ایران را بدرستی سرزمین چهار فصل نامیده اند و نیز بدرستی زیباست و از تنوع بسیار زیادی برخوردار است از منظر تنوع قومیتها تا تنوع در طبیعت و آب و هوا کشوری بی نظیر است به همین دلیل نیز تنوع زیادی در آثار باستانی و مراکز طبیعی گردشگری و آداب و رسوم مردمان آن مشاهده میشود هر یک از استانها و شهرهای این کشور زیبایی خاص خود را دارد که در دیگر شهرها واستانها یافت نمیشود اما منطقه آذربایجان در این میان جایگاه ویژه و منحصر بفردی دارد
اگر از تهران به سوی غرب کشور برای بازدید وگردشگری در مناطق استانهای البرز ، قزوین ،زنجان ، اردبیل ، آذربایجانشرقی و غربی حرکت کنیم به آثار باستانی بسیار زیادی بر میخوریم که به جرات میتوان گفت این همه تنوع در سایر مناطق کشور وجود ندارد علاوه بر آثار باستانی بسیار متنوع این منطقه ، مراکز گردشگری طبیعی نیز بسیار زیاد و متنوع است از کوههای سربه فلک کشیده ساوالان و سهند و رودخانه های خروشان و پرآب ارس و قزل اوزن و زرینه رود و سیمینه رود تا پارکهای زیبای هریک از شهر های آن ، اما دو چیز باعث میشود که منطقه آذربایجان از زیبایی خاص و منحصر بفردی برخوردار شود یکی جنگلهای زیبای ارسباران که به جرات میتوان گفت یکی از زیباترین و نادرترین جنگلهای جهان به مناسبت تنوع گیاهی به شمار می رود و دومی به دلیل قرار گرفتن زیباترین کوههای ایران ساوالان مقدس و سهند عروس کوهستانهای ایران در این منطقه
اما از منظر فصل گردشگری نیز آذربایجان امتیاز ویژه ای دارد که تاکنون مورد توجه قرار نگرفته است در حالیکه در بسیاری از مناطق گرمسیری کشور طبیعت در فصل زمستان از خواب زمستانی بیدار میشود اما بیداری طبیعت در آذربایجان همزمان با عید اتفاق می افتد و گردشگران نوروزی این منطقه شاهد شکوفه های زیبای درخت بادام و سایر درختان میشوند و از این زیبایی لذت می برند و فصل گردشگری در آذربایجان از فروردین ماه شروع شده و تا اوایل آذرماه ادامه می یابد در فصل تابستان که فصل گردشگری در ایران است باز آذربایجان ویژگی خاصی دارد که در سایر نقاط یافت نمیشود
گرمای شدید تابستان از یک طرف و گرد و غبار از طرف دیگر گردشگری در مناطق گرمسیری را محدود می کند و در شمال کشور نیز هوای شرجی باعث کاهش جاذبه گردشگری در این مناطق در فصل تابستان است اما منطقه آذربایجان به دلیل برخورداری از هوای مطبوع و دل انگیز می تواند مقصد جذاب برای گردشگران در فصل تابستان باشد.
فرستنده: صمد دعائی آقداش از تبریز