ابعاد خطرناک خواسته برخی اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس؛
مراقب باشیم نظارت در حوزه فرهنگ تبدیل به دخالت نشود
نظارت جزو حقوق نمایندگان مجلس است و موضوع مناقشه برانگیزی محسوب نمی‌شود و در گذشته نیز نهادهای مختلف بازرسی در برخی جلسات این شوراها و سایر شوراها شرکت کرده‌اند و به نظارت درباره «نحوه» برگزاری جلسات پرداخته‌اند...
موضع‌گیری‌های تازه درباره حضور نمایندگان کمیسیون فرهنگی مجلس در شوراهای اصلی سینمایی کشور، این نگرانی را تقویت کرده که نظارت برخی نمایندگان مجلس تبدیل به دخالت در امور اجرایی شود و اتفاقاتی فراتر از حدود اختیارات نظارتی و مغایر با اصل تفکیک قوا رخ دهد؛ وقایعی که مدیران سینمایی نباید در قبال وقوعش نرمش به خرج دهند.
به گزارش «تابناک»؛ شورای پروانه ساخت، شورای پروانه نمایش و شورای عالی نظارت؛ اینها اهداف بعضی از اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی است. احد آزادی خواه عضو جوان کمیسیون فرهنگی مجلس دهم از حضور نمایندگان این کمیسیون در این شورا خبر داده و بر موضعش طی گفت و گوهای متعددی اصرار ورزیده است.
این نماینده جوان مجلس در اظهارنظرهای اخیرش از موافقت مدیران سینمایی با این خواسته سخن به میان آورده و تاکید کرده قرار نیست در این شوراها دخالت کند اما از باب «آشنایی» و «نظارت»، یک بار، دو بار یا بیشتر در این شوراها حضور خواهند یافت و عملاً اعضای کمیسیون فرهنگی بدون عضویت وارد حیطه شوراهای تخصصی سینمای ایران می‌شوند.
نظارت جزو حقوق نمایندگان مجلس است و موضوع مناقشه برانگیزی محسوب نمی‌شود و در گذشته نیز نهادهای مختلف بازرسی در برخی جلسات این شوراها و سایر شوراها شرکت کرده‌اند و به نظارت درباره «نحوه» برگزاری جلسات پرداخته‌اند اما همواره حدود نظارت حفظ شده و هیچ‌گاه عاملِ ناظر در جزئیات موضوع جلسه دخالت و یا کوچک‌ترین موضع‌گیری نداشته است.
اگر قرار باشد، اعضای کمیسیون فرهنگی همچون یک تماشاچی به نظارت بر برخی جلسات فرهنگی از جمله شوراهای کلیدی سینمای ایران بپردازند، اقدام قابل پذیرش و در چارچوب حقوق نظارتی نمایندگان مجلس قابل تعریف است اما اگر دخالتی در مضمون این شوراها از سوی نمایندگان رخ دهد، اصل تفکیک قوا به چالش کشیده می‌شود.
بیم این دخالت نیز آنجا رو به فزونی نهاده که جمشید جعفرپور نایب رئیس کمیسیون فرهنگی گفته بود: تعدادی از اعضای کمیسیون ابراز علاقه‌مندی کردند تا فیلم‌هایی که از جهات مختلفی ممکن است مطرح باشند، دیده شوند. ما هم تصمیم گرفتیم ابراز علاقه اعضاء را به سازمان سینمایی انتقال دهیم تا سازمان سینمایی و عوامل سازنده اثر بتوانند برخی از فیلم‌ها را قبل از اکران عمومی ببینند. با دیدن فیلم‌ها توسط اعضای کمیسیون فرهنگی تنش‌هایی که ممکن است صورت بگیرد قبل از اکران جلوگیری شود.
این موضع‌گیری واکنش‌های متعددی داشت و از آن جمله، واکنش نظر سید جمال ساداتیان بود که اظهار داشت: شنیده‌ام که سازمان میوه و تره‌بار گفته که فیلم‌ها را برای ما هم بفرستید بازبینی کنیم، چون در کار ما هم تاثیر دارد. البته یک پیشنهاد هم از طرف کارکنان بهشت‌زهرا آمده است که گفته‌اند بهتر است ما هم فیلم‌های سینمایی را ببینیم تا بدانیم هنرمندانی که فوت می‌کنند چه کاره بوده‌اند! بالاخره سر و کار همه به بهشت زهرا می‌افتد و آخر کار همه این‌جاست... ما باید بدانیم چه کار کنیم با هنرمندانی که سر و کارشان به ما می‌افتد.
طبیعتاً این رویه چندان منطبق بر منطق نیست و انتظار می‌رود خواسته حضور در یک یا دو جلسه شوراهای سینمایی منتهی به دخالت اعضای کمیسیون فرهنگی در روند صدور پروانه نمایش فیلم‌های سینمایی در پوشش «نظارت» نشود و به عبارت ساده‌تر، «دخالت» با تعبیر «نظارت» رخ ننماید. سینمای ایران به قدر کفایت در اکران حاشیه دارد و اعضای کمیسیون فرهنگی باید با فعالیت در حدود اختیارات‌شان، مانع از گسترش دامنه این حواشی شوند.
