تهدید به مرگ، آن هم در مجلس شورای اسلامی، باور کنید درباره اتفاقی صحبت میکنیم که در قوه مقننه کشورمان رخ داده نه در کوچه و خیابان و به اصطلاح قدیمی ها،کوچه بازار!
به گزارش «تابناک»، روز گذشته در حاشیه بررسی طرح برجام در مجلس شورای اسلامی و در حالی که بسیاری از مردم شنونده مذاکراتی بودند که در مجلس شورای اسلامی در حال انجام بود و از بلندگوهای این نهاد قانون گذاری پخش میشد، زمانی که نوبت به یکی از نمایندگان دولت رسید تا در جایگاه قرار گرفته و برای حضار سخن بگوید، سخنان عجیبی بر زبان راند.
علی اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی و عضو تیم فنی مذاکره کننده کشورمان که برافروخته به نظر میرسید، با قرائت آیاتی از قرآن مجید، رو به نمایندگان مجلس، به چارچوب هایی که برای مذاکرات تعیین شده و در گفتوگو با دیگر کشورها مورد توجه قرار گرفته اشاره کرد و گفت: «ببخشید که میگویم؛ تا به امروز سکوت کردم اما چند روز پیش در تلویزیون [برایم] آرزوی مرگ میکردند؛ آقایی میگفت "برنامه اجرای برجام ده سال است و سن این آقا (بنده را میگفت) 66 سال است و متوسط سن ایرانیان 72 است. او تا آن زمان مرده!" آیا این نحوه حرف است؟»
صالحی در ادامه گلایه خود، با لحنی که حکایت از ناراحتی وی داشت، افزود: «الان برادر عزیزی همین جا آمده و با قسم جلاله میگوید: "سیمان میریزیم روی تو و میکشیم تو را"؛ این بیان است در نظام جمهوری اسلامی؟ این نحوه گفتار است؟ این نحوه صحبت است برای کسانی که میخواهند به این نظام خدمت کنند؟ میگویند سیمان میریزیم روی شما و در همان قلب راکتور اراک دفنتان میکنیم؟!»
اندک تأملی در این سخنان کافی است تا پی ببریم سطح سخنان برخی از مسئولان مجلسی و دولتی به قدری نزول کرده است که حتی در تریبون های عمومی از برخورد های فیزیکی با هم سخن می گویند. مساله ای که روز گذشته در مجلس شورای اسلامی درباره آن تصمیم گیری شد، مساله ای بسیار حساس ملی بود که هم آقایان مجلس و هم آقایان دولت باید می کوشیدند با مدیریت صحیح حواشی را از آن بزدایند و در نهایت صبر، متانت و عقلانیت، آنچه را که بهتر و بیشتر منافع ملت را تامین می کرد از دل آن بیرون بیاورند.
فردا که روز ورود به جزئیات طرح مجلس در مورد برجام است، مسئولان دولتی و مجلس، باید مراقبت کنند و برای چند ساعت که شده منیت ها را کنار زده و با هم و در کنار هم ، آنچه را که خیر و منفعت برای کشور می دانند، تصویب کنند. به جای دعواهایی که هیچ حاصلی برای ملت و مردم و کشور ندارد.