چگونه دیپلماسی هسته‌ای ایران، به کاهش نفوذ رژیم اسرائیل انجامید؟

از زمان آغاز روند مذاکرات هسته‌ای ایران و به موازات تلاش‌های بین‌المللی برای حل و فصل اختلافات در این زمینه، موضع رژیم اسرائیل همواره بر ضرورت تشدید هر چه بیشتر فشار‌ها بر ایران استوار بوده است. با این حال، پس از دور جدید مذاکرات هسته‌ای ایران در وین، برخی تحلیلگران اسرائیلی از کاهش چشمگیر نفود این رژیم بر روند مذاکرات در نتیجه دیپلماسی ایران سخن می‌گویند.

به گزارش «تابناک»، روزنامه اسرائیلی «هاآرتص» امروز مطلبی ‌درباره دور اخیر مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه ۱+۵ در وین منتشر کرده که بخش‌هایی از آن بسیار جالب توجه به نظر می‌رسد.

به باور تحلیلگر این روزنامه، روند تلاش‌های طرفین برای رسیدن به راه حل جامع تا جایی جدیت یافته که اعمال فشار رژیم اسرائیل بر غرب، دیگر تأثیر چندانی بر این روند نخواهد داشت.

این روزنامه اشاره می‌کند، ‌در این دور از مذاکرات هسته‌ای، بر خلاف دوره‌های پیشین، نه از درز اطلاعات محرمانه به مطبوعات خبری بود و نه از اتهام زنی طرفین به یکدیگر. بیانیه خوانده شده از سوی محمد جواد ظریف و کا‌ترین اشتون نیز بسیار مثبت بود و حتی زبان بدن مقامات ارشد مذاکره کننده دو طرف نیز حکایت از عزم طرفین برای پوشیده نگه داشتن اختلاف نظرهای موجود میان خود داشت.

در این زمینه، یک مقام ارشد آمریکایی حاضر در مذاکرات وین گفته، احساس دو طرف در این مذاکرات این بوده که برای به نتیجه رساندن کار گرد هم آمده‌اند؛ بنابراین، هیچ موضع‌گیری ایدئولوژیک یا اظهارنظر تهاجمی در کار نبوده و همه چیز صریح و مشخص و در راستای رسیدن به هدف جریان یافته است.

اما‌‌ همان گونه که اشاره شد، مهم‌ترین نکته اشاره شده از سوی هاآرتص، ارتباط تحولات مربوط به مذاکرات وین با مواضع رژیم اسرائیل در قبال برنامه هسته‌ای ایران است.

به باور این روزنامه، یکی از روشن‌ترین نکاتی که از دور اخیر مذاکرات هسته‌ای ایران دریافت می‌شود‌، موقعیت دشواری است که رژیم اسرائیل در آن گیر افتاده است.

هاآرتص اشاره می‌کند ‌از دید شش قدرت جهانی طرف مذاکره با ایران، موضع بنیامین نتانیاهو مبنی بر «عدم غنی سازی و برچیدن سانتریفیوژ‌ها» هیچ ریشه‌ای در واقعیت ندارد. در حقیقت، اکنون کار به جایی رسیده که از نظر این کشور‌ها، رژیم اسرائیل و شخص نتانیاهو در مسیر مذاکرات هسته‌ای ایران به نام «مزاحم» در نظر گرفته می‌شوند.

در همین راستا، سفر مقامات آمریکایی، فرانسوی و انگلیسی به سرزمین‌های اشغالی جهت ارائه گزارش به مقامات اسرائیلی نیز بیش از چیز، حالت امری روتین و کاری برای از سر باز کردن این مسأله ارزیابی می‌شود تا هماهنگ سازی واقعی سیاست‌ها. در چنین شرایطی، می‌توان گفت توانایی رژیم اسرائیل برای اعمال نفوذ در روند مذاکرات بسیار اندک است یا اصولاً وجود ندارد.

البته هرچند هاآرتص از کاهش چشمگیر نفوذ رژیم اسرائیل بر مذاکرات هسته‌ای ایران سخن می‌گوید، نباید این امر را به معنای توقف «تلاش» این رژیم در این مسیر تلقی کرد، زیرا در همین مطلب اشاره شده که با وجود شکست لابی صهیونیستی آمریکا (آیپک) در تلاش خود برای تشدید فشار تحریم‌ها بر ایران، دیگر گروه‌های هوادار رژیم اسرائیل در آمریکا، از جمله «پروژه اسرائیل»، با حمایت شدید سفارت این رژیم در واشنگتن و نیز دفتر نخست وزیری رژیم اسرائیل، در صدد شکل دادن به کمپین جدیدی علیه ایران هستند.

نکته دیگری که این روزنامه از نظر دور داشته، اینکه هرچند عزم گروه ۱+۵ برای حل موضوع هسته‌ای، مقامات دولتی کشورهای عضو این گروه را به کم توجهی به رژیم اسرائیل کشانده، ‌این بدان معنا نیست که دیگر ساختارهای قدرت در این کشور‌ها، ‌به ویژه کنگره در آمریکا، نیز دست از پیروی کامل از سیاست‌های رژیم اسرائیل برخواهد داشت.

در این راستا، هرچقدر هم که سفر مقامات آمریکایی به سرزمین‌های اشغالی، حالت «از سر باز کردن» پیدا کرده باشد، ‌برای کاهش فشار کنگره بر دولت هم که شده، سطح مشخصی از هماهنگی‌ها میان آمریکا و رژیم اسرائیل در موضوع هسته‌ای ایران حفظ خواهد شد. هرچند، تردیدی نیست که روند دیپلماتیک جدید آغاز شده از سوی ایران، دولت‌های غربی را در موضعی قرار داده که افراطی‌گری در مقابل ایران، جایگاه خود این دولت‌ها را در میان افکار عمومی خود و جامعه جهانی تضعیف خواهد کرد و این در تضاد آشکار با منافع رژیم اسرائیل است.