در نگاهی گذرا به تاریخ معاصر کشورمان، روزهای تلخ و شیرین فراوانی مقابل چشممان رژه میروند؛ روزهایی که یک ملت با هم خندیدند و روزهایی تلخ که زخمشان از یادمان نمیرود. در میان همه این رویدادها، شاید کودتای 28 مرداد 1332 یکی از تلخترین و دردناکترین رویدادهای تاریخی کشورمان باشد؛ اتفاقی که موجب یک دلسردی همگانی در آن برهه تاریخی شد.
به گزارش «تابناک»، یک پویایی شادکامی جمعی در ایران سالهای آخر دهه بیست اوایل دهه سی موج میزد که هنوز در دل مردم جا خوش نکرده، با کودتای سیاه 28 مرداد بساطش جمع شد. در آن روزها، مردم ایران شاد از کوتاه کردن دست خارجیهای از منابع نفتشان، ملی شدن این صنعت را جشن میگرفتند و کمی بعد به استقبال نخستوزیری رفته بودند که حق ایران را در دادگاه لاهه از انگلیسیها بازستانده و حالا قدرتمندتر از قبل به کشور بازگشته بود. همین شور و شعف و پویایی جمعی اما بر چشم بر هم زدنی از میان رفت. ایالات متحده امریکا با همکاری انگلستان و به پشتگرمی پادشاه وقت ایران، نخستین براندازی دولت خارجی را رقم زد تا با یک دلسردی همگانی و سرکوب احساسات ملی یک کشور توسعه سیاسی ایران سالها عقب بیفتد.
بعدها و در سال 2000 مادلين آلبرایت وزیر امور خارجه دولت کلينتون به خاطر نقش تأثيرگذار امریکا در کودتای 28 مرداد از مردم ایران عذرخواهی رسمی کرد و با تکيه بر واژه کودتا اعتراف نمود که براندازی دولت ملی ایران در سال 32 موجب پسرفت توسعه سياسی در ایران شد. این اتفاق بعدها در دولت باراک اوباما هم رخ داد و هیلاری کلینتون، وزیر امورخارجه وقت هم به خاطر کودتا از ایران به شکل رسمی عذرخواهی کردند.
با این همه، اما هیچ وقت خاطره تلخ سرنگونی یک دولت ملی در ایران توسط ایالات متحده امریکا پاک نشده است. خوانده می شوید امروز تابناک درباره این کودتا از شما این است: