حاشیه‌نگاری بر اتفاق پارک هرندی تهران
خدماتی که به مشوقی برای معتادان و کارتن‌خواب‌ها بدل شده است
برای مثال شهرداری تهران اگرچه خودش از لحاظ قانونی خودش را ملزم به رسیدگی به پدیده کارتن‌خوابی و اعتیاد نمی‌داند اما با راه‌اندازی گرمخانه‌هایی در سطح شهر اقدام به ساماندهی معتادان و کارتن‌خواب‌ها کرده است. مسئله‌ای که در نبود خدمات موثر مددکاری اجتماعی و آگاهی بخشی به معتادان و کارتن‌خواب‌ها صرفا تبدیل به یک جای خواب برای معتادان شده و آن را تبدیل به یک محفل دورهمی آنها کرده است.
دوشنبه هفته گذشته اتفاق عجیبی در محله هرندی تهران رخ داد. تعداد زیادی از اهالی این محله به صورت خودجوش اقدام به برخورد با نزدیک به 2000 معتاد، کارتن‌خواب و بی‌خانه‌مان‌هایی کردند که در پارک این محله ساکن شده بودند. مسئله‌ای که واکنش‌های فراوانی را به همراه داشت. این اما پایان ماجرا نبود و اهالی این محله آخر این هفته هم با تجمع در این پارک و در دست داشتن پلاکاردهایی خواستار رسیدگی مسئولان به این مسئله شدند.
به گزارش تابناک، این اتفاق درست یک ماه بعد از آنی رخ داد که یک سازمان مردم نهاد یک یخچال ویترینی را در میدان شوش تهران نصب کرد تا در ایام محرم و بعد از آن مردم نذورات و غذاهایی که برای کارتن‌خواب‌ها در نظر گرفته‌اند را در آن قرار دهند. اتفاقی که با استقبال مردم هم مواجه شده است اما در دل خود جرقه‌ای به جرقه‌های موجود زده تا موجب شعله‌ور شدن آتش خشم مردم و ساکنین محله هرندی شود.
در سال‌های گذشته و با رشد و گسترش سازمان‌های مردم نهاد در کشور در حوزه کمک به کارتن‌خواب‌هاف معتادان، کودکان کار و دوره‌گردها به نظر می‌رسد نقش نهادهای دولتی و شهری برای سروسامان دادن به اوضاع این قشر از مردم کاملا کمرنگ شده است. در واقع در نبود سازمان‌ها و نهادهای دولتی و موثر، بار رسیدگی به این مسئله بر دوش سازمان‌های مردم نهاد افتاده و آنها هم با بودجه و نیروی اندک خود نتوانسته‌اند مشکلات موجود را حل کنند.
خدمات ضعیف دولتی و شهری در این زمینه و اجرای طرح‌های شکست‌خورده و بدون پشتوانه علمی و نظری موجب شده تا برخی از همین اقدامات تبدیل به انگیزه‌ای شود تا کارتن‌خواب‌ها به ادامه این سبک زندگی بیشتر تشویق شوند. برای مثال شهرداری تهران اگرچه خودش از لحاظ قانونی خودش را ملزم به رسیدگی به پدیده کارتن‌خوابی و اعتیاد نمی‌داند اما با راه‌اندازی گرمخانه‌هایی در سطح شهر اقدام به ساماندهی معتادان و کارتن‌خواب‌ها کرده است. مسئله‌ای که در نبود خدمات موثر مددکاری اجتماعی و آگاهی بخشی به معتادان و کارتن‌خواب‌ها صرفا تبدیل به یک جای خواب برای معتادان شده و آن را تبدیل به یک محفل دورهمی آنها کرده است. در واقع به‌جای اینکه با ارائه مناسب خدمات مددکاری اجتماعی در پی بهبود وضعیت آنها باشند گرمخانه‌ها را به اماکنی برای تشویق آنها به ادامه این سبک زندگی تبدیل کرده‌اند.
این یک مثال کوچک از خدماتی از این نوع می‌باشد که به جای اینکه این معضل اجتماعی را رفع کند بر شدت آن افزوده است. مثال‌های فراوانی از این دست می‌توان بیان کرد که توزیع لباس، دارو و اقلامی از این دست در میان کارتن‌خواب‌ها تنها بخشی از آن است که نه تنها مسئله را حل نمی‌کند که بر شدت آن هم می افزاید. اتفاقاتی که سرانجام منجر به واکنش شدید اهالی محله هرندی تهران شد.
بهترین مثال برای اثبات اینکه فعالیت سازمان‌های مردم نهاد موجب شده تا سازمان‌های دولتی از این معرکه پا پس بکشند را شاید بتوان در واکنش آنها به ماجرای پارک هرندی دید. جایی که آنها پس جمع‌آوری معتادان به دلیل پر بودن ظرفیت کمپ‌های ترک اعتیاد آنها را رها کرده‌اند. در واقع دولت و نهادهای مربوط به این مسئله هیچگاه اقدام به رفع این معضل نکرده‌اند و تنها صورت مسئله را از جایی به جای دیگر منتقل کرده‌اند. برای آگاهی از میزان بی‌توجهی به این مسئله بدنیست بدانید که دفتر مرکزی پلیس مبارزه با مواد مخدر ناجا در تهران بزرگ در خیابان سپاه واقع شده و اگر از اهالی این محله باشید در شعاع یک کیلومتری این ساختمان به راحتی افراد فراوانی را می‌بینید که در خیابان و ملاعام اقدام به استعمال مواد مخدر و خرید و فروش آن میکنند.
به گزارش تابناک، این اتفاق درست یک ماه بعد از آنی رخ داد که یک سازمان مردم نهاد یک یخچال ویترینی را در میدان شوش تهران نصب کرد تا در ایام محرم و بعد از آن مردم نذورات و غذاهایی که برای کارتن‌خواب‌ها در نظر گرفته‌اند را در آن قرار دهند. اتفاقی که با استقبال مردم هم مواجه شده است اما در دل خود جرقه‌ای به جرقه‌های موجود زده تا موجب شعله‌ور شدن آتش خشم مردم و ساکنین محله هرندی شود.
در سال‌های گذشته و با رشد و گسترش سازمان‌های مردم نهاد در کشور در حوزه کمک به کارتن‌خواب‌هاف معتادان، کودکان کار و دوره‌گردها به نظر می‌رسد نقش نهادهای دولتی و شهری برای سروسامان دادن به اوضاع این قشر از مردم کاملا کمرنگ شده است. در واقع در نبود سازمان‌ها و نهادهای دولتی و موثر، بار رسیدگی به این مسئله بر دوش سازمان‌های مردم نهاد افتاده و آنها هم با بودجه و نیروی اندک خود نتوانسته‌اند مشکلات موجود را حل کنند.
خدمات ضعیف دولتی و شهری در این زمینه و اجرای طرح‌های شکست‌خورده و بدون پشتوانه علمی و نظری موجب شده تا برخی از همین اقدامات تبدیل به انگیزه‌ای شود تا کارتن‌خواب‌ها به ادامه این سبک زندگی بیشتر تشویق شوند. برای مثال شهرداری تهران اگرچه خودش از لحاظ قانونی خودش را ملزم به رسیدگی به پدیده کارتن‌خوابی و اعتیاد نمی‌داند اما با راه‌اندازی گرمخانه‌هایی در سطح شهر اقدام به ساماندهی معتادان و کارتن‌خواب‌ها کرده است. مسئله‌ای که در نبود خدمات موثر مددکاری اجتماعی و آگاهی بخشی به معتادان و کارتن‌خواب‌ها صرفا تبدیل به یک جای خواب برای معتادان شده و آن را تبدیل به یک محفل دورهمی آنها کرده است. در واقع به‌جای اینکه با ارائه مناسب خدمات مددکاری اجتماعی در پی بهبود وضعیت آنها باشند گرمخانه‌ها را به اماکنی برای تشویق آنها به ادامه این سبک زندگی تبدیل کرده‌اند.
این یک مثال کوچک از خدماتی از این نوع می‌باشد که به جای اینکه این معضل اجتماعی را رفع کند بر شدت آن افزوده است. مثال‌های فراوانی از این دست می‌توان بیان کرد که توزیع لباس، دارو و اقلامی از این دست در میان کارتن‌خواب‌ها تنها بخشی از آن است که نه تنها مسئله را حل نمی‌کند که بر شدت آن هم می افزاید. اتفاقاتی که سرانجام منجر به واکنش شدید اهالی محله هرندی تهران شد.
بهترین مثال برای اثبات اینکه فعالیت سازمان‌های مردم نهاد موجب شده تا سازمان‌های دولتی از این معرکه پا پس بکشند را شاید بتوان در واکنش آنها به ماجرای پارک هرندی دید. جایی که آنها پس جمع‌آوری معتادان به دلیل پر بودن ظرفیت کمپ‌های ترک اعتیاد آنها را رها کرده‌اند. در واقع دولت و نهادهای مربوط به این مسئله هیچگاه اقدام به رفع این معضل نکرده‌اند و تنها صورت مسئله را از جایی به جای دیگر منتقل کرده‌اند. برای آگاهی از میزان بی‌توجهی به این مسئله بدنیست بدانید که دفتر مرکزی پلیس مبارزه با مواد مخدر ناجا در تهران بزرگ در خیابان سپاه واقع شده و اگر از اهالی این محله باشید در شعاع یک کیلومتری این ساختمان به راحتی افراد فراوانی را می‌بینید که در خیابان و ملاعام اقدام به استعمال مواد مخدر و خرید و فروش آن میکنند.
غیر قابل انتشار: ۲
در انتظار بررسی: ۱
انتشار یافته: ۴۸
فقط دارم فکر میکنم چرا زمان محمود همه روزنامه ها لالمونی گرفته بودن. الان همشون بلبل زبون شدن. پاسخ ها
مصطفی
| 
| ۱۵:۵۷ - ۱۳۹۴/۰۸/۲۲
چه ربطی به این زمان و زمان دولت قبل داره ؟ چرا فقط سعی می کنین با این بهانه نخ نما شده و تکراری که هیچ دردی رو دوا نمی کنه صورت مساله رو پاک کنین ؟مسلما وطیفه ی دولته و نهاد های دولتی هست که در این زمینه کار کنن . تا وضع از اینی که هست بد تر نشه
ناشناس
| | ۰۸:۲۴ - ۱۳۹۴/۰۸/۲۳
روزنامه ها همشون آرشیو دارن یه سری بزن، رو هوا حرف نزن. ناشناس
| | ۱۲:۲۹ - ۱۳۹۴/۰۸/۲۳
زمان محمود و حسن فرق نمیکنه اینجا همون ایرانه. این معتادها را باید ببرند در اردوگاه های کار بکار بگیرند که یا ترک بکنند و یا بمیرند خلاص. ناشناس
| | ۱۳:۵۶ - ۱۳۹۴/۰۸/۲۳
چون زمان محمودي كشور گل و بلبل بود تابی جون حرفا میزنی ها !؟ ... مگه فراموش کردین قبل از قصه گرمخانه ، جنازه یخ زده بود که از این طرف و اون طرف شهر پیدا میشد ... معضل اعتیاد یک شبه به وجود نیومده که با بستن چهارتا گرمخانه و یخچال ویترینی ریشه کن بشه خدا رحمت کنه ایت الله خلخالی رو. حقا روششون درست بود از زمان احمدي نژاد بود كه اعتياد رواج بيشتري پيدا كرد از زمان احمدي نژاد بود كه اعتياد رواج بيشتري پيدا كرد عزیز جان مردم اون منطقه جرم نکردن که هر روز با هزار تا مشکل مثل دزدی و زور گیری و اینا سر و کار داشته باشن اونا هم انسان هستن نصف این معتادا اگه تو بالای شهر جمع میشدن یه شبه ترتیب همشون داده می شد پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۷:۲۵ - ۱۳۹۴/۰۸/۲۲
الان اومدن بالای شهر جمع شدن... کسی جمعشون کرد؟! شما جنوب شهری ها هم فقط ادعایید ها اكثر مي بينيد معتادان در محله هاي مر فهين اجتماع نمي كنند واگر در چنين محله اي باشند با يك تلفن توسط اقايان از ان محله دور مي شوند بهترين كار ادامه همين روش اهالي هرندي مي باشد بايد هر روز به معتادان حمله وتمام وسايل انان غارت شود وبانها يي هم كه باين قشر كمك ميكنند بگويند انها را ببرند نزديك منزل خودشان هر مسول ونيروي محافظتي هم كه امد همين حرف را بانان بزنند حتي مسولين نيروي انتظامي اين اقايان مي گويند مرگ خوب است ولي براي همسايه تنها راه نجات هر محله اي از اين موضوع همبستگي در متفرق كردن وبيرون راندن اين قشر از محله خودتان است اولين اثر ان اين است كه معتادان شهرستان ها به شهر خود بر ميگردند ودر كنار خانواده خودشان بهتر مي شود بانها كمك كرد ودر ثاني با اعتراض محلات مسولين موظف به دخالت خواهند شد وقتي اقاي وزير ببيند شما ميگوييد اينها را به محله خودتان ببريد واز انها پذيرايي كنيد انوقت مي بينيد اين موضوع يك هفته اي سامان خواهد گرفتضمنا شهرداري را هم اجازه ندهايد در محله هاي پايين شهر گرم خانه ايجاد كند چون در ان صورت بهانه مي شود كه معتادين روز ها در محله شما اطراق كننداينها احتياج برسيدگي در كمپينك ها ي شبانه روزي دارند پس تنها را نجات محله شما از اين افراد همان است كه گفتم شکم سیر خوابیدن حق اولیه هر انسان است.خواه معتاد خواه ...
به انها غذا ندهید، غذای خود را با شکستن شیشه ماشین من و شما و خسارات هنگفت بدست می آورند.
ما شکم سیران خبر از سرمازدگان و گرسنگان نداریم.
اگر ۱۰ نفر از این جماعت در سرما می مردند، مقاله شما جور دیگری نوشته میشد.
بيچارها اخه كجا برن ؟؟؟؟؟ پاسخ ها
فدایی
| | ۱۴:۱۷ - ۱۳۹۴/۰۸/۲۲
برن بمیرن ناشناس
| | ۱۲:۲۷ - ۱۳۹۴/۰۸/۲۳
برن تو فضای سبز ویلاهای شمال شهری مسئولان و خرپولها سیر کردن شکم گرسنکان خدمت نیست،وظیفه است.به راستی یک معتاد در جامعه چه جایگاهی دارد؟
برای شخص سالم و آبرو مند کار نیست،چه رسد به معتاد کارتن خواب!
عزیز جان مردم اون منطقه جرم نکردن که هر روز با هزار تا مشکل مثل دزدی و زور گیری و اینا سر و کار داشته باشن اونا هم انسان هستن نصف این معتادا اگه تو بالای شهر جمع میشدن یه شبه ترتیب همشون داده می شد خراب کردن محله های خاک سفید و گود عربها ،باعث بخش شدن معتادان و مجرمان در کل تهران ، بلکه ایران شد . مقابله با معتادان متجاسری که در انظار عمومی از انجام هیچ جرمی ،کوتاهی نمی کنند برنامه ریزی و قاطعیت و سرمایه مادی و انسانی لازم دارد نه دلسوزی و ترحم بیجا
ساری هم این معضل رو تو محله مهدی آباد داشت. کلا همه رو منتقل کرد بیرون شهر! یک تجربه هست. در مورد خوب یا بد بودنش کاری ندارم. اما یک تجربه هست و قابل مطالعه. به هر حال اینها هنوز زنده اند. یک مکانی در خارج از محله براشون تدارک ببینید تا به حیات اشان در اعتیاد ادامه دهند. اعتیاد بحث پیچیده ای است و به جای تنبیه کردن معتادان باید یقه کارتل های مواد مخدر را گرفت. یعنی چی بیچاره ها کجا برن؟ غلط کردن معتاد شدن. از وقتی که یک مشت آدم روشن فکر نما گفتن اعتیاد بیماری است و باید به معتاد به چشم بیمار نگاه کرد این معتادها پر رو شدن و از عالم و آدم طلبکارن. به نظر من فقط باید به معتادی به چشم بیمار نگاه کرد که بخواد ترک کنه نه اینایی که از اعتیادشون لذت هم می برن. مشوق؟! خجالت بکشید یک آش دست این بیچاره ها میدین اینقدر منت میگذارید.... اونوقت میگید غذا و جای گرم باعث میشه کسی تشویق بشه معتاد بشه؟! با سلام بهترین حالت این هست که تمام این معتاد های محترم را به جلوی منازل ادم های دزد کلان (میلیاردی ....) و کسانی که مسولین هستند هدایت کنید تا از نزدیک با تمام وجود احساس کنند که اینقدر ادم بی خانمان بواسطه بیکاری و .... داریم. ممنون . میخواید همه این بندگان خدا را بکشند تا از نظر شما مشکل حل شود، دادن یک جای خواب و لقمه ای نان کمترین کاری است که می شود برای این بندگان خدا انجام داد، حالا که راه حل خاصی ندارید خواهشا این یک لقمه غذا را از آنها دریغ نکنید میخواید همه این بندگان خدا را بکشند تا از نظر شما مشکل حل شود، دادن یک جای خواب و لقمه ای نان کمترین کاری است که می شود برای این بندگان خدا انجام داد، حالا که راه حل خاصی ندارید خواهشا این یک لقمه غذا را از آنها دریغ نکنید یعنی دولت و مدیران با این همه ادعا حریف چند تا معتاد هم نمیشن؟ معتاد که نه زور داره دماغشو بگیری جونش در میره نه پارتی و نفوذ داره دیگه اینها رو باید بتونن کنترل کنند در کشور ما اغلب کارها کارشناسی نشده عملی می شود و بعد در مورد آن فکر می کنند!!!!!!!!!! هیچ کس نمی خواهد برای این مساله راه حل پیدا کند ولی همه میخواهند از این مساله استفاده ی تبلیغاتی برای خودشان ببرند. اصلح است این همه هزینه ای که به مناسبت جشن های ملی ومذهبی در کشور برگزار میگردد صرف اصلاح چالشهای اجتماعی و رفع معضلات اقتصادی این اقشار طرد شده وبی سروسمان کنند .آری افتخار و عید ما زمانی است که تمامی آحاد جامعه از رفاه نسبی وسلامتی برخوردار باشند .
مقاله خیلی خوبیه اما چه فایده ما ایرانی ها در تمام اموراتمان همین گونه عمل می کنیم یعنی "غیرموثر عمل کردن "واقعا درست می گویید صرف غذا و دارو و سرپناه و رها کردنشان در جامعه هیچ چیزی را حل نمی کند و اوضاع بدتر هم می شود باید کار را با هدف آغاز کرد و تا رسیدن به هدف دست از تلاش بر نداشت یعنی هدف اصلاح و بازپروری این افراد باشد حالا این اصلاح را می توان طبقه بندی کرد مثلا برای یک زن یا مردی که ایدز دارد باید عمل جراحی کرد که بچه دار نشوند تا اطفال معصوم ایدزی به دنیا نیایند برای یک معتاد توانمندتر می توان ترتیب کمپ اعتیاد مجاز را داد و برای معتاد ناجور رو به مرگ جایی جدای دیگران با درمانهای مخصوص خودشان این همه معتاد که یکشبه در پارک اسکان نکرده بودند .اما روزنامه ها وقت تازاندن بود.دیگر حنایتان رنگ ندارد. خوب ایناکمک نکن حالا میگی چی معضل خودبخود حل می شه کمی تفکر یا راه حل در این نوشتار کسی می بینه؟ آنها انسان هستند و مسلمان و ایرانی از نظر شرعی و قانونی حقوقی دارند که حداقل آن خوراک اولیه و جای خواب و درمان است از آنان دریغ نکنید. شاید یک روز ما نیز مانند آنها شدیم. مملکتی که ثروت عظیمی داره وضعیت مردمش تو فقر دارن دست و پا میزنن چرا توي منطق سخت و دور از آبادي و شهر و روستاها مثل دل كوير لوت و وسط كوير نمك كمپ هاي ترك اعتياد و اردوگاههاي كار و مهارت راه اندازي نميشه، يكمي از اين وامهاي خوردروسازا رو واسه اين جور معضلات هزينه كنن منافعش خيلي بيشتر از آلودگي و صدمات توليدات بي كيفيت است ضمن اينكه ايجاد همچين كمپ هايي ايجاد اشتغال هم ميكنه... چرا توي منطق سخت و دور از آبادي و شهر و روستاها مثل دل كوير لوت و وسط كوير نمك كمپ هاي ترك اعتياد و اردوگاههاي كار و مهارت راه اندازي نميشه، يكمي از اين وامهاي خوردروسازا رو واسه اين جور معضلات هزينه كنن منافعش خيلي بيشتر از آلودگي و صدمات توليدات بي كيفيت است ضمن اينكه ايجاد همچين كمپ هايي ايجاد اشتغال هم ميكنه... چرا توي منطق سخت و دور از آبادي و شهر و روستاها مثل دل كوير لوت و وسط كوير نمك كمپ هاي ترك اعتياد و اردوگاههاي كار و مهارت راه اندازي نميشه، يكمي از اين وامهاي خوردروسازا رو واسه اين جور معضلات هزينه كنن منافعش خيلي بيشتر از آلودگي و صدمات توليدات بي كيفيت است ضمن اينكه ايجاد همچين كمپ هايي ايجاد اشتغال هم ميكنه... همشون بریزن دریا .خودتون جای مادری بزارید که بچه اش را همین معتادها کشتند اونا انسان نیستند وبال جامعه هستند اردوگاه کار اجباری در معادن و تبعید از محل و دور شدن از مواد تنها درمانه اگر هرکس اعتیاد رو بعنوان یک بیماری در نظر بگیره دیگه کمک به این آدما ایجاد مسئله نمی کنه . اعتیاد بیماریه که ریشه خیلی عمیقی داره . محیط فرهنگ جامعه همه در ایجاد و تداوم اعتیاد مقصرند . چرا ما فقط به یک معتاد دید تک بعدی داریم . برای اعتیاد افراد چندین فاکتور لازمه . اگه همه این دید رو داشته باشیم دیگه به کمک رسانی به این آدما معترض نمی شیم . اما نحوه کمک رسانی باید سازمان دهی و معقول باشه . تابناک جان شما بیخبرید، پس بودجه 100 میلیارد تومانی شهرداری تهران در خصوص ساماندهی کارتن خواب ها چه میشود. چرا به سازمان های مردم نهاد تخصیص داده نمی شود چرا تمام کارشناسان و مدیران ذبده آسیب های اجتماعی در ده سال آخیر خانه نشین و یا در پست هایه غیر مرتبط در شهرداری مشغول هستند چرا با وجود سرمای 18 درجه در سال 86 هیچ کارتن خوابی گوشه خیابان جان تسیلم نکرد. مکن به شما میگویم آن زمان کار دست افراد فرهیخته و توانمند بود. که امروز هیچ یک از آن افراد در سمت خود نیستند. همه معتادان را اعدام کنید نه با گلوله حیف است با امپول مشترک هوا انقدر اعدام کنید تا نثلشان منقرض شود حتی یک گرم اعدام با بابا جلوي ورود مواد مخدر را بگيريد!!!! آخه به شماچه ربطی داره وبه چی شمابرخورده که ازکارشهرداری ایرادگرفته ای.خوب بوداین بدبختهاشب ازسرمایخ بزنن وبمیرن.اینهامعتادن اماشهروند هستن دیگهآدم نیستن یعنی.بجای حمایت ازکارخوب شهرداری.
داری مسله راعوض میکنی.بنظرشمادربشوببندن.ببهانه اینهکه اینهاشب همدیگرمیبینن.جاوپناهگاهی شده براشون
حرفایی میزنیدکه.تاسف داره فقط.......
حمایت عجیب و غریب و بی حد و حصر شهرداری تهران هم از فعالیت های گروه هایی نظیر طلوع بی نام و نشان ها را هم نباید نادیده گرفتمحله هرندی به کارزار سیاسی و زد و بندهای پشت پرده گروه های شبه مردم نهادی تبدیل شده که از معلولین اجتماعی هویت میگیرن
به نظر من این چند وقت به جای فکر کردن ریشه ای به حل معضل کارتن خوابی، داره یه هویت دهی نابجایی به این معضل داده میشه، کارتن خواب خودش واقعا یک قربانیه، ولی درد بزرگ تر رو زن و بچه اون کارتن خواب می کشن، بچه ای که زیر لگد پذر معتاد شیشه ای کارش به ICU میشکه. اگر می خواد کار ریشه ای صورت بگیره بهتره با رویکرد توجه به خانواده اون فرد باشه، خانواده توانمند بشه. نه این صرفا فقط سعی کنیم نیازهای اولیه کارتن خواب رو رفع کنیم، که فکر ترک هم به ذهنش خطور نکنه، موادش به جا و غذاش به جا، بالاخره اون معتاد باید به ته خطی برسه که بخواد ترک کنه، امروزه متاسفانه معضل کارتن خوابی لوکس رو داریم. و متاسفانه به صورت کور کورانه هم داره از طرف دولت حمایت میشه. موسسه هایی که حتی رییس هاشون چند روزه از همین پاتق ها بلند شدند حالا اسم خودشون رو میذارن فعال اجتماعی مثل طلوع بی نام و نشان و تولد دوباره و سه باره اونقدر غذا بردن که دیگه کارتن خواب ها نون و پنیر با اکراه قبول میکنندهمین ها مسوول کتک خوردن این بیچاره ها هستند چون یه کاری کردند کارتن خواب ها همه بریزند تو شوش
برای حل معضل اعتیاد و کارتن خوابی باید کار کارشناسی و بابرنامه انجام بشه و به ریشه ها و علتهای اصلی اون به طو مثال توزیع فراگیر مواد مخدر پرداخته بشه همچنین در کنار مددکاری فرد معتاد، آسیب های وارده به خانواده اون فرد هم دیده بشه. متاسفانه نهادهای دولتی در کنار بعضی از موسسات خیریه با انجام کارهای نمایشی و سطحی فقط مشکلات و آسیبهای اون رو عمیقتر میکنن وظاهرا در این بین بدنبال نام و نشان برای خودشون هستند