آسیب‌شناسی نظام سلامت ۱؛
چرا دیوار بی‌اعتمادی میان بیمار و پزشک مرتفع‌تر شده است؟
البته تنها اطلاع‌رسانی حق بیمار نیست و پس از این حق بدیهی، این بیمار است که با توجه به اطلاعات دقیق دریافتی از پزشک -پزشکان- معالج درباره عوارض و نتایج روش‌های درمان، با این روش‌های درمانی موافقت کند. طبیعتاً وقتی بیمار مستمراً در جریان این اطلاعات قرار نگیرد و در نهایت وقایع غیرمنتظره‌ای در روند درمان رخ دهد، انگشت اتهام به سمت سیستم درمانی گرفته میشود.
همزمان با افزایش نقد‌ها به نظام سلامت به واسطه حوادث رخ داده در این مجموعه ـ که پس از وقایع رخ داده برای عباس کیارستمی به اوج رسید ـ این پرسش پیش آمد که مهم‌ترین دلیل افزایش سوءتفاهم‌ها میان پزشک و بیمار و مرتفع شدن این دیوار بی‌اعتمادی چیست و وزارت بهداشت و درمان چه راهکاری برای تغییر این وضعیت می‌تواند انجام دهد؟
به گزارش «تابناک»، در پی وقایع رخ داده پیرامون نحوه درگذشت عباس کیارستمی، موج اول اعتراض هنرمندان، موج دوم از سوی عموم مردم در فضای مجازی شکل گرفت و گروهی از مردم در شبکه‌های اجتماعی چون فیس بوک و توییتر با هشتگ #خطای پزشکی، از دیگر کاربران فضای مجازی خواستند تا تجربیاتشان را در این زمینه به اشتراک بگذارند و اگر خود یا نزدیکانشان قربانی چنین خطاهایی شده‌اند، این وقایع را بازگو کنند.
«تابناک» وعده داد در سلسله مطالبی به کالبدشکافی علل وقوع این وضعیت و همچنین کاهش اعتماد عمومی نسبت به سیستم درمان کشور و افزایش نگاه منفی نسبت به این حوزه خواهد پرداخت، تا شاید وزیر بهداشت و درمان و مدیرانش در این زمینه، اقدامات اصلاحی در دستور کار قرار دهند و سیستم درمان که کوشیده میشود از آن انتقاد نشود، به شرایط استاندارد نزدیک‌تر شود.
در این راستا، شاید مهم‌ترین دلایل افزایش بی‌اعتمادی به پزشکان و تنش‌های متعدد که گاهی رسانه‌ای میشود، عدم اطلاع رسانی درست به بیمار و بستگان بیمار و عدم مشارکت کافی بیمار در انتخاب روند درمانی است. در واقع به دلایل مختلف از جمله تصور برخی پزشکان مبنی بر اینکه بیمار توان «فهم» بیماری را ندارد، به جای ساده‌سازی تعریف عارضه، معمولاً یا توضیح کلی می‌دهند و یا توضیحات را به صورت مستمر بیان نمی‌کنند.
این در حالی است که اطلاع رسانی پیوسته به بیمار درباره بیماری و همچنین اقدامات درمانی و داروهای مصرفی جزو حقوق پایه یک بیمار محسوب میشود و زمانی که بیمار یا بستگانش در جریان جزئی‌ترین روند درمان نباشند، طبیعتاً هر گونه تحول در سلامت بیمار، منجر به ایجاد تنش و افزایش بی‌اعتمادی عمومی میشود.
البته تنها اطلاع‌رسانی حق بیمار نیست و پس از این حق بدیهی، این بیمار است که با توجه به اطلاعات دقیق دریافتی از پزشک -پزشکان- معالج درباره عوارض و نتایج روش‌های درمان، با این روش‌های درمانی موافقت کند. طبیعتاً وقتی بیمار مستمراً در جریان این اطلاعات قرار نگیرد و در نهایت وقایع غیرمنتظره‌ای در روند درمان رخ دهد، انگشت اتهام به سمت سیستم درمانی گرفته میشود.
در نمونه عباس کیارستمی، مشخصاً خانواده کیارستمی اعتقاد دارند که اطلاعات کافی در ارتباط با روند درمانی پدرشان به آنها منتقل نشده و البته نقدهای دیگری نیز دارند و حتی پزشکی که به عنوان مسئول تیم پزشکی کیارستمی در نظر گرفته شده، تأکید کرده که به شدت با انتقال این هنرمند مخالفت کرده و وزیر بهداشت نیز مخالف بوده، حال آنکه پزشک حداکثر می‌تواند یک نظر مشورتی دهد و بلافاصله پس از انتخاب بیمار، بستر لازم را برای انتخاب بیمار فراهم سازد.
ای کاش در سیستم درمان تجدیدنظر جدی شده و «روابط عمومی» و «حقوق بیمار» با تکیه بر استانداردهای کشورهای توسعه یافته در نظام درمان تدریس شود تا بخشی از این دیوار بی‌اعتمادی فرو ریزد.
به گزارش «تابناک»، در پی وقایع رخ داده پیرامون نحوه درگذشت عباس کیارستمی، موج اول اعتراض هنرمندان، موج دوم از سوی عموم مردم در فضای مجازی شکل گرفت و گروهی از مردم در شبکه‌های اجتماعی چون فیس بوک و توییتر با هشتگ #خطای پزشکی، از دیگر کاربران فضای مجازی خواستند تا تجربیاتشان را در این زمینه به اشتراک بگذارند و اگر خود یا نزدیکانشان قربانی چنین خطاهایی شده‌اند، این وقایع را بازگو کنند.
«تابناک» وعده داد در سلسله مطالبی به کالبدشکافی علل وقوع این وضعیت و همچنین کاهش اعتماد عمومی نسبت به سیستم درمان کشور و افزایش نگاه منفی نسبت به این حوزه خواهد پرداخت، تا شاید وزیر بهداشت و درمان و مدیرانش در این زمینه، اقدامات اصلاحی در دستور کار قرار دهند و سیستم درمان که کوشیده میشود از آن انتقاد نشود، به شرایط استاندارد نزدیک‌تر شود.
در این راستا، شاید مهم‌ترین دلایل افزایش بی‌اعتمادی به پزشکان و تنش‌های متعدد که گاهی رسانه‌ای میشود، عدم اطلاع رسانی درست به بیمار و بستگان بیمار و عدم مشارکت کافی بیمار در انتخاب روند درمانی است. در واقع به دلایل مختلف از جمله تصور برخی پزشکان مبنی بر اینکه بیمار توان «فهم» بیماری را ندارد، به جای ساده‌سازی تعریف عارضه، معمولاً یا توضیح کلی می‌دهند و یا توضیحات را به صورت مستمر بیان نمی‌کنند.
این در حالی است که اطلاع رسانی پیوسته به بیمار درباره بیماری و همچنین اقدامات درمانی و داروهای مصرفی جزو حقوق پایه یک بیمار محسوب میشود و زمانی که بیمار یا بستگانش در جریان جزئی‌ترین روند درمان نباشند، طبیعتاً هر گونه تحول در سلامت بیمار، منجر به ایجاد تنش و افزایش بی‌اعتمادی عمومی میشود.
البته تنها اطلاع‌رسانی حق بیمار نیست و پس از این حق بدیهی، این بیمار است که با توجه به اطلاعات دقیق دریافتی از پزشک -پزشکان- معالج درباره عوارض و نتایج روش‌های درمان، با این روش‌های درمانی موافقت کند. طبیعتاً وقتی بیمار مستمراً در جریان این اطلاعات قرار نگیرد و در نهایت وقایع غیرمنتظره‌ای در روند درمان رخ دهد، انگشت اتهام به سمت سیستم درمانی گرفته میشود.
در نمونه عباس کیارستمی، مشخصاً خانواده کیارستمی اعتقاد دارند که اطلاعات کافی در ارتباط با روند درمانی پدرشان به آنها منتقل نشده و البته نقدهای دیگری نیز دارند و حتی پزشکی که به عنوان مسئول تیم پزشکی کیارستمی در نظر گرفته شده، تأکید کرده که به شدت با انتقال این هنرمند مخالفت کرده و وزیر بهداشت نیز مخالف بوده، حال آنکه پزشک حداکثر می‌تواند یک نظر مشورتی دهد و بلافاصله پس از انتخاب بیمار، بستر لازم را برای انتخاب بیمار فراهم سازد.
ای کاش در سیستم درمان تجدیدنظر جدی شده و «روابط عمومی» و «حقوق بیمار» با تکیه بر استانداردهای کشورهای توسعه یافته در نظام درمان تدریس شود تا بخشی از این دیوار بی‌اعتمادی فرو ریزد.
غیر قابل انتشار: ۵
در انتظار بررسی: ۳۱
انتشار یافته: ۲۵
ناتوانی علمی را با دلایل دیگر پوشش ندهید! وقتی وزیر مدام پول بپاشد و درامد یك پزشك عمومی با مدرك فوق لیسانس چندین برابر یك استاد دانشگاه با مدرك دكتری تخصصی باشد، باید هم اوضاع پزشكی ما این باشد و در دانشگاهها نیز ركود علمی با روندی روزافزون گسترش یابد. مثل همیشه مشکل عام ......فقدان نظارت ، نبود مدیریت بهینه و نیاز به بازنگری در سیستم اموزشی و اجرایی پزشکی و.... چرا این دریافتی های نجومی به وزارت بهداشت نرسید ؟؟؟؟ با بانکها و بیمه ماست مالی شد؟؟ کی میخاید ب داد مردم برسید هرچی بودجه مملکت که با دست در جیب کردن مردم جمع میشه بریزید تو چاه وزارت بهداشت که این چاه ته نداره و همه صرف پرداختهای نجومی به این قشر خاص میشه ؟؟؟ تابناک که همه رو به بی اخلاقی متهم میکنی ؛کاش صبر میکردی نتایج بررسی ها مشخص میشد!!چیه هر بار که سوژه کم میشه میری سراغ پزشکا!!!
این وسط هم یه عده پرستار و پیراپزشک و سایر حسودان که نتونستن پزشک بشن رو با خودت همراه میکنی....
اين طرح سوال غير حرفه اى است وناشى از عدم بى تعهدى و عدم آموزش روزنامه نگارى و بى مبالاتى است.مى خواهيد القا كنيد كه بين پزشكان و بيمارانشان بى اعتمادى است خوب چرا مردم ساعتها در انتظار پزشكان منتظر مى مانند.رفتار مسلسل شما نسبت به پزشكان احتمالاً ناشى از مشكلات شخصى شما با يك شخص يا فرد خاص در نزديكان شماست،واقعاً اينطور نيست اقاى سردبير هنوز جرات ندارید مستقیما حرفتان را بزنید؟!!۱ - انگشت اتهام چیه؟ تیم معالح کیارستمی مقصر است. از سرتاپای این پرونده قصور می بارد.
۲- دکتر و وزیر به چه دلیلی به شدت مخالف بودند؟ حتی کمی مخالف بودن هم پا از گلیم خود دراز کردن است. پزشک فقط مشاوره می‌دهد. بیمار است که می پذیرد، فرص می خورد، عمل میشود. پزشک مالک بیمار نیست. خدا نیست.
چرا اینها این همه خودشان را مالک تن دیگران می دانند؟
سلام - سالها فکر میکردم عدم صحبت کردن پزشکان با مریض و توضیح علت مریضی و مسیر و روش درمان در ایران بدلیل غرور و تکبر اکثر پزشکان در ایران است. در چند مورد اخیر که تحقیق گسترده ای در مورد بیماری در اینترنت انجام دادم و سپس یافته هایم را با دکتر مورد نظر مطرح کردم متوجه شدم که بنده های خدا اطلاعات کافی ندارند. بعبارت دیگر این دسته از پزشکان عدم داشتن اطلاعات خود را در پشت تکبر ظاهری مخفی می نمایند. هر کسی باید مسولیت کارش رو قبول کنه . دکتر ها و پرستاران هم باید قبول کنند نه این که برگه بیارن امضا بگیرن هرچی شد به ما ربطی نداره اونم در شرایطی که حقوق و دستمزد های بسیار بالایی میگیرن و خدمات پایینی ارائه میکنند چه عجب يه مقاله خالي از حب و بعض از تابناك ديديم ! متاسفانه تا میای اعتراض میکنی پزشکان میگن لابد همه مردم ایران عقده پزشکی داشتند!!!از نظر این افراد که گرفتار نخوت علم شدند همه از بدو تولد در آرزوی پزشکی بودند و لاغیر
حقوق بیمار و اینا هم اینجا مصداق نداره برادر من
اینجا پول مهمه...یک پزشک به مراتب با اسکانس و تراول بیشتر انس داره تا درد من و شما
من خودم کارمند یک بیمارستان دولتی در تهرانم .جان مردم برای پزشکان ما کوچکترین اهمیتی ندارد و سر سوزن به قسمی که خوردند پایبند نیستند
جالبه چندی پیش 150 نفر از آنها طی نامه ای به وزیر بهداشت ...تهدید به ترک وطن کردند و این عده کسانی هستند که کارانه های ( پر کیس ) 100 تا 700 میلیون تومانی در ماه در یافت می کنند!!!!
و جالبه وزارت بهداشت عقب نشینی کرد.
دو نکته آقای وزیر ! :
اولا کجا تهدید کردند که بروند ؟!!! کجا بهتر از ایران و اینجا ؟!!! کجای دنیا همچنین در آمدی دارند ؟!!!!
ثانیا : بروند...... دکتری که در یک بیمارستان قلب دولتی ( خود من کارمند آنجا هستم و با ضرس قاطع عرض میکنم که شایعه نیست ) ماهی 400 میلیوت تومان پر کیس ( کارانه پزشک ) دریافت می کند ؟!!! در سطح همان دکتر از هند بیاوریم ...با ماهی 20 میلیوت تومان حقوق می آیند.
این که بین پزشک و بیمار بی اعتمادی باشه در مرحله اول خوده بیمار ضرر میبینهاز انجایی که قسمتی از درمان جنبه روانی داره این بی اعتمادی باعث کند شدن بهبود میشه
از انجایی که حرفه پزشکی مثل تمام حرفه ها عوارض خاص خودش رو داره و فراری از این عوارض نیست مثل اشپزی که هیچ وقت غذاش نسوزه خوب ممکن نیست
باید سعی شود عوارض حداقل باشه و در صورت ایجاد عارضه نباید بوق و کرنا کرد چون این بی اعتمادی خیلی خطرناک
بعضی از روزنامه نگاران عزیز هم دنبال سوژه و غوغا هستند و نمیدونن چیکار میکنن
از خوده نگارنده میپرسم ایا بیمار شی دکتر نمیری؟؟
ایا صبر میکنی خودت درمان شی چون پزشکان بدند
چیزی که مینویسی دقیق بفهم و عواقبش رو ببین
هیچ کس منکر خطاهای درمانی در ایران و البته در تمام دنیا نیست ولی نکته قابل تامل حمله به بخشی از کشور هست که نه تنها در منطقه بلکه در مقایسه بابسیاری از کشورها حرفی برای گفتن داره .و جالبتر عدم چنین اعتراضاتی به بخشهایی که رتبه برتر جهانی از انتها رو دارن همانند.....و صد البته اصنافی هستن که هرگز خطایی نکردن که بخوایم اعتراض کنیم. به رغم وجود تعداد اندکی پزشک با اخلاق، ولی جامعه پزشکی ما متأسفانه شدیدا گرفتار بی اخلاقی است؛من که بحمدالله چند سالی است به پزشک مراجعه نکردم و دفترچم هم سفید مونده؛ امیدوارم کار هیچکس به این قشر نیفته!
خدا شاهده حدود 2 سالی از شکم درد با علایم کاملا مشخص رنج میبردم. هر پزشکی میرفتم حتی بدون اینکه نظر من رو بپرسه چنتا سوال روتین میپرسید و هی قرص مینوشت یا اینکه چند ازمایش و ... آخرشم ی تشخیص غلط میدادن که خوب نمیشدم. تا اینکه یک روز همینطوری تبریز بودم. یک دکتری رفتم که فکر نمیکردم اصلا بفهمه! با لهجه خاصش گفت خب عزیز بگو ببینم چته؟ منم قشنگ شرح دادم. بدون معاینه گفت بیماری ژنتیکی داری( از طریق شرح علایمی که من دادم و وقتی حرفام رو خوب شنید.) تشخیصش هم درسته درست بود. ازمایش هم دادم مثبت در اومد. و یک قرص هر روز میخورم. و خدا رو شکر خوبم.پ.ن: اگه این بیماری تشخیص داده نمیشد احتمالا کلیه هام رو از دست میدادم. قابل توجه پزشک های محترم که زودی نسخه مینویسن و رد میکنن مریضا رو.
متاسفانه سیستم پزشکی مبتنی بر درمان ما کپی ناقص و بی مایه ای از سیستم پزشکی غربی و مشخصا امریکایی است. مثلا در سیستم پزشکی آمریکا هر پزشک باید حداقل پ5 دقیقه در ویزیت سرپایی وقت صرف کند و علاوه بر گرفتن شرح حال دقیق و تاریخچه قبلی بیماری؛ بطور کامل بیمار را معاینه و سپس درمان مورد نیاز را برنامه ریزی کند. در ایران متوسط ویزیت پزشکان کمتر از 3 دقیقه است و این یعنی گام اول و خشت اول کج گذاشته می شود. در بیماران بستری پزشک باید بصورت کامل با بیمار ارتباط داشته باشد و قبل از بستری؛ حین بستری، قبل از جراحی و بعد از جراحی و حتی بعد از ترخیص از بیمارستان بیمار را رصد کند. نمونه این رفتار را می توانید به راحتی در فیلم ها و سریالهای غربی ببینید یا از دوستانی که سابقه بستری در بیمارستانهای غیر از ایران داشته اند را بپرسید. در هیچ کجای دنیا یک پزشک در روز بیش از 30-40 بیمار سرپایی را ویزیت نمی کند. هیچ کجا ماهانه بیش از 10 بیمار بستری را پذیرش نمی کند و ... اما در ایران این آمار بطور وحشتناکی با استانداردهای جهانی فاصله دارد و دست اندرکاران وزارت بهدات که به عنوان متولی وظیفه اصلاح این رفتار اشتباه را دارند به دلیل تعارض منافع حاضر نیستند هیچ گامی در این امور بردارند و این قافله همچنان با این قافله سالاران راه را به خطا ادامه می دهد و ...وای به حال ما مردم عادی
طرف روزی کلا 4 ساعت ویزیت داره وقت ویزیت هم 10 دقیقس روزی 1 میلیون هم درامد داره این انصافه وقتی درامد یک ماه بقیه مردم به اندازه اون یک روز نیست این متن شاید برای شروع حرکت بدی نباشد اما بشدت ساده، سطحی و پیش پا افتاده است. انتظار اثرگذاری جدی از آن در سطح جامعه نمی رود.درصورتیکه موضوع وضعیت بهداشت و درمان کشور، جایگاه پزشکان، آسیب شناسی رابطه پزشک و بیمار و سایر مسایل مربوط به اینها بسیار مهم و حیاتی است که در غبار غفلت ها و بی توجهی ها دارد نگران کننده می شود.
اعتماد یک رابطه دو طرفه است . وقتی شما به مطب پزشک مراجعه می کنید و بخورد کاسبکارانه و تجارتی ملاحظه می کنید دیگر اعتماد از بین می رود . وقتی ملاحظه می شود پزشک محترم به انحای مختلف از شما پول اخذ می کند ولی وظیفه خود را به درستی انجام نمی دهد اعتماد از بین می رود . وقتی پزشکان محترم خود را طبقه برتر پنداشته و با دیگران با دیده تحقیر نگاه می کنند ، اعتماد از بین می رود مسله فقط بی اعتمادی نیست. مسله اینه با کارهایی که آقای وزیر بهداشت توی این چند ساله انجام دادند طبقه جدیدی در جامعه ایجاد کردند به نام پزشکان متخصص.طبقه ای که ظاهرا اگر تمام منابع کشور را هم به آنها بدهی باز راضی نخواهند شد و در جواب می گویند ما زحمت کشیده ایم.
مسله این نیست که نگارنده این سطور حسادت می ورزد به درآمد این افراد. مشکل اینجاست که بودجه ای که باید صرف توسعه صنعت می شد راهی جیب پزشک شد. در کشورهای دیگر اختلاف پزشک با پرستار و کارمند و مهندس چقدر است؟
چرا در کشور ما این شکاف بسیار بزرگ ایجاد شده؟
این مطلب عالیست و من کاملا با آن موافقم اگر قبل از درمان با بیمار خوب و با زبان ساده حرف بزنی و خوب و کافی عوارض دارو وعمل و... را توضیح بدهی نتیجه بسیار بهتر مییشود ولی پس از 16 سال تجربه عملی چند نکته در میان میگذارم1 ) نمیشود در یک شیفت کاری 70 بیمار را ویزیت نمود و وقت کافی برای توضیح به بینار گذاشت در این زمینه قانون داریم ولی اجرای آن و نظارت بر اجرای آن مغفول است
2) در برخی از موارد بیماران در روند درمان نمی خواهند مشارکت کنند و همه چیز را بر عهده پزشک میگذارند در حالی که در سیستم پیشرفته درمان پزشک و بیمار رابطه فعال و نستمر دارند
3)پزشکی هم جزوی از جامعه است وقتی در یک جامعه فرهنگ توضیح متداول نیست و در تمام ادارات کارمندان توضیح مکفی را برای ارباب رجوع جزو وظایف بدیهی خود نمیدانند پزشک هم در این حامعه تربیت شده و زندگی میکند البته باید پزشکان متوجه باشند توضیحات آنها ممکن است به مرگ یا زندگی یک انسان مربوط باشد و اینجا خسارت جانی است پس این توجیه وارد نیست و پزشکان اگر هم مثل همه مردم در ادارات دولتی مورد بیمهری یا بی ادبی قرار گیرند نباید بیمارستان یا درمانگاه را یک اداره در نظر بگیرد
3)این را پس از تجربه فراوان میگویم که بیماران را هم باید تشویق به توضیح خواهی بکنیم به قول معروف مستمع به ذوق آورد صاحب سخن را بارها شده بنده میخواستم توضیح بدهم ولی وسط حرف بیمارم گفته تو خودت دکتری ریش و قیچی دست خودت
نظام پزشکی اگه گذاشت که پیگیریشکنی علت اصلی هجمه شما عزیزان بی عقل به سیستم درمانی است که نمیدانید واقعا" چه آسیب جبران ناپذیری به مردم وارد میکنید..اینکه هر روز به هر بهانه کوچکی پزشکان را مورد تخریب و حمله قرار میدهید نتیجه ای جز بدبینی و خصومت مردم با سیستم درمانی ندارد..خیلی از مردم توصیه پزشکان و روند درمانی را نخواهند پذیرفت و چه فاجعه ای که نادان هایی مثل شما از روی عقده های کودکی وحسادت های ابلهانه به مردم خواهید زد خدا داند یک عامل همین بی اعتمادی ها شما رسانه ها هستید.طبق یک آمار معتبر تو کشور آمریکا بعد از سکته قلبی و سرطان سومین عامل مرگ خطای پزشکیه.پس میبینید که این موارد مختص کشور ایران نیست که شما هر اتفاقی رو سریع رسانه ای میکنید.این موارد در سراسر دنیا متداول و فک کنم تو ایران حتی از متوسط جهانی هم آمارمون بهتر باشه آقای مهران مدیری سعی کرد در قالب طنز برخی از مشکلات موجود حوزه پزشکی را بیان کند بلکه تلنگری باشد به آن دسته از پزشکان و کادر پزشکی که اخلاقیات و حرفه ای بودن صنف خود را بلد نیستند و یا زیر پا گذاشته اند. دیدین چه بلایی سرش آمد.