کار تروریست ها در حلب یکسره خواهد شد؟

به گزارش «تابناک»، همه بازیگران داخلی، منطقه ای و بین الملی و هم پیمانان و حامیان آنها در حلب حضور دارند؛ شهری که امتداد ترکیه و عراق و دریچه مناطق کُردنشین و نقطه آغاز پیشروی به سوی شهر رقه، پایگاه داعش در سوریه است. بدون شک، از همین روی، بازپس گیری حلب، ورق را به نفع دولت سوریه برمی گرداند و در مذاکرات با مخالفان سوری دست بالا را خواهد داشت و دست آمریکا را از ادامه فشار بر دمشق فشار کوتاه می کند.
 
برای تکمیل شهر حلب، دو منطقه «مزارع الملاح» و «جاده کاستلو»، اساسی ترین و تأثیرگذارترین نقش را ایفا می کرد که در چند روز گذشته، در اختیار نیروهای سوریه قرار گرفت.
منطقه «مزارع الملاح» که در ریف شمالی شهر حلب قرار گرفته، از سه مزرعه متصل به هم شمالی، جنوبی و میانی تشکیل شده است. این مزارع طی چند سال گذشته، شاهد نبردها و جنگ و گریزهای زیادی بین ارتش سوریه و گروه های مسلح بود.
 
عملیات ارتش سوریه برای آزادسازی این مزارع از مزارع میانی 25 ژوئن گذشته آغاز شد. پس از آزادسازی مزارع میانی، عملیات ارتش سوریه و نیروی هم پیمان با آن، با پیشروی به سمت مزارع جنوبی ادامه یافت و این مزارع یک روز بعد، 26 ژوئن آزاد شدند تا نگاه ها به سمت مزارع شمالی متمرکز شود که مهمترین بخش از عملیات آزادسازی مزارع الملاح را تشکیل می داد، چون این بخش از منطقه الملاح به جاده کاستلو، به عنوان گلوگاه گروه های تروریستی ریف شرقی حلب مشرف بود.
 
هشتم جولای، نیروهای مقاومت و ارتش سوریه با آزادسازی این بخش از مزارع الملاح بر تمام بخش های این منطقه سیطره یافتند تا به دنبال آن عملیات سیطره بر جاده راهبردی کاستلو آغاز شود.
بعد از پس گرفتن مزارع الملاح، نوبت به جاده مهم و استراتژیک کاستلو رسید؛ جاده راهبردی الکاستلو در حومه شمالی حلب، تنها شریان اصلی ارتباط تروریست‌ها با مرزهای ترکیه در شمال حلب است، که با قطع آن حلقه محاصره تروریست‌ها در حلب به سمت کامل شدن پیش خواهد رفت.
 
اهمیت این جاده از آنجاست که افزون بر اینکه بخش غربی شهر حلب را به بخش شرقی آن متصل می کند، از یک سمت به ریف شمالی حلب و مناطق قرار گرفته بر سر مرزهای ترکیه منتهی می شود و از سوی دیگر، حلب را به استان ادلب مرتبط می کند که بیش از نیمی از آن، از جمله شهر ادلب، مرکز این استان در تصرف گروه های تروریستی تکفیری از جمله جبهه النصره و احرار شام است. به همین دلیل، سقوط این جاده برای گروه های تروریستی مستقر در حلب و ریف آن به معنای بازی با موجودیت و زندگی آنهاست و با از دست دادن این جاده باید منتظر شکست های جبران ناپذیری باشند که به از دست دادن مناطق تحت تصرف آنها در حلب و ریف های آن منجر شود.
 
یک منبع نظامی گفته است که اهمیت جاده الکاستلو از این جهت است که این جاده خروجی شمالی «حرب» به حساب می‌آید و تنها جاده‌ای است که دو حومه شمالی و غربی و مناطق تحت کنترل تروریست‌ها را به هم وصل می‌کند.
 
ترکی حسن، کارشناس نظامی در این باره اظهار داشت: «اکنون می‌توان گفت که تروریست‌های داخل حلب فاقد هر گونه پشتیبانی هستند و امکان دریافت سلاح و مهمات را ندارند. همچنین امکان فرار آنان به مرزهای ترکیه نیز میسر نیست. آن‌ها منزوی و تحت محاصره هستند. گام بعدی تأمین امنیت کامل در شرق حلب است؛ هرچند اقدامات تلافی‌جویانه تروریست‌ها بعید نیست.»بعد از پس گرفتن جاده کاستلو، نیروهای ارتش سوریه با حمایت نیروهای مقاومت وارد منطقه «بنی زید» در شمال استان حلب شدند و به این ترتیب، تنها شریان اصلی و باقی مانده تروریست ها در حلب قطع شد.
 
ورود نیروهای ارتش و مقاومت به بنی زید، موجب شد تروریست های جبهه النصره و گروه «جیش الفتح» و گروه «نورالدین الزنکی» سلاح ها و مهمات خود را را رها کرده و به سمت شهرک های «حریبتان» در مجاورت بنی زید فرار کنند و از آنجا نیز به حومه ادلب گریختند.
 
یک کارشناس نظامی در توضیح اهمیت آزادسازی بنی زید گفت: با آزادسازی آن بمباران پراکنده تروریست ها علیه اهالی این منطقه پایان می یابد و دایره امنیت در آن گسترده تر می شود.

علاوه بر این، با آزادسازی بنی زید تنها شریان اصلی باقی مانده برای افراد مسلح در مناطق شرقی حلب نیز قطع می شود؛ حال آنکه از این شریان برای امدادرسانی استفاده می شد، به ویژه اینکه بنی زید به «ضهره عبدربه» و از آنجا به حریتان راه داشت و این مسیر خط امدادرسانی افراد مسلح در حومه ادلب تا مرزهای ترکیه به شمار می آمد.
 
همچنین کنترل بنی زید به نیروهای ارتش سوریه امکان می دهد که با یگان های کُرد در الشیخ مقصود هماهنگی بیشتری داشته باشند و به این ترتیب زمینه گشودن جبهه جدید به سمت الشقیف و اردوگاه حندرات در شمال حلب فراهم شود.
 
منطقه بنی زید از اکتبر سال 2012 تحت اشغال گروهی بود که «لواء شهداء بدر» نام داشت و بعدها به گردان 16 ارتش آزاد تغییر نام داد. همچنین گروه های تروریستی «جیش المجاهدین، حرکة نور الدین الزنکی، گروه هایی از الجبهة الشامیة، و گروه استقم کما أمرت» نیز در این منطقه حضور داشتند.