادهاي نهان خود را مطرح سازد، اين معضل بخودي خود حل مي‌شود.
برخي از اوقات نيز بي‌اطلاعي از موازين شرعي و قواعد عرفي باعث بدحجابي است. آگاهي‌بخشي و افزايش سطح شناخت، درمان اين معضل و راه چاره اين مشكل است.
وقتي به عقل و قوه عاقله اشاره می شود، سه سؤال مهم قابل طرح است. نخستين سؤال به چيستي عقل بازمي‌گردد كه اساساً عقل چيست و چه كاركردي دارد؟ سؤال دوم درخصوص وظيفه عقل و سؤال سوم درباره عوامل ازدياد و فزوني عقل است كه چه عواملي باعث مي‌شود انسان قوه عاقله خويش را تقويت نموده، از آن حداكثر بهره‌برداري را بنمايد.
در مورد دوم كه در يك دانشگاه پزشكي اتفاق افتاد، استاد دانشجو را به كناري برده، آهسته به او مي‌گويد شما قرار است در اتاق عمل با بيماري كه ممكن است از عزيزان خودتان باشد، تماس برقرار كنيد، ناخني كه لاك خورده، ايجاد آلودگي مي‌كند و اين آلودگي احتمالاً به بيمار سرايت مي‌كند، اگر ممكن است رعايت كنيد.
استاد ديگر هيچگاه ناخن دانشجو را لاك‌زده نمي‌بيند!( اقناع ذهنی)
به نظر شما كدام برخورد عاقلانه، عالمانه و مدبرانه است؟!

*عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی