دریاچه‌ای با رنگ توت فرنگی در سنگال +تصاویر

کشور سنگال در غرب آفریقا قرار دارد، این کشور نه وسعت آنچنانی دارد و نه موقعیت استراتژیکی اما در تصمیم‌گیری‌های سیاسی قاره سیاه نقشی اساسی ایفا می‌‌کند، هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا دیروز وارد این کشور شد.

به گزارش فارس، در خبرها آمده بود که «هیلاری کلینتون»، وزیر خارجه آمریکا روز گذشته (سه شنبه) سفر 11 روزه خود به کشورهای آفریقایی را با عزیمت به سنگال آغاز کرد.

کلینتون قرار است، در سفر خود به سنگال با «ماکی سال»، رئیس جمهوری جدید سنگال دیدار کند.

آشنایی با کشور سنگال

کشور سنگال با مساحت 196.190 کیلومتر مربع در غربی‌ترین نقطه قاره آفریقا واقع شده و با کشورهای موریتانی، مالی، گینه کوناکری، گینه بیسائو و گامبیا از شمال، شرق، و جنوب همسایه است. در قسمت غرب سنگال اقیانوس اطلس قرار دارد.

اگرچه سنگال نه کشور پنهاوری است و نه موقعیتی راهبردی دارد، با این حال نقشی برجسته در سیاست قاره آفریقا بازی می‌کند.
 
فرانسوی‌ها نخستین بار در سال 1659 در سنگال بندرگاهی ساختند و نام آن را «سن لویی» گذاشتند. این کشور در سال 1960 از زیر سلطه فرانسه خارج شد. سنگال به عنوان کشور آفریقایی که بیش از 90 درصد جمعیت آن را مسلمانان تشکیل می‌دهند به نوعی یک پل فرهنگی بین مسلمانان و دنیای سیاهان آفریقایی به‌شمار می‌آید.

سنگال به لحاظ تقسیمات اداری به ده استان تقسیم می‌شود و پایتخت این کشور شهر بندری «داکار» است که دومین بندر منطقه غرب آفریقا پس از «ابیجان» به شمار می‌آید. «داکار» نزدیک‌ترین بندر به اروپا در غرب آفریقاست.

جمعیت این کشور حدود 11 میلیون نفر است که 94 درصد آنها مسلمان، 5 درصد مسیحی و 1 درصد دارای مذاهب بومی هستند. اکثر مسیحیان سنگال در ناحیه «کازاماس» زندگی می‌کنند.

در سرزمین سنگال نزدیک به 20 قوم وجود دارد کـه از مهمترین آنها اقوام پل یـا، پلار، الوف، سرر، اوکولر، مانگا هستند.

مسلمانان سنگال اغلب اهل تسنن و از پیروان فرقه‌های تیجانیه، مریدیه و قادریه هستند. البته فعالیت شیعیان در ترویج مکتب اهل بیت و تشییع آزاد و مشهود است.

در سنگال جمعیتی حدود 27 هزار لبنانی وجود دارند که تاریخ حضور آنان در این سرزمین به بیش از یک قرن  پیش برمی‌گردد و جزو اولین گروه‌های مهاجر به غرب آفریقا هستند، اینان اغلب شیعه، دوستار اهل بیت و علاقمند به مردم و جمهوری اسلامی ایران هستند.

بخش اعظم تجارت و بازار، در نتیجه اقتصاد خرد سنگال در اختیار لبنانی‌ها قرار دارد. پس از لبنانی‌ها باید از مراکشی‌ها، تونسی‌ها و موریتانیایی‌ها یاد کرد.

زبان رسمی و اداری سنگال «فرانسه» است، اما مردم در محاوره و گفت‌وگو بیشتر از زبان‌های قومی و محلی استفاده می‌کنند. قشر تحصیلکرده در سنگال اغلب با زبان عربی آشنایی داشته و برخی مواقع به این زبان تکلم می‌کنند.

آب و هوای سنگال گرم و دارای دو فصل خشک (دسامبر تا آوریل و می) و بارانی (می و ژوئن تا نوامبر) به همراه وزش بادهای موسمی است.
بیش از پنجاه درصد مردم زیر خط فقر قرار دارند.
شگفتی‌های سنگال: دریاچه‌ای با رنگ توت فرنگی

دریاچه «ریتبا» در سنگال برخلاف تمام دریاچه‌‌‌های دنیا رنگی شبیه به‌ رنگ توت فرنگی دارد.

این دریاچه از جمله شگفتی‌های جهان است، به این جهت که آب شوری دارد و به خاطر رنگ جالبش مورد توجه بسیاری قرار گرفته است.
این رنگ که بسیار غیر عادی است، محققان را بر آن داشته تا آب این دریاچه را مورد آزمایش قرار دهند تا علت رنگ آن را بیابند. به گفته یکی از محققان زمانی که از داخل بالگرد به این دریاچه نگاه می‌کردیم، به نظر می‌رسید که قایق‌‌‌ها روی مخلوطی از شیر و توت فرنگی شنا می‌کردند.
غلظت نمک این دریاچه به حدی است که باعث شناور شدن هر شناگری در سطح آب می‌شود.

«مایکل دانسون»، میکروبیولوژیست و محقق در این‌باره می‌گوید: رنگ توت فرنگی این دریاچه به خاطر غلظت زیاد و بالای نمک در ترکیب با باکتری فعالی به نام Dunaliella Salina است.