پول بدهید تا تمامی نهادها را برای انجام کارتان همراه کنیم!

از رانت خواری تا اصطلاح جدیدترِ «ویژه خواری»، هر چه درباره سو استفاده برخی از منابعی که در اختیارشان قرار داده شده، برای منافع شخصی بشنویم، باز احتمالا به مخیله مان خطور نخواهد کرد که برخی هستند که مدت ها پیش از این مرحله عبور کرده و بسته رانتی فراهم می‌آورند!

به گزارش «تابناک»، ماجرای جعلی بودن کارت خدمت برخی فوتبالیست‌های کشورمان که به فاصله یکی دو روز از اتمام فصل گذشته لیگ برتر به تیتر یک روزنامه های ورزشی تبدیل شد، شب گذشته یکی از موضوعات ویژه برنامه نود را به خود اختصاص داد تا بینندگان پر شمار این برنامه سخنانی بشنوند که در کمتر برنامه تلوزیونی دیگری می‌توان شنید.

اینکه برخی فوتبالیست ها با کارت پایان خدمت جعلی در لیگ بازی کرده باشند، موضوعی بود که در سالهای گذشته سابقه داشته اما این بار حکایت نه بازی کردن با کارت جعلی، که برملا شدن راز دو باندی بود که کارت پایان خدمت اصلی (بخوانید جعلی ولی معتبر!) به برخی فوتبالیست‌ها فروخته بودند و اینقدر این کارشان رونق داشته که می‌بینیم در تیم ملی فوتبال کشورمان هم از مشتریانشان به چشم می‌خورند!

شاید همین گستردگی کار بود که عادل فردوسی پور، مجری توانمند برنامه را مجاب کرد نام «سربازی گیت» را برای این رسوایی انتخاب کرده و بخشی از برنامه خود را معطوف به بررسی این رویداد کند؛ رویدادی که می‌تواند در برنامه‌های غیر ورزشی رسانه ملی و حتی بسیاری نهادها مورد بررسی قرار گیرد و ریشه یابی شود.

آن گونه که در برنامه نود مطرح شد، فروش کارت پایان خدمت به برخی فوتبالیست ها آنقدر حساب شده و دقیق صورت می‌گرفته که خریداران این محصول می‌توانستند با استفاده از آن، گذرنامه بگیرند، دانشگاه بروند و همه امور زندگی خود را طبیعی پی بگیرند و از این بابت کوچکترین دغدغه خاطری نداشته باشند چراکه باند تهیه کننده این کارت ها، فکر همه جوانب کار را پیش تر کرده است.

به قول فردوسی پور، این یعنی برخی سودجویان نهادهایی مثل نظام وظیفه، اداره گذرنامه، وزارت علوم و حتی پزشکی قانونی و ثبت احوال را برای اهداف خویش به خدمت گرفته، مورد سو استفاده قرار داده و بد نام کرده باشند تا در نهایت کارتی به مشتریان بفروشند که از دید این نهادها معتبر شناخته می‌شود اما در حقیقت معتبر نیست!

اینکه این نهادها چه واکنشی به موضوع نشان داده یا قصد دارند در آینده نشان دهند، موضوعی است که نمی‌توان درباره آن اظهار نظر کرد اما وقتی می‌بینیم که اوضاع رانت خواری در کشورمان تا آنجا اوج گرفته که برخی دلالان بسته های رانت خواری تدارک می‌بینند و از نهادهای انتظامی مثل نظام وظیفه و گذرنامه تا دیگر نهادهای کشور را برای کسب پول تحت الشعاع قرار می‌دهند، چاره‌ای نخواهیم داشت جز اینکه بپذیریم اوضاع وخیم است.

این در حالی است که وقتی می‌بینیم برملا شدن چند ماهه این رسوایی، برخلاف تصور خیلی هایمان، تاکنون به لرزاندن هیچ جایی نرسیده، ناچاریم با مجری برنامه هم رای شویم که گفت: این رسوایی در هر جای جهان که رخ داده بود، عده زیادی استعفا می‌دادند و یا اخراج می‌شدند اما اینجا انگار نه انگار!

گویی خیلی ها پذیرفته‌اند که این روال فراقانونی جزیی ناگسستنی از شرایط امروزی جامعه است و نه تنها برای فرار از آن نمی‌توان کاری کرد، بلکه چه بسا بهره نبردن از آن برای حل مشکلاتی که با آن مواجهیم، یکی از راهکارهای اصولی باشد؛ آنقدر که گفته شد یکی از مسئولان نظامی در این باره گفته: بازیکنان مقصر نیستند!

اگر این باور را قبول کنیم، سنگ روی سنگ بند نخواهد شد و ناچاریم بپذیریم که رانت‌های رقم خورده در دیگر عرصه ها نیز نباید اعتراضی به همراه داشته و با پیگیری مواجه شود؛ این در حالی است که اگر این روند را نپذیریم و این دست اتفاقات را نشانه‌ای از وخامت اوضاع دانسته -و به قول فردوسی پور، افشای جعلی بودن کارت 105 فوتبالیست را افشای تنها بخشی از زنجیره فسادی بزرگ تر بدانیم،- ناگزیریم از تحمل برای دیدن نتایج پرونده «سربازی گیت»!  

شاید بهتر است این بخش برنامه نود را بارها و بارها ببینیم و مسائل مطرح شده در آن را در حکم مسائلی حل نشده بدانیم تا زمانی که به آنها پاسخ داده شد، قضاوت کنیم: