چرا روش سنتی ازدواج را به روشهای امروزي ترجيح می‌دهيم؟
محمدحسين رستگاري
مشكلات جامعه شناختي ازدواج و تشكيل زندگي از يك سو و سيل ويرانگر اختلافات خانوادگي و افزايش آمارطلاق از سوي ديگر گوياي نيازمندي جامعه به بسيج همه امكانات براي مهار اين آسيب اجتماعي بنيان كن زيباييهاي جامعه و سرمنشا بسياري از معضلات و پلشتيهاي اجتماعي است.
تغيير سبك زندگي با القاي رفتارها و شيوه هايي نو و بعضا مخرب يكي از اين عوامل است. اين نوشته در صدد اين نيست تا به نقد شيوه هاي جديد ازدواج و نارساييهاي آن بپردازد، بلكه سعي بر اين است تا با روشي ايجابي به اين سوال كه «چرا ازدواج توسط خانواده ها و يا به قولي به روش سنتي را به روشهاي امروزين ترجيح مي دهيم؟» پاسخ دهد. پاسخ اين سوال را در 10 نكته نهفته در «ازدواج به روش سنتي» ملاحظه فرماييد:
1- خانواده ها با احساس وظيفه و خيرخواهي براي فرزندانشان با تحقيق و بررسيهاي علمي- تجربي كفويت را به نحو احسن مي سنجند و با آينده نگري و در نظر گرفتن سعادت دنيوي و اخروي آنان سعي مي كنند كمك حال انتخاب بهينه نسل بعد از خود باشند.
2- خانواده هاي طرفين ازدواج با احساس نزديكي به يكديگر و با روشي شهودي علايم سازگاري يا ناسازگاري متقابل بين خود و همچنين خانواده آينده فرزندانشان را درك مي كنند و به نداي درون خود پاسخ مي دهند، كه اين درك شهودي و عمل به آن نتيجه مثبتي در پي دارد.
3- در ازدواج به روش سنتي به تعداد افراد دخيل در زنجيره فرايند ازدواج دو زوج، حامي ازدواج و احساس تعلق فراهم مي شود و از هرگونه احساس منفي و عدم تعلق به اين فرايند و نتايج منفي آن كاسته مي شود. علاوه بر اينكه اصولا عقول و افكار متعدد در موضوعي واحد درصد خطا را به طور قابل ملاحظه اي پايين مي آورد.
4- زوجين در ازدواجهاي سنتي و حاصل اينگونه فرايند نه تنها خودرا مديون تلاشها و فداكاريهاي افراد دخيل در ازدواج خود مي دانند بلكه سعي مي كنند با روحيه گذشت، صبر و فداكاري از اين تاسيس مقدس و محصول كار جمعي با حداكثر توان پاسداري كنند.
5- در ازدواجهاي سنتي خانواده هاي دو طرف به رغم ازدواجهاي با آشنايي اينترنتي، خياباني و محيطي، با مخالفتها و تاملهاي سازنده خود در ناهمخوانيها، فرايند ازدواج را از حالت احساسي- عاطفي خارج كرده و به سمت عقلاني- عقلايي شدن هدايت مي كنند.
6- در ازدواجهاي سنتي خودِ سبك و سياق و فرايند آن آموزنده است و توام با احترامات و توجه به اصول و مباني متكي به تجربه و اعتقادات و فرهنگ بومي انجام مي شود. طي اين مراحل بر اهميت و تقدس تاسيس ازدواج و لزوم محافظت از آن مي افزايد و قبح سبك شمردن و سهل انگاري در حراست از آن را در زوجين نهادينه مي كند.
7- اعتماد زوجين به خانواده خود در ازدواجهاي سنتي پشتوانه خوبي براي زمان اختلافات و ترديدهاي آنها در ادامه زندگي است؛ آنها با دلگرمي خاصي و با نگاهي ريشه دار و مثبت انديش به اختلافات مي نگرند و آنها را مديريت مي كنند.
8- فرايند ازدواج به روش سنتي ريشه در آداب و رسوم و ارزشهاي فرهنگي و احساس تعلق به آن دارد و همراه با تاني در اجرا ست. از اين رو احساس هويت و و ابستگي به فرهنگ اصيل، آن را پشتيباني مي كند. درحاليكه در شيوه هاي بي ريشه امروزي ازدواج، سنت شكني، عادي شماري مخالفتهاي(از سر محافظه كاري) خانواده و احساسهاي غالبا كور و سرعت در فرايند، زيربناي آن به شمار مي رود؛ امري كه فرداي زندگي مشترك را در كوران اختلافات، دچار احساس يلگي و جدايي از عقبه و هويت فرهنگي مي كند.
9- در ازدواجهاي سنتي بر خلاف ازدواجهاي نوين برخورد تك شاخصي انتخاب و مبتني بر عشق لحظه اي و اصالت»من وتو» را نفي و انتخاب مبتني بر شاخصهاي متعدد و اولويت بندي شده و مبتني بر هويت جمعي و عشق پايدار و فزاينده را ترويج مي كند. بديهي است كه اين روش ضمن نتيجه بخشي بهتر موافق طبع بلند مدت و كمال خواه انسانهاست.
10- در ازدواج به روش سنتي خانواده هاي طرفين با احساس همدلي و همزباني با زوجين، سعي مي كنند به تحكيم خانواده نوپا كمك كنند وضمن احترام به تجربه كردنهاي آنها، بدون منت باري از دوششان بردارند. نهاد داوري در اين ازدواجها به معني واقعي خود در هنگام بروز اختلاف، با رويكردي مثبت انديش و ترميمي، تشكيل شدني و داراي كاركرد حداكثري است.
تغيير سبك زندگي با القاي رفتارها و شيوه هايي نو و بعضا مخرب يكي از اين عوامل است. اين نوشته در صدد اين نيست تا به نقد شيوه هاي جديد ازدواج و نارساييهاي آن بپردازد، بلكه سعي بر اين است تا با روشي ايجابي به اين سوال كه «چرا ازدواج توسط خانواده ها و يا به قولي به روش سنتي را به روشهاي امروزين ترجيح مي دهيم؟» پاسخ دهد. پاسخ اين سوال را در 10 نكته نهفته در «ازدواج به روش سنتي» ملاحظه فرماييد:
1- خانواده ها با احساس وظيفه و خيرخواهي براي فرزندانشان با تحقيق و بررسيهاي علمي- تجربي كفويت را به نحو احسن مي سنجند و با آينده نگري و در نظر گرفتن سعادت دنيوي و اخروي آنان سعي مي كنند كمك حال انتخاب بهينه نسل بعد از خود باشند.
2- خانواده هاي طرفين ازدواج با احساس نزديكي به يكديگر و با روشي شهودي علايم سازگاري يا ناسازگاري متقابل بين خود و همچنين خانواده آينده فرزندانشان را درك مي كنند و به نداي درون خود پاسخ مي دهند، كه اين درك شهودي و عمل به آن نتيجه مثبتي در پي دارد.
3- در ازدواج به روش سنتي به تعداد افراد دخيل در زنجيره فرايند ازدواج دو زوج، حامي ازدواج و احساس تعلق فراهم مي شود و از هرگونه احساس منفي و عدم تعلق به اين فرايند و نتايج منفي آن كاسته مي شود. علاوه بر اينكه اصولا عقول و افكار متعدد در موضوعي واحد درصد خطا را به طور قابل ملاحظه اي پايين مي آورد.
4- زوجين در ازدواجهاي سنتي و حاصل اينگونه فرايند نه تنها خودرا مديون تلاشها و فداكاريهاي افراد دخيل در ازدواج خود مي دانند بلكه سعي مي كنند با روحيه گذشت، صبر و فداكاري از اين تاسيس مقدس و محصول كار جمعي با حداكثر توان پاسداري كنند.
5- در ازدواجهاي سنتي خانواده هاي دو طرف به رغم ازدواجهاي با آشنايي اينترنتي، خياباني و محيطي، با مخالفتها و تاملهاي سازنده خود در ناهمخوانيها، فرايند ازدواج را از حالت احساسي- عاطفي خارج كرده و به سمت عقلاني- عقلايي شدن هدايت مي كنند.
6- در ازدواجهاي سنتي خودِ سبك و سياق و فرايند آن آموزنده است و توام با احترامات و توجه به اصول و مباني متكي به تجربه و اعتقادات و فرهنگ بومي انجام مي شود. طي اين مراحل بر اهميت و تقدس تاسيس ازدواج و لزوم محافظت از آن مي افزايد و قبح سبك شمردن و سهل انگاري در حراست از آن را در زوجين نهادينه مي كند.
7- اعتماد زوجين به خانواده خود در ازدواجهاي سنتي پشتوانه خوبي براي زمان اختلافات و ترديدهاي آنها در ادامه زندگي است؛ آنها با دلگرمي خاصي و با نگاهي ريشه دار و مثبت انديش به اختلافات مي نگرند و آنها را مديريت مي كنند.
8- فرايند ازدواج به روش سنتي ريشه در آداب و رسوم و ارزشهاي فرهنگي و احساس تعلق به آن دارد و همراه با تاني در اجرا ست. از اين رو احساس هويت و و ابستگي به فرهنگ اصيل، آن را پشتيباني مي كند. درحاليكه در شيوه هاي بي ريشه امروزي ازدواج، سنت شكني، عادي شماري مخالفتهاي(از سر محافظه كاري) خانواده و احساسهاي غالبا كور و سرعت در فرايند، زيربناي آن به شمار مي رود؛ امري كه فرداي زندگي مشترك را در كوران اختلافات، دچار احساس يلگي و جدايي از عقبه و هويت فرهنگي مي كند.
9- در ازدواجهاي سنتي بر خلاف ازدواجهاي نوين برخورد تك شاخصي انتخاب و مبتني بر عشق لحظه اي و اصالت»من وتو» را نفي و انتخاب مبتني بر شاخصهاي متعدد و اولويت بندي شده و مبتني بر هويت جمعي و عشق پايدار و فزاينده را ترويج مي كند. بديهي است كه اين روش ضمن نتيجه بخشي بهتر موافق طبع بلند مدت و كمال خواه انسانهاست.
10- در ازدواج به روش سنتي خانواده هاي طرفين با احساس همدلي و همزباني با زوجين، سعي مي كنند به تحكيم خانواده نوپا كمك كنند وضمن احترام به تجربه كردنهاي آنها، بدون منت باري از دوششان بردارند. نهاد داوري در اين ازدواجها به معني واقعي خود در هنگام بروز اختلاف، با رويكردي مثبت انديش و ترميمي، تشكيل شدني و داراي كاركرد حداكثري است.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۳
ما که ترجیح نمی دهیم..... به قول ریچارد فاینمن برنده نوبل فیزیک و یکی از تاثیرگذارترین دانشمندان قرن اخیرهر کس توی بیان مطلبی از کلمات قلبه سلمبه استفاده کنه معنیش اینه که خودش هم نمی فهمه چی داره می گه
اگه بلدی یه جور بگو بقیه هم بفهمن.
درسته در ازدواج های سنتی بی اهمیت ترین موضوع خود اون دو نفرین که می خوان ازدواج کنن.همش خانواده