انتقاد اندیشکده آمریکایی از انتظارات 1+5
بین «بازداشتن ایران از دستیابی به توان هسته ای نظامی» و «بازداشتن ایران از ساخت سلاح هسته ای» تفاوت وجود دارد. آیپک و سناتورهای آمریکایی باید در بیان خواسته های خود بیشتر دقت کنند.
مدیر اندیشکده آمریکایی «انجمن کنترل تسلیحات» با اشاره به نامه اخیر جمعی از سناتورهای کنگره به اوباما درباره مذاکرات هسته ای ایران هشدار داد که انتظارات ناممکن کنگره از تیم مذاکره کننده شانس دستیابی به راه حل دیپلماتیک را کاهش می دهد.به گزارش ایرنا، داریل جی کیمبال مدیر اجرایی اندیشکده آمریکایی «انجمن کنترل تسلیحات» موسوم به ACA، در مقاله روز سه شنبه خود درباره نامه 83 تن از سناتورهای کنگره آمریکا به اوباما درباره مذاکرات هسته ای ایران و گروه 1+5 (پنج عضو دائم شورای امنیت و آلمان) نوشت؛ در این نامه که امروز (سه شنبه 18 مارس/27 اسفند ماه) توسط «آیپک» (بزرگ ترین لابی صهیونیست ها در آمریکا) منتشر شده است، امضا کنندگان از مذاکرات ایران و گروه 1+5 حمایت کرده و تعهد هر دو حزب را به همکاری با رییس جمهوری در این خصوص ابراز کرده اند. واضح است که کنگره در اجرای هرگونه توافق جامع بین ایران و 1+5 نقش مهمی دارد و اعضای سنا و مجلس نمایندگان مسئولند که بر مبنای درک روشن و انتظارات واقع بینانه از مذاکرات از تلاش های گروه 1+5 حمایت کنند. با این حال، برخی از جملات این نامه مبهم و مغایر با واقعیات هستند که ارزش آن را به عنوان راهنمایی برای موفقیت در مذاکره هسته ای با ایران پایین می آورد.
در ابتدای این نامه آمده است که ما همگی امیدواریم که مذاکرات در بازداشتن ایران از دستیابی به توان هسته ای موفق شود. متاسفانه ایران در حال حاضر چنین توانی دارد و به گفته جامعه اطلاعاتی آمریکا اگر ایران تصمیم گرفته بود که سلاح هسته ای بسازد، حداقل از سال 2007، ظرفیت علمی، فنی و صنعتی این کار را داشت. اکنون می توان ظرفیت هسته ای ایران را به گونه قابل توجهی کاهش داد اما حتی اگر ایران به برچیدن تمامی تاسیسات و تجهیزات غنی سازی خود هم مجبور شود، باز هم نمی توان توان هسته ای آن را کاملا از بین برد.
این کارشناس آمریکایی در ادامه افزود: «سناتورها در جای دیگری از نامه خود خواهان ˈبازداشتن ایران از ساخت یا توسعه تسلیحات هسته ایˈ شده اند که به هدف اعلامی تیم اوباما و شرکای ایالات متحده در گروه 1+5 نزدیک تر است. آیپک ادعا می کند که این نامه ˈنشانه بارز عزم جدی سنا برای بازداشتن ایران از دستیابی به توان هسته ای نظامیˈ است اما ادبیات متناقض این نامه، ادعای فوق را زیر سوال می برد.»
کیمبال در توضیح این تناقض استدلال کرد: بین «بازداشتن ایران از دستیابی به توان هسته ای نظامی» و «بازداشتن ایران از ساخت سلاح هسته ای» تفاوت وجود دارد. آیپک و سناتورهای آمریکایی باید در بیان خواسته های خود بیشتر دقت کنند.
مدیر این اندیشکده در ادامه افزود: آنها همچنین در نامه خود گفته اند که یکی از ˈاصولˈ ی که ایالات متحده باید بر آن پافشاری کند این است که ˈهر توافقی باید تاسیسات مرتبط با برنامه هسته ای تسلیحاتی ایران را برچیند.
حال اینکه در عمل چگونه می توان این اصل را اجرا کرد معلوم نیست! از لحاظ فنی، تاسیسات غنی سازی اورانیوم و هر راکتور هسته ای یا فناوری های چرخه سوخت هسته ای کاربردهای نظامی و غیرنظامی دارد. می توان با انجام بازرسی های دقیق تر، توان جامعه بین المللی را در ردیابی و شناسایی فعالیت های هسته ای نظامی یا انتقال احتمالی مواد هسته ای به تاسیسات اعلام نشده، افزایش داد اما ˈبرچیدنˈ تاسیسات و برنامه های هسته ای اصلی ایران از لحاظ سیاسی عملی نیست و از آن گذشته، برای بازداشتن ایران از ساخت تسلیحات هسته ای ضرورتی ندارد.
داریل جی کیمبال، مدیر اندیشکده انجمن کنترل تسلیحات در پایان نوشت: راه حل های واقع بینانه ای برای رفع هریک از نگرانی های مربوط به برنامه هسته ای ایران وجود دارد اما اگر کنگره بر نتایج دست نیافتی پافشاری کند یا به دنبال تحمیل خواسته های مبهم بر مذاکره کنندگان باشد، شانس دستیابی به راه حل دیپلماتیک کاهش خواهد یافت، ممکن است توانایی های هسته ای ایران افزایش یابد و امکان بروز درگیری نیز بیشتر شود.
