همه مردان ریاست جمهوری
سید احمد نبوی
حدود چهار سال پیش در چنین روزهایی چندین کاندیدای ریاست جمهوری بصورت فیزیکی ستادهای خود را راه اندازی کرده بودندو تعدادی دیگر نیز با مقالات و رسانه ای کردن خود و ارائه طرحهای ملی و ...در کانون اخبار ریاست جمهوری قرار داشتند ولی امروز که دقیقاً یکسال تا انتخابات ریاست جمهوری سال 1396 باقی مانده است ، نه تنها ستاد فیزیکی راه اندازی نشده، بلکه هیچ فردی هم مستقیماً خود را در معرض گمانه زنی ریاست جمهوری قرار نداده است .
براستی چرا انتخابات سال 96 که حتماً می تواند بخش بزرگی از مسیر آینده ایران اسلامی را روشن سازد ، این چنین در بی خبری به سر می برد!؟برای پاسخ این سؤال چندین دلیل را می توان در نظر گرفت :
1-آقای روحانی در شرایط بسیار سختی به سر می برد . اینکه آیا می تواند در مدت باقی مانده از ریاست جمهوری خود ، نانی از برجام بر سر سفره مردم ببرد !؟پاسخ مثبت این گزینه کفه ترازوی ایشان را سنگین می کند و برخی از کاندیدهای بالقوه تصمیمی برای کاندیداتوری نخواهند گرفت . ولی اگر پاسخ منفی باشد شاید کاندیدهای زیادی خود را در معرض نظر مردم قرار دهند . به نظر میرسد جواب مثبت و منفی این گزینه تا پایان تابستان و یا اوایل پاییز خود را نشان دهد و طرفداران برخی از کاندیداها در آن مقطع از کاندیدای خود رونمایی نمایند .
2-انتخابات ریاست جمهوری امریکا در اکتبر و نوامبر2016 نیز در انتخابات ما می تواند مؤثر باشد، پیروزی ترامپ می تواند مردم را به دنبال یک کاندیدای شبه نظامی ، مقتدر ، فراجناحی و حاکمیتی که رگه هایی از اقتصاد و امنیت را در کارنامه خود داشته باشد بکشاند واز طرفیدیگر پیروزی کلینتون می تواند طرفداران گفتگو و مصالحه را متقاعد کند که کاندیدای گفتمان محور و با نگاهی خارج از ایران را جستجو نمایند .
3-تأیید و صلاحیت آقای احمدی نژاد با شعار یارانه 250,000تومانی نیز می تواند در معادلات ریاست جمهوری آینده نقش آفرینی نماید ، اگر ایشان تأیید شوند یعنی شعار غیر واقع گرایانه 250,000هزار تومانی ایشان نیز مورد تأیید قرار گرفته است . و آیا نخبگان می توانند تأثیری در عوام برای اینکه این عدد یک انتحار است و باور نکند داشته باشند یا خیر، نیز قابل پیش بینی نمی باشد خصوصاً اینکه شرایط اقتصادی بخش یزرگی از مردم دستخوش نوسانات ناخوشایندی قرار گرفته است و البته جناحین چپ و راست همچنان به دنبال متقاعد کردن مردم به شیوه و منش خود می باشند راهی را که از سال 76 با دست به دست کردن قدرت تاکنون ادامه داده اند و هر کدام از طرفین افراد مختلفی را معرفی تا بازخورد جامعه را اندازه گیری نمایند .
در این راه اصلاح طلبان بیشترین فعالیت را نموده اند. روزنامه شرق و همراهان ایشان آقای مصباحی مقدم را کاندیدای اصولگرایان معرفی می کند و چند روز بعد روزنامه آرمان و هم سیاستهای ایشان آقای باهنر را کاندیدای اصولگرایان معرفی می کنند .
با این پروزه ها هم مهره سوزی می کنند و هم دست خالی رقیب را به اصطلاح رو می کنند. یک روز رقیبی برای آقای روحانی بنام ظریف را معرفی می کنند و یک روز دیگر جهانگیری را ظرفیتی خوب جلوه می دهند ، این فعالیتها دو جنبه دارد اول اینکه می خواهند رقیب را ترغیب فعالیت کنند تا زودتر کاندیدای ایشان را شناسایی کنند و پروژه های خود را برای وی آغاز نمایند و جنبه دیگر آن ، ترس از عدم رأی آوری آقای روحانی می باشد .و اما در جناح رقیب هیچ عکس العمل و فعالیتی وجود ندارد اصولگرایان ساکت و آرام به دنبال نقش افرینی مؤثر می باشند و شاید به دنبال اتفاقی همچون مجلس دهم ، فردی که ظاهر اصلاح طلب داشته باشد ولی در خدمت اصولگرایان و در آخرخوشحالی شدید اصلاح طلبان ولی مجلس اصولگرایانه !!!باید منتظر اتفاقات آینده ماند. اتفاقات زیادی در راه است.
براستی چرا انتخابات سال 96 که حتماً می تواند بخش بزرگی از مسیر آینده ایران اسلامی را روشن سازد ، این چنین در بی خبری به سر می برد!؟برای پاسخ این سؤال چندین دلیل را می توان در نظر گرفت :
1-آقای روحانی در شرایط بسیار سختی به سر می برد . اینکه آیا می تواند در مدت باقی مانده از ریاست جمهوری خود ، نانی از برجام بر سر سفره مردم ببرد !؟پاسخ مثبت این گزینه کفه ترازوی ایشان را سنگین می کند و برخی از کاندیدهای بالقوه تصمیمی برای کاندیداتوری نخواهند گرفت . ولی اگر پاسخ منفی باشد شاید کاندیدهای زیادی خود را در معرض نظر مردم قرار دهند . به نظر میرسد جواب مثبت و منفی این گزینه تا پایان تابستان و یا اوایل پاییز خود را نشان دهد و طرفداران برخی از کاندیداها در آن مقطع از کاندیدای خود رونمایی نمایند .
2-انتخابات ریاست جمهوری امریکا در اکتبر و نوامبر2016 نیز در انتخابات ما می تواند مؤثر باشد، پیروزی ترامپ می تواند مردم را به دنبال یک کاندیدای شبه نظامی ، مقتدر ، فراجناحی و حاکمیتی که رگه هایی از اقتصاد و امنیت را در کارنامه خود داشته باشد بکشاند واز طرفیدیگر پیروزی کلینتون می تواند طرفداران گفتگو و مصالحه را متقاعد کند که کاندیدای گفتمان محور و با نگاهی خارج از ایران را جستجو نمایند .
3-تأیید و صلاحیت آقای احمدی نژاد با شعار یارانه 250,000تومانی نیز می تواند در معادلات ریاست جمهوری آینده نقش آفرینی نماید ، اگر ایشان تأیید شوند یعنی شعار غیر واقع گرایانه 250,000هزار تومانی ایشان نیز مورد تأیید قرار گرفته است . و آیا نخبگان می توانند تأثیری در عوام برای اینکه این عدد یک انتحار است و باور نکند داشته باشند یا خیر، نیز قابل پیش بینی نمی باشد خصوصاً اینکه شرایط اقتصادی بخش یزرگی از مردم دستخوش نوسانات ناخوشایندی قرار گرفته است و البته جناحین چپ و راست همچنان به دنبال متقاعد کردن مردم به شیوه و منش خود می باشند راهی را که از سال 76 با دست به دست کردن قدرت تاکنون ادامه داده اند و هر کدام از طرفین افراد مختلفی را معرفی تا بازخورد جامعه را اندازه گیری نمایند .
در این راه اصلاح طلبان بیشترین فعالیت را نموده اند. روزنامه شرق و همراهان ایشان آقای مصباحی مقدم را کاندیدای اصولگرایان معرفی می کند و چند روز بعد روزنامه آرمان و هم سیاستهای ایشان آقای باهنر را کاندیدای اصولگرایان معرفی می کنند .
با این پروزه ها هم مهره سوزی می کنند و هم دست خالی رقیب را به اصطلاح رو می کنند. یک روز رقیبی برای آقای روحانی بنام ظریف را معرفی می کنند و یک روز دیگر جهانگیری را ظرفیتی خوب جلوه می دهند ، این فعالیتها دو جنبه دارد اول اینکه می خواهند رقیب را ترغیب فعالیت کنند تا زودتر کاندیدای ایشان را شناسایی کنند و پروژه های خود را برای وی آغاز نمایند و جنبه دیگر آن ، ترس از عدم رأی آوری آقای روحانی می باشد .و اما در جناح رقیب هیچ عکس العمل و فعالیتی وجود ندارد اصولگرایان ساکت و آرام به دنبال نقش افرینی مؤثر می باشند و شاید به دنبال اتفاقی همچون مجلس دهم ، فردی که ظاهر اصلاح طلب داشته باشد ولی در خدمت اصولگرایان و در آخرخوشحالی شدید اصلاح طلبان ولی مجلس اصولگرایانه !!!باید منتظر اتفاقات آینده ماند. اتفاقات زیادی در راه است.
