شایعات روزنامههای نروژ در مورد دیپلمات ایرانی
دیپلمات ایرانی از دو ماه پیش پنهان شده است!
روزنامهای نروژی مدعی پناهندگی یک دیپلمات دیگر ایرانی شده است. اگر این خبر تأیید شود، وی به موارد پیشین میپیوندد که احتمالا پس از پایان مدت کاری خود، مردم ایران را با منافع شخصی خویش معامله کرده است؛ بنابراین، شاید بهتر باشد پیش از سوءاستفادههای احتمالی، وزارت خارجه فرصت جوسازیها را بگیرد.

رسانههای
نروژی مدعی شدهاند که یکی از کارکنان ارشد سفارت ایران در اسلو، پایتخت نروژ
پناهنده شده، ولی وکیل نروژی وی، دلیل این کار را نگفته است.
به گزارش «تابناک»، «یورگن لودال» به روزنامه داگبلادت گفته که موکل وی میخواهد ناشناس بماند و نمیخواهد چیزی از سوابق خود و چرایی درخواست پناهندگی بگوید.
روزنامه نروژی، زمان این پناهندگی را مربوط به دسامبر سال گذشته میداند و گفته، این دیپلمات سابق و خانواده وی در مکانی پنهانی زندگی میکنند. گفته میشود وی چندین سال در سفارت ایران در اسلو مشغول به کار بوده است.
بنا بر این گزارش، نه وزارت خارجه نروژ و واحد اطلاعات پلیس این کشور و نه مقامات سفارت ایران در نروژ در این باره اظهار نظر نکردهاند، ولی بنا بر گزارشها، وی و خانوادهاش در انتظار آن هستند که آژانس مهاجرت نروژ در مورد آنها تصمیم بگیرد.
پیش از این نیز محمدرضا حیدری در اواخر سال ۲۰۰۹ از نروژ تقاضای پناهندگی کرد و پذیرش درخواست وی باعث ایجاد کدورتهایی در روابط ایران و نروژ شد.
این گزارش میافزاید، کنسول سابق ایران در اسلو کمتر از یک ماه پیش با طرح ادعاهایی غیرمنطقی در مصاحبهای با کانال ۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی به مقامات این رژیم هشدار داده، ایران در صورت به دست آوردن سلاح هستهای، از آن برای نابودی این رژیم استفاده خواهد کرد.
وی مدعی شده بود، در صورتی که زمان بیشتری به ایران داده شود، خواهد توانست تا یک سال بمب هستهای تولید کند و قطعاً از آن علیه اسرائیل استفاده خواهد کرد. وی همچنین در ادعایی عجیبتر مدعی شده بود، ایران مایل به نابود کردن شمار بسیاری از کشورهاست!
شاید بهترین توصیف از چنین رفتارهایی، سخنان سخنگوی وزارت خارجه در مورد افرادی با رفتارهای مشابه در چند سال اخیر باشد: ««کسی در وزارت امور خارجه انگیزه آنها را باور نمیکند... در این اقدام بیشتر نوعی ترجیح منافع شخصی و خانوادگی به منافع ملی، قابل توجه است».
در واقع افرادی پس از پایان دوره کار خود در خارج از کشور، تمایلی به ترک شرایط مرفه کشورهای اسکاندیناوی که فرزندان آنها نیز به آن عادت کردهاند، ندارند و انگیزههای مادی خود را در پناه ادعاهای سیاسی پنهان و نه تنها به ملت خود بیاحترامی میکنند بلکه به زحمت دیگر کارکنان وزارت خارجه خیانت میکنند که در بسیاری موارد سختی کار و نمایندگی ایران را از آفریقا تا محیطهای پرتنش و گاه خصمانه غربی را تحمل میکنند.