اکثریت قابل توجه کارمندان وزارت امورخارجه زحمتکش و در شرایط سخت بدنبال تلاش وکوشش برای کشور هستندو این تعداد خیلی کم که بخاطر منافع شخصی علاقمند به کشور محل خدمت میگردند در اراده خدمت بقیه کارکنان تاثیری ندارد
سؤال اينجاست كه چرا مسئولان وزارت امور خارجه از همان اول در انتخاب اين افراد دقت لازم را نمي كنند كه چنين فجايعي رخ ندهد؟ تا كي بايد ملت ايران تاوان اشتباهات را بدهند؟ هر حرف اينها بهانه اي براي بيگانگان مي شود كه مثل پتكي بر سر مردم ايران بكوبند.
من به عنوان یک مامور وزارت خارجه جمهوری اسلامی در خارج از کشور تنها ویژگی این افراد را حماقت مخلوط با خیانت آنها میدانم و به نمایندگی از کلیه همکارانم در داخل و خارج از کشور از این افراد ابراز تنفر و انزجار می کنم. لعنت بر کسی که برای ماندن در اروپا فکر آبروی مملکتتون نیست.
بنده بعنوان يك ديپلمات ايراني از اين قبيل اقدامات خيانت آلود و احمقانه ابراز انزجار مي كنم. در شرايطي كه هموطنان عزيزمان در داخل كشور به دليل شرايط خاص بين المللي دچار مشكلات عديده اقتصادي هستند چرا بايد يك نفر ديپلمات ايراني اينطور رسوايي ببار آورد.