کشته شدن یک قلاده پلنگ در منطقه الیمالات +عکس

هر چه سال 92 پر بود از اخبار کشتار پلنگ در نقاط گوناگون کشور، سال 93 اخبار کشف اجساد بی‌جان پلنگ‌ها مخابره می‌شود؛ یکی دو تا در پارک ملی گلستان (اینجا و اینجا)، دیگری در منطقه حفاظت شده کوه بافق (اینجا) و اکنون ‌در جنگل واتاشان.

به گزارش «تابناک»، دو تن از دانشجویان دکترای منابع طبیعی که برای تحقیقات راهی جنگل واتاشان در منطقه الیمالات (محدوده بین بخش نور و بخش چمستان در شهرستان نور - مازندران) شده بودند، در حین پیمایش متوجه لاشه پلنگی شدند که معلوم بود چندین روز از مرگ آن می‌گذرد، چراکه در حال تجزیه بود.

ایمان چاپلاق پریدری‌ در این باره به خبرنگار «تابناک» گفت: وقتی با پلنگ کشته شده روبه‌رو شدیم، مراتب را به اطلاع مأموران محیط زیست منطقه رساندیم که به ساعت نکشیده، خود را به ما رسانده و گزارش خود را در این باره به همراه تصویر تنظیم کردند.

او می‌افزاید: مأموران جسد پلنگ را با خود نبردند، شاید به این دلیل که در حال تجزیه بود و همین فرصتی برایمان فراهم آورد که فردای آن روز (یعنی دیروز، سه‌شنبه) با همراهی اساتید گروه محیط زیست بار دیگر سری به آن زده و نمونه‌برداری توسط ایشان برای تعیین علت مرگ حیوان انجام گیرد.

آن گونه که نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد، علت مرگ این پلنگ که دو ساله به نظر می‌رسد، به احتمال زیاد مسمومیت بوده که‌ می‌توان احتمال داد، طعمه‌گذاری مسموم توسط ساکنین روستاهای مجاور این جنگل آن را رقم زده باشد.

نخستین بار سال 87 بود که وجود پلنگ در مناطق جنگلی شهرستان نور تأیید و پیرو آن از ساكنان روستاهای واقع در این مناطق خواسته شد، از تله‌گذاری، ‌‌مواد مسموم‌كننده حيوانات و مجروح كردن این گونه‌های نادر خودداری کرده و به محض دیدن پلنگ، ‌به محیط‌بانان و محیط زیست شهرستان اطلاع دهند؛ درخواستی که دست‌کم در این مورد به هیچ انگاشته شده است.

آن زمان علت دیده شدن این گونه‌ها در جنگل‌های پایین دست، خشکسالی و کم آبی در مناطق کوهستانی و دشت‌های بالادست عنوان شد که حیواناتی چون پلنگ را وادار به کوچ کرده بود و از آن تاریخ به بعد، گزارشی مبنی بر دیده شدن پلنگ در این ناحیه گزارش نشده تا امروز که متأسفانه از مرگ یک پلنگ جوان در آن ناحیه خبر می‌رسد.

از جمله نکات جالب توجه در سخنان دانشجویانی که پلنگ کشته شده را کشف کردند، سخنانی است که به نقل از محیط‌بانان منطقه نقل می‌کنند تا دریابیم‌ حراست از نود هزار هکتار زمین‌های جنگلی به سه محیط‌بان واگذار شده که اگر درست باشد، با عدم حراست از آن اراضی تفاوت چندانی نخواهد داشت!